part.3

708 65 4
                                    

#  Unicode

    
    ကောင်းခန့်လင်း တစ်ယောက်ယခုအချိန်ထိသတိမရသေး မိုးပင်ချုပ်နေလေပီ သူသတိမရသေးသည်မှာ၈နာရီပင်ကျော်နေလေပြီ
နဲနဲစိုးရိမ်စရာဖြစ်လာပြီဆိုပေမဲ့

ဆရာဝန်ကြီးကတော့ နောက်ထပ်စောင့်ကြည်အုံးမည်ဟုသာပြောထားလေသည်

ဇေယျဆေးရုံကို နောက်တစ်ခေါက်ပြန်လာတော့

ကောင်းခန့်​သတိရလောက်ပြီဟုထင်ကာ သူကြိုက်တက်သော ကိတ်မုန့်လေးတောင်ဝယ်လာခဲ့လိုက်သေးသည်

   ဒါပေမဲ့

"အန်တီကောင်းခန့်နိုးပြီလား ကိတ်မုန့်လဲဝယ်လာသေးတယ်ဗျ".

ဒေါ်ကလျာညို၏မျက်နှာထက်တွင် အနည်းငယ်ပူပန်နေဟန်ပေါ်နေသည်

"မနိုးသေးဘူးသားရယ် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ရယ်တော့မသိဘူး
ခဏနေသတိရမှာလို့လဲပြောပေမဲ့ အခုထိသတိမရသေးတော့
ဆရာဝန်ကြီးက
ထပ်စောင့်ကြည့်အုံးမယ်
​​​ပြောသွားတာပဲကွယ်"

ထိုသို့သာပြောနေသော်လည်း ဒေါ်ကလျာညို တစ်ယောက်မျက်နှာမကောင်းလှ စိုးရိမ်ပူပန်နေဟန်ပေါ်လွင်နေသည်

   ဇေယျတစ်ယောက် ရောက်ကထဲကဦးလေးကိုမမြင်မိ ထို့ကြောင့်

"အန်တီ ဦးလေးကောမမြင်ပါလားဘယ်သွားတာလဲ"

"မင်းဦးလေးက ကုမ္ပဏီ ကိုအရေးကြီး ကိစ္စ ရှိလို့မသွားမဖြစ်သွားရတာ"

"ဟုတ်လား..အဲ့တာဆိုရင်အန်တီနားရအုံးမှာမဟုတ်ဘူး နားလိုက်အုံးလေ ကောင်းခန့်ကို
ကျွန်တော်ကြည့်ထားပေးမယ်"

"ရပါတယ်ကွဲ့  မင်းသာပြန်ချင်ရင်ပြန်လေ အိမ်မှာ အမေတစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့တာမို့လား"

"ကျွန်တော်ကရတယ် ညီမတစ်ဝမ်းကွဲလေးကအိမ်မှာလာနေတာ
လေ အဲ့တာကြောင့်အမေကအဖော်ရှိတယ်

ဒီမှာညအိပ်မှာမို့လို့ စောင့်မနေဖို့လဲပြောခဲ့တယ် အန်တီရ"

ထို့နောက်ဇေယျကပဲစကားဆက်ပြီး

"အန်တီဘာမှလဲမစားရသေးဘူးမို့လား အိမ်ပြန်ပြီးတစ်ခုခုစားလိုက်လေ

Miracles in my life🌠Where stories live. Discover now