IDK ✿ l.h ✓

✿ 18. Jesteś naiwna.

Na którejś przerwie poszłam do toalety. Załatwiłam potrzebę fizjologiczną. Stałam przy umywalce i myłam ręce, cicho sobie nucąc piosenkę, którą ostatnio usłyszałam w radiu. Szczęście dosłownie mnie rozpierało, wszędzie widziałam tęczę i same dobre rzeczy. Miałam Luke'a i to było najważniejsze.

Nagle z jednej kabiny wyszła Amber. Jej wyraz twarzy diametralnie się zmienił, gdy mnie zauważyła. Stanęła obok mnie i zaczęła poprawiać swój makijaż.

- Jak tam Lukey? - zapytała na pozór słodko, ja jednak wiedziałam, że w tym wszystkim krył się jakiś podstęp.

Postanowiłam, że nie będę odpowiadała na jej zaczepki. Wzruszyłam ramionami i wymamrotałam:

- Dobrze.

Dziewczyna uśmiechnęła się szyderczo. Wiedziałam, że zaraz powie coś, co zmieni moje całe nastawienie.

- Już ci wyznał swoją miłość?

- O co ci chodzi? - syknęłam, chcąc zatuszować moje zdziwienie wywołane jej pytaniem. Skąd mogła wiedzieć co się dzieje między nami?

- Oj Sky. Jesteś aż tak głupia, czy tylko udajesz?

- Nie pierdol, tylko mów to, co miałaś na myśli wcześniej! - warknęłam, zaciskając pięści.

Nagle chciałam się dowiedzieć wszystkiego, co ona chciała mi powiedzieć.

- Jesteś naiwna - prychnęła. - Naprawdę wierzysz, że ktoś taki jak Luke zakochał się w kimś takim jak ty? - nic jej nie odpowiedziałam, więc kontynuowała. - Ty naprawdę mu uwierzyłaś... - pokręciła z politowaniem głową.

- Luke mnie nie kłamie - wyszeptałam. - Nie może...

- Zdziwiłabyś się - rzekła pewnie.

Amber wyszła z łazienki zostawiając mnie z tysiącem myśli. A co jeśli ona miała rację? Nie wiedziałam komu ufać. Luke'owi, czy jej? Naprawdę miałam mętlik w głowie. Byłam cholernie zdezorientowana i tak naprawdę nie wiedziałam na czym stoję.

Wtedy przypomniałam sobie, jak Luke obiecał mi, że mnie nie skrzywdzi. Byłam pewna, że tego nie zrobi. W końcu mi obiecał, prawda?

- Nie zrani mnie. Nie zrani mnie. Nie zrani mnie - powtarzałam patrząc się w lustro na moje odbicie. 

Jednak pomimo tego jakaś część mnie nadal nie wierzyła w te słowa.