ACIYA DOKUNMAK

KAYBOLAN BENLİK

DEFNE SAYGIN

Tam her şey yoluna girmişken ben bir şeyleri geride bırakmaya başlamışken. Her şey tekrar başa sarıyor doğu abimin buraya gelmesi aklımın ucundan bile geçmezdi. Ama daha da kötüsü öğrendiğim gerçeklerdi. Annem benim yüzümden ölmemişti. Hastaydı ama ben yıllarca benim yüzümden sanmıştım annemi öldürdüğümü düşünmüş abilerimin babamın bana yaptığı şeylere susmuştum. Hergün aynanın karşısına geçip vücudumda olan yaralara bakardım "SEN BİR KATİLSİN ANNENİ ÖLDÜRDÜN BUNLAR SANA AZ BİLE" derdim. Çektiğim her acı boşaydı hatam olmadığı halde en büyük bedelleri ödemiştim. Tam bu bedeller bitti derken bu gerçek beni bitirmişti. Yeni yeni toparlamıştım ya abimler barışmakta ısrarcı olurlarsa ne yapardım onları affetmem bana yaptıkları affedilir  şeyler değildi. Asla buna izin vermem hayatıma devam edicem mutlaka devam edicem sınavım var ona odaklanıp güzel bir okul kazanıcam kendime bir gelecek oluşturmak zorundayım. Tam derin şekilde düşüncelerimle boğuşurken kapım tıklatıldı.
Gel diye bağırdığımda içeriye giren dedemdi. Ona kızgın bir şekilde bakıp
+efendim ne oldu dede
-defne biliyorum kızım bana kızgınsın ama başka çarem kalmamıştı. Sürekli seni görmek istiyorlardı sürekli Eve gelip senin nerde olduğun soruyorlardı. Mecbur kaldım hem senin de gerçeği öğrenmek en büyük hakkındı. Doğu seni buraya geldiğinden bu yana merak ediyordu ben de en doğrusu onun gelmesi diye düşündüm.
+dede bana yaptıkları şeyleri unutmadım evet doğu abim onlara nazaran bana iyi davranırdı çok vurmazdı. Ama yaşadığım şeylere engel de olmazdı yeni yeni bir hayata başladım çok önemli bir sınava giricem hayatıma devam edicem ve bu hayatta ne abilerimin ne babamın yeri yok.
-en iyisini sen bilirsin kızım sen nasıl istersen öyle olsun
+bugün gitsin evine söyle abime onları istemiyorum bilsin bir daha gelmesin
-tamam kızım hadi sen yat dinlen.

Dedem odamdan çıkınca ders çalışma masama gidip az bir zamanımın kaldığı sınava çalışmaya başladım.

BORA SAYGIN

Sabah uyandığım gibi yataktan kalkıp dün geceden hazırladığım bavulu aldım. Kahvaltı dahi yapmadan arabaya bindim doğudan zar zor aldığım adres ile kardeşimin yanına gidecektim biz ona çok hata yapmıştık elbette bizi hemen affetmeyecekti ne bekliyorduk sonuçta canını yakmıştık. Bizi affetmesi için uğraşmamız gerekiyordu gerekirse yıllarca bunun için uğraşacaktım. Ona çocukluk, abi sevgisi, rahat uykular borçluydum. Hepsini ödemem gerekiyordu. Telefonumun çalması ile derin düşünce kuyumdan çıktım. Arayan kişi doruktu telefonu açıp Bluetooth kulaklığına bağladım

+efendim doruk araba kullanıyorum önemli değilse sonra ararım seni
-abi nerdesin neden bize haber vermeden gittin?
+acele ile çıktım doruk
-ben de gelicem adresi at
+hayır sen gelme ben kendim bir halletmeye çalışayım hem yaşı küçük mecbur benimle gelecek sen geldiğinde kendini affettirmek için uğraşırsın.
-iyi tamam senin dediğin gibi olsun abi bu seferlik.

Telefonu kapatıp yola odaklandım. Az kalmıştı kardeşimi alıp dönecektim benimle gelmek zorundaydı yasal olarak tek yaşamaya yaşı tutmuyordu.

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Yaklaşık 3 saatin sonunda kardeşimin yaşadığı evin bahçesindeydim. Onu merak ediyordum. Uzun zamandır yüzünü görmemiştim sesini dahi duymamıştım. Zile basıp beklemeye başladım kapıyı tanımadığım bir kadın açınca bir anlığına yanlış adres mi diye düşünsemde dedemin içeriden "defne sizi istemiyor bir daha onu görmeyeceksiniz" diyen sesini duymuştum. Bir hışımla içeriye girip bağırdım "bizi istemiyor diye ondan vazgeçecek değilim bizimle gelecek isterse bizden nefret etsin bizimle yaşayacak buna mecbur velayeti bizde yaşı küçük" dedem bana bakıp daha sonra da doğuya bakmıştı. Bu bakış yerimizi sen mi söyledin bakışıydı. "kes sesini bora defne sizinle bir yere gelmeyecek kızın bir gelecek planı var geçmişini bitirdiniz defnenin geleceğine dokundurmam" bunun ben de farkındaydım evet geçmişi karalamıştık ama geleceğe yeni şeyler yazabilirdik. Düzeltmemiz için tek şansımız buydu başka bir şansımız da yoktu ya bizimle gelirdi ya bizimle gelirdi. İkinci bir seçenek söz konusu bile değildi. "geleceği bizimle kurabilir tek şansımız bu bizi affetmeli bunun için her şeyi yaparım" dedem tam bir şey diyecekti ki yan taraftan gelen ses buna engel oldu bir ağlayış sesi. Defnemin sesi kafam hemen oraya döndü. Ne çok büyümüştü çok güzel bir genç kız olmuştu ama gözleri hala aynıydı boncuk boncuk akan o damlaların yuvasıydı. Ve sebebi yine bendim bana bakıp "hayır ben gelmem seninle istemiyorum seni-sizi git burdan" sona doğru sesi yükselmişti. Hızlı adımlarla ona yaklaşmıştım o ise hızlıca geriye gitmişti. Bu hareketi içimde bir şeylerin kırılmasına sebep olmuştu gözlerine baktığımda bana korku ile baktığını görmüştüm. Hızlıca kollarımın arasına aldım onu. Sımsıkı sarıldım bir kere bile bu kokuyu hissetmemiştim kalbimde. Çok güzel kokuyordu. Benim sarılmam ile ağlaması daha da şiddetlenmişti. "bebeğim defnem her şey için özür dilerim köpek gibi pişmanım hadi gel evimize gidelim kendimizi sana affettirelim" beni sertçe itip kollarımdan çıkmıştı. Ama göz yaşları hala akıyordu.

DEFNE SAYGIN

Hangi yüzle gelmişti buraya. Sertçe baktım yüzüne bana bakıp konuşmaya başladı.

-Bizi affetmen için ne yapalım söyle. Öl de öleyim.
Gözlerinin içine baktım belki 1 dakika boyunca pişmanlık, bitmişlik ve umutsuzluk vardı gözlerinde.
+Ölmek... bana bu hakkı bile vermemiştiniz. Şimdi karşıma geçmiş ölmek diyorsun. Hatırlıyor musun?
"sen acıların en büyüğünü tadacaksın. Ölmek için yalvaracaksın ama acı içinde yaşamaya mahkum olacaksın" bu sözleri unuttunuz mu? Ben unutamadım her gece her sabah her Akşam uykumda bile bahsettiğiniz acıyı hissettim.

Bana öyle bir pişmanlık ile bakmıştı ki o an onu affedebilirdim. Ama hayır bunu asla yapmayacaktım. "eğer beni zorla almaya çalışırsanız polise bana şiddet uyguladığınızı söylerim siz hapse ben yetimhaneye giderim"  bu sözleri duyduktan sonra bana garip bir şekilde bakmıştı buna aldırmadan odama gittim kapıyı sertçe kapatmıştım. Şimdi ne olacaktı onları hapse attırmazdım. Ağlayarak düşünmemeye başladım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sizleri seviyorum. Kitap hakkında düşünceleriniz benim için çok kıymetli yorumlarda lütfen bu düşünceleri belirtin.

Sınır 10 vote