Kurtuluşun İlk Adımı

12.4K 493 26
                                    

2013
Defne saygın
Hayat bana hiçbir zaman adil olmamıştı. Her günüm daha da acı şekilde ilerliyordu asla mutlu olamıyordum hoş mutlu olmak istemiyorum. Çünkü ne zaman mutlu olsam bir o kadar canım yanıyordu. Ama artık dayanamıyordum hergün dayak yemek ve hergün acı çekmek benim için artık dayanılmaz bir hal almıştı. Şu an okuldayım burası o cehennemden kurtulduğum tek yer ve sadece bir saat sonra tekrar oraya dönmek zorundayım. Döndüğüm anda asla olmayan yapmadığım şeyler bahane olarak gösterilecek ve dayak yiyicem belki kemerlere bile olabilir. Ama bugün o evde son günüm her şeyi planlamıştım. Evden gidecektim başka çarem yoktu yoksa o evden ölüm çıkacaktı. Gizlice anneannem ve dedeme ulaşabilmiştim. Her şeyi onlara anlattığımda çok üzülmüşlerdi bu gece evden gizlice çıkıp dedemin benim için gönderdiği arabaya binecek ve bambaşka bir şehirde yeni bir hayat kuracaktım. Dedem polise gidelim demişti ama her ne olursa olsun onlar benim abimlerimdi sonuçta onlar da bir yerde haklıydı annemizi öldürmüştüm. Son ders zili çaldığında geç kalmamak için acele ile çantamı toplayıp sınıftan çıktım. Hızlı adımlar ile abimin gönderdiği arabaya doğru ilerliyordum birden birine çarpınca hemen özür dileyip ilerledim. Arabaya binince hızla eve gittik. Zili çalmam ile kapının sert bir şekilde doruk abim tarafından açıldı. Çok sinirliydi direkt saçıma yapıştı beni oturma odasına sürekli canım çok yanıyordu.
"abi çok acıyor yalvarıyorum bırak saçımı" yakarışlarım işe yaramadı oturma odasına girdiğimizde doğu abim hariç herkes buradaydı bora abim birden ayaklanıp sert bir tokat attı tokatın etkisiyle yere düşmüştüm karnıma atılan tekme ile çığlığı basmışım
BORA=ben sana erkeklerden uzak duracaksın demedim mi lan?
+abi yemin ederim kimse ile göz göze bile gelmedim çok canım yanıyor yapma
FERHAT=utanmadan yalan söylüyorsun katil olduğun yetmedi birde sürtük oldun başımıza bora sağlam bir ceza ver çıkıyorum ben gece gelmem.
+baba bir şey yapmadım ben nolur ceza vermesin zaten canım çok yanıyor baba yalvarırım
-kes sesini
Babamın kapıyı sertçe çekip çıkmasından sonra bora abim saçımdan sürükleyerek beni bodrum kata indirdi. İndiğimde beni sertçe itip kemerini çıkardı. İşte başlıyorduk abim yorulana kadar defalarca sırtıma bacaklarıma kollarıma indi o kemer en sonunda yorulmuş olacak ki yüzüme tükürüp katil sürtük diyerek çıktı. Haraket edecek gücüm kalmamıştı canım çok yanıyordu olduğum yerde hıçkırarak ağlamaya başladım. Canımın acısına uyuya kalmıştım.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Gözlerimi sırtımdaki acı ile açtım kaç saat uyudum hatırlamıyorum ama sırtım çok acıyordu. Yavaşça kendimi toparlayıp üzerime rahat şeyler giydim sırt çantama okulda elime verilen üç beş kuruştan Biriktirdiğim paramı ve bir iki parça kıyafetimi koyup odadan gizlice çıktım. Evin içinde kimse yoktu muhtemelen herkes uyuyordu. Yavaş adımlarla dış kapıyı açıp ayakkabılarımı giydim hızlıca bahçe kapısından çıkacaktım ki konuşan kişi ile donup kaldım.
+nereye gidiyorsun gecenin bu saatinde?
-ben...ben abi nolur gideyim bırak yalvarırım ben artık dayanamıyorum
+nereye gideceksin tek başına ne yapacaksın?
-dedemle konuştuk o her şeyi halledecek nolur izin ver abi gideyim kendime bir hayat kurayım lütfen
+defne çok küçüksün daha
- abi dayak yerken de küçük değil miyim bırak gideyim herkes böyle daha mutlu olur
+tamam izin veriyorum git ama beni arıyacaksın durumunu söyleyeceksin
+tamam abi seni bu evde herkesden çok seviyorum kendime iyi bak.
Abimin cevap vermesine izin vermeden koşarak oradan ayrıldım. Biraz daha ilerlediğimde dedemin benim için yolladığı arabayı gördüm ve hemen bindim. Güle güle cehennemim.
Doğu
Defne'nin gitmesine izin vermiştim çünkü küçük vücudu artık bu acılara dayanamazdı. Bu yaşadığı hiçbir şeyi haketmiyordu ama bir suçlu olduğuna inanmak istiyordum annemin ölümünü onun üzerine yıkmak kaçmamız için bir yoldu vr hepimiz bunu yaptık acımızdan kaçtık. Ben abilerime ve babama göre defneye çok vurmazdım hayatı boyunca benden en fazla 2 tokat yemiştir. Kötü davranmazdım ama iyi de davranmazdım. Umarım yeni hayatında mutlu olur kendine yeni bir hayat kurabilir.


^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
HALA TAM OLARAK İSTEDİĞİM GİBİ YAZAMIYORUM AMA KISA ZAMANDA DÜZELTECEĞİM BU DURUMU.

ACIYA DOKUNMAK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin