2017
Saygın ailesi evi
Saygın ailesinin evinde defne gittiğinden bu yana çok derin bir sessizlik hakimdi. Partiler eğlenceler veriliyordu evde her yıl doğum günleri kutlanıyor iş için partiler veriliyor arkadaşları aralarında eğlenceler yapılıyordu ama o kuru gürültü bile bu sessizliğe çare olmuyordu bora ve doruk 4 yıldır kardeşlerini araştırıyorlardı ama hiçbir iz yoktu. Ferhat saygın ise sanki hiç umurunda değilmiş gibi davranıyor kızının yurt dışında olduğunu ve magazin ortamlarında görünmesini istemediğini belirtiyordu. Doğu... Doğu için her şey daha da zor olmuştu. Defne gittikten aylar sonra doğuyu aramış ilk ve son arama olmuştu doğu defalarca dedesine gidip defneyi sorsada iyi olduğu dışında başka bir haber alamıyordu.
Doruk saygın
Bugün çok kötü bir gündü annemizin ölüm tarihiydi ailecek onu ziyarete gidecektik. Bugün tamamen sessiz ve sakin geçerdi. Bundan 4 yıl önce olsaydı hıncımızı defneden çıkarırdık. Ama o bizden 4 yıl önce kurulmuştu çok aramıştık ama ufacık bir iz bile yoktu istemsizce merak ediyorduk. Düşünceleri kafamdan atıp hazırlanmaya başladım mezarlığa gidecektik annemizin yanına herkes hazır olduğunda arabalara binip bir çiçekçiye uğradık. Rengarenk çiçekler aldık. Mezarına gittiğimizde herkesin yüzünden düşen bin parçaydı. Tek tek annemiz ile konuştuk. Herkes veda ettiğinde arabalara binip evin yolunu tuttuk. Eve geldiğimizde saat daha çok erkendi defne olmadığı için kahvaltı hazırlayan evin temizliğini ve akşam yemeğini yapması için bir hizmetçi tutmuştuk. Biz geldiğimizde kahvaltı hazırdı üzerimize değiştirip kahvaltı sofrasına oturduk. Kimsenin çıtı çıkmıyordu. Kahvaltımızı yaparken zilin çalması ile hepimiz gelen kişiye baktık. Elinde paket ile içeriye hizmetçi girdi.
"bora bey bu paket defne saygın adına gelmiş" hepimiz şaşkınlık ile ayağa kalkıp paketi açtık. İçinden bir cd çıkmıştı ve üzerinde kızım defneye yazıyordu.
Merakla cd'yi bilgisayara yerleştirip salona geçtik. Hepimiz koltuğa oturup videoyu açtık. Ekran da annem belirdiğinde hepimizin gözleri dolmuştu. Daha sonra dedikleri ile hepimiz şok olmuştuk.
"canım kızım şuan seninle olmayı belki de her şeyden çok isterdim. Ama maalesef hayatta her şey bizim dilediğimiz gibi olmuyor. Evde herkes çok heyecanlı çünkü benim minik hediyem bugün dünyaya gelecek. Minik hediyem diyorum sana hep öyle sevdim seni minik hediyem... sen benim bu aileye minicik bir hediyemsin. Onlardan gitmeden seni veriyorum bu aileye. Bundan 5 ay önce kontrole gittiğimde hasta olduğumu öğrendim tümör ve maalesef tedavi için çok geç kalınmıştı. O gün ölmekten değil de seni bir kere bile koklayamayacak olmaktan deli gibi korktum abilerine bir daha sarılamayacak olmamdan babanı bir daha bu kadar gülerek sevemeyecek olmaktan korktum. Kimseye bu korkumu anlatamadım bilmesinler istedim öyle de oldu birazdan hastaneye gidicez ve sen dünyaya geleceksin ben ise bu dünyadan gidicem ama her zaman seninleyim seni çok güçlü 4 kahramana emanet ediyorum. Onlar senin kahramanların olacak.
Seni... Sizi çok seviyorum.
Doğum günün kutlu olsun annecim. "
Biz annemizin emanetine sahip çıkmak yerine bitirmiştik. Kol kanat gelmemiz gerekirken kolunu kanadını kırmıştık. Hepimiz donmuştuk resmen ama babam... Babam resmen ağlıyordu koskoca Ferhat saygın annemin ölümünden sonra ilk defa ağlıyordu. Yıkılmıştı resmen bora abim bahsetmek bile istemiyordum bitik durumdaydı. Bora abim babama dönerek
+baba bunu biliyor muydun? Biz ne yaptık annemin ölümünün sebebi doğum sanıyorduk biz... Biz defneye hiç acımadık neler yaptık annem... Annem kim bilir ne kadar kızdı bize emanetine sahip çıkamadık kahramanlar demiş lan biz onun hayatının kötü karakterleriyiz onun en büyük acısıyız. Allah kahretsin.
-sakin ol bora şimdi dağılma zamanı değil bulmamız lazım defneyi. Hiçbirimiz gerçeği bilmiyorduk.
Doğu hepimize bakarak kahkaha atmaya başladı
+ne oldu? Bir saat önceye kadar onu bulup öldürmeyi planlıyordunuz ne bu pişmanlık falan komik olmayın kız hayatını kurtardı. Bırakında mutlu olsun
-doğu kes sesini nerden bilebilirdik lan bunu defneyi bulmamız lazım ona sahip çıkmalıyız. Geçmişini bitirdik geleceğini kurtaralım affettirelim lan kendimizi.
Herkes susmuştu hepimiz aynı şeyi düşünüyorduk defneyi yaptıklarımızı ona nasıl acımamıştık? Nasıl yapmıştık bunu? Onu bulmalıydık doğu'nun dedikleri ile hepimiz kitlenmiş şekilde ona Baltık.
+ben sanırım onu nasıl buluruz biliyorumDefne saygın
Bugün benim doğum günümdü. Annemin ölüm günü onun katili olduğum gün. İçim hep buruk olmuştur benim ama bugün ayrı bir buruktu içim. Eğer eski evde olsaydım bugün acıdan kirpiklerimi bile oynatamazdım. Aklıma eski anılar gelince hemen hobi odasına gidip resim çizmeye başladım. Hobi odasını yeni yapmıştık evde 3 oda boştu bizde onu değerlendirmiştik. Resmimi çizip akşam yemeğini yiyerek odama gidip uyudum. Gözlerimi kapatmadan önce annemi görmeyi diledim. Her insan doğum gününde dilek dinlerdi. Bu da benim yıllardır tek dilediğimdi.^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Sonunda yeni bölüm geldi🙂
Görüşlerinizi lütfen yazın daha iyi bir şekilde yazmam için bu önemli 🥀
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACIYA DOKUNMAK
Teen FictionKim bilebilirdi bana acıyı öğreten bu eve Bir gün geri geleceğimi? ~~~~~~~~~~~ -Bizi affetmen için ne yapalım söyle. Öl de öleyim. Gözlerinin içine baktım belki 1 dakika boyunca pişmanlık, bitmişlik ve umutsuzluk vardı gözlerinde. +Ölmek... bana b...