My Life and My Hero(part-15)
ပန္းအေပးခံရတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ဘယ္သူသိႏိုင္မွာလဲ ေသခ်ာတာကေတာ့ လျပည့္ အေပ်ာ္လြန္ၿပီး ငိုေနၿပီ
" ဟာ ကေလး မငိုနဲ႔ေလကြာ ကိုယ့္အေဖက ကေလးနဲ႔သေဘာမတူလို႔ငိုတာလား "
လျပည့္ဟာ မ်က္ရည္စေတြအဆက္မျပတ္စီးရင္း ငိုသံေလးနဲ႔
" ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာအဲ့လို အဲ့လိုအခ်စ္မခံရဖူးလို႔
ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုေမြးထားတဲ့အေဖအရင္းကေတာင္ ၿငိဳျငင္တာခံရတဲ့ သားတစ္ေယာက္ ..."
လျပည့္က ေျပာလက္စစကားမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးကာငိုရင္းပင္...
" ကေလးရယ္ ကိုယ့္ဘဝကို အဲ့ေလာက္ထိမခ်ိဳးႏွိမ္ထားသင့္ဘူး ကေလးကလူပဲေလ အခ်စ္ခံရမွာေပါ့ ဟုတ္တယ္မလား မငိုနဲ႔ေနာ္ "
ရဲေသြးသည္သူ၏ခ်စ္မဝေသာ ေကာင္ေလးရဲ႕ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြေပၚကမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးရင္း ေခ်ာ့ေနေလတယ္
" လာ မငိုနဲ႔ေတာ့ ဆိုဖာေပၚ သြားထိုင္ မုန္႔ဝယ္လာတယ္ "
" အင္း "
လျပည့္သည္ ဆိုဖာေပၚတြင္ ခ်စ္စရာကေလးေလးလို ထိုင္ေနေလသည္ ရဲေသြးကေတာ့ သူေကာင္ေလးအတြက္ဝယ္လာတဲ့ မုန္႔ေတြကို ပန္းကန္နဲ႔ျပင္ေပးရင္း အလုပ္႐ႈပ္ေနေလရဲ႕...
" ကေလးေရ ...ရၿပီ လိမ္မာတယ္ မငိုေတာ့ဘူးမလား "
မုန္႔ေတြျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ ရဲေသြးကသူ႔ကေလး နားကိုအနီးကပ္ဆံုး သြားထိုင္လိုက္တယ္
" အင္း.. ဟိုဟာေလ ပန္းေလးကအရမ္းလွတယ္ နာမည္ကဘာလဲဟင္ မျမင္ဖူးလို႔ "
" အင္း ကိုယ္ေျပာျပမယ္ ပန္းေလးရဲ႕နာမည္က lalic တဲ့ ကိုယ္တို႔ႏိုင္ငံမွာမ႐ွိဘူး "
" ဟမ္ အာ့ဆို ဘယ္ကရတာလဲ "
" ေျမာက္အေမရိက မွာအရမ္းေပါတယ္ အဲ့မွာကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္႐ွိေတာ့ သူ႔ကိုအကူအညီ ေတာင္းလိုက္တာ ၿပီးေတာ့ေလ ကေလးကိုအဲ့ဒီပန္း ေပးဖို႔ဘာလို႔ေရြးခ်ယ္လိုက္လည္းသိလား "
" ဟင့္အင္း.. သိဘူး လူႀကီးေျပာျပေလ "
" lalic ခရမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ပန္းေလးရဲ႕အဓိပၸါယ္က အခ်စ္ဦးတဲ့ ကေလးကကိုယ့္ရဲ႕အခ်စ္ဦး မို႔လို႔ ဒီပန္းေလးကိုေရြးၿပီးေပးတာ "
