Mira ve Alaz...
Mira ailesi için her fedakarlıgı göze alabilecek iyi aile kızı.Babası alkol bagımlısı.Mira'nın tek derdi annesi ve küçük kız kardeşi Minedir.Ailesine bakmak için üniversteye gidemedi ama başarılı bir tıp ögrencisidir.
Alaz ise babası...
Saatlerce oturup konuştuk.Rüzgar yemeklerimi özledigini söyleyince mutfaga girdim.Sebzeli makarna ile salata yaptım. Salatayı dorarken aklıma Alaz geldi.Beni nasıl da kullanmıştı ama.Bir kadının gururunu kırmak bu kadar kolay mıydı? Benim duygularım yerle bir oldu.Herşey neden bu kadar zor olmalı ki?Daha boşanamıyorum bile.
Diye düşünürken pamagimdaki sızıyla agzımdan tiz bir çıglık koptu.Elimdeki kanı durdurmak için tutarken Rüzgar mutfaga telaşla girdi.Tuttugum parmagımı iri elinin arasına alıp peçteyle tutarken
"Bu kadar dikkatsiz olmak zorunda mısın? Bir gün sana bir şey olacak diye ödüm kopuyor.Biraz kendini düşün,canının kıymetini bil."diyince istemsiz kendimi savundum
"Gözüm dalmış bilerek olmadı.Zaten büyük bir kesik degil de."derken eliyle kafamı tutup gögsüne bastırdı.Saçımı okşayıp geçti diyordu.Şuan tek gerek duydugum şey buydu sanırım.Ona sarılmıyor sadece göz yaşlarımı akıtıyordum.
"Bir kötülük mü yaptım diyorum bazen.Onun bedeli mi bu doliyorum bazen.Neden bu kadar canım yanıyor,Rüzgar.Bir ara salak gibi beni sevdigini düşündüm.Babam bile beni sevmezken onun beni sevdigini düşündüm.Aptal gibi."derken yüz yüze gelmemizi saglayıp huzur veren sesiyle
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hayatın bir kıyısı hep uçurum.Bazen en yakınlarımız bile bize uçurum."dedi elini yanagıma koyup gözyaşlarımı silerken.Bana şefkatle bakıyordu.Yüzünü benimkiyle yaklaştırıp o ölümcül kelimeleri söyledi
"Mira,ben senden hoşlanıyorum."diyip yüzüme biraz daha egildi. Ellerini saçlarıma götürürken birden telefonumun melodisini duydum.Rüzgar kendini çekip tezgaha dayanıp telefonu açmamı işaret etti.Telefonu elime aldıgımda bilinmeyen numaraydı.
Alo.
Nerdesin sen?diyen kişiyle bakışlarım sertlesti.
Olmam gereken yerdeyim.
Sana yerini söylemiştim.Ama sen şuan kaçıyorsun.
Hah ben mi kaçıyorum.Birine gitnderlerse tabii ki giderim ve açıkçası dönmeyi düşünmüyorum.
Seni bulamayacagımı mı düşünüyorsun?
Evet.
İyi.Seni alınca da öyle dersin o zaman.
Hayal kurmayı kes.
Seni bulucam ve alıcam.Bir daha da bırakmıycam.
Gelmem.
Bekle ve gör.Sadece bekle.dedikten sonra telefonu kapadım.Telefonu hızla cebime koyup Rüzgarın sert bakışlarıyla karşılaştım.
