ကြၽန္ေတာ္ နိုးလာေတာ့ ေခါင္းတစ္ခုလံုး တူန႔ဲထုသလို ကိုက္ခဲေနသည္။
၀မ္းနင္ - က်စ္!! ေခါင္းကိုက္လိုက္တာ။
လန္းဆန္သြားေအာင္ ေရခ်ိဳးမယ္ဆိုၿပီး ကိုယ္ေပၚလႊားထားတ့ဲ ေစာင္ကို ဖယ္လိုက္ေတာ့ အိပ္ယာခင္းျဖဴျဖဴေပၚမွာ ေတြ႕လိုက္ရတ႕ဲ ေသြးကြက္ေတြ အျဖဴကြက္ေတြေၾကာင့္
၀မ္းနင္ - ဘာေတြတုန္း။ ငါ ညက
ကိုယ့္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အ၀တ္အစားန႔ဲ တူတာ ဘာမွ မ၀တ္ထား။ ေဘးဘက္ကုတင္ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ၀မ္ေခ်ာင္ မဟုတ္ဘဲ ဟိြဳက္ဆန္း ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေဘးနားက က်ေနတ႔ဲ အ၀တ္ေတြ ေကာက္၀တ္ၿပီး အခန္းျပင္ဘက္ထြက္ အခန္းနံပါတ္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ 2996 တ့ဲ။ အခန္းထဲ ျပန္၀င္လာၿပီး အိပ္ေမာက်ေနတ႔ဲ ဟိြဳက္ဆန္း ကို ၾကည့္ရင္း ညက အေၾကာင္းေတြ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ တရိပ္ရိပ္ေပၚလာတ့ဲ ပံုရိပ္ေတြ။
၀မ္းနင္ ကိုယ့္ေခါင္းကို ထုလိုက္ၿပီး
၀မ္းနင္ - သြားၿပီ!! ဟိြဳက္ဆန္း ကို က်န္းခ်န္ အမွတ္န႔ဲ။
ဘယ္လိုမွ ျပင္လို႔မရတ႕ဲ အမွားတစ္ခု။ ဟိြဳက္ဆန္းက မိန္းကေလးမဟုတ္ေပမ့ဲ မားမား ရ႕ဲ *ေယာက်ာ္းဆိုတာ ကိုယ့္လုပ္တ့ဲ အမွားအတြက္ ရဲ၀င့္စြာ တာ၀န္ယူတတ္ရမယ္*တ့ဲ။
ဟိြဳက္ - မင္း နိုးေနၿပီလား။
ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ထိ အေတြးလြန္ေနလဲ မသိ။ ဟိြဳက္ဆန္း အသံၾကားမွ
၀မ္းနင္ - အင္း ဟိြဳက္ဆန္း ငါတို႔ ညက
ဟိြဳက္ - ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။
၀မ္းနင္ - ဘာကို ဘာမွ မျဖစ္ရမွာလဲ။ မင္း လည္ပင္းေပၚက အနီကြက္ေတြ အိပ္ယာခင္းေပၚက ေသြးကြက္ေတြက သက္ေသဘဲေလ။
ဟိြဳက္ - အ့ဲေတာ့ မင္း က ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ။
ကြၽန္ေတာ့္ကို မၾကည့္ဘဲ တျခားေနရာကိုသာ အၾကည့္လႊဲ ၿပီး ေျဖေနတ႔ဲ ဟိြဳက္ဆန္း။ သူ႔ပခံုး နွစ္ဖက္က္ို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ အတင္းရုန္းေနတ႔ဲ ဟိြဳက္ဆန္းေၾကာင့္
၀မ္းနင္ - မရုန္းန႔ဲ။ ဟိြဳက္ဆန္း ငါ့မ်က္လံုးကို ေသခ်ာၾကည့္။ ငါ မင္းကို တာ၀န္ယူမယ္။
YOU ARE READING
ခ်စ္ေသာ ဗီလိန္ {ချစ်သော ဗီလိန် }(Completed) {Zawgyi & Unicode}
Fanficခင္ဗ်ားကို ေတြ႕တိုင္း ကြၽန္ေတာ္နာက်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ နာက်င္မႈေတြကိုဘဲ ေထြးေပြ႕ၿပီး ဆူးခင္းထားတ့ဲ လမ္းကို ထပ္ေလ်ွာက္မိျပန္တယ္။ က်န္း၀မ္ရင္(က်န္းခ်န္) ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မမွတ္မိတ့ဲ အတြက္ ကိုယ္ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မင္းရ႕ဲ နာက်င္မႈေတြ ကိုယ့္အခ်စ္ေတြန႕ဲ ျပန္...
