ACIYA DOKUNMAK

İstenmeyen

DEFNE SAYGIN

Abim oldukça öfkeliydi tabi öfkeli olan sadece bora abim değildi. Doruk ve Doğu abimde çok öfkeliydi.

Ben bir duygu hissedemiyordum abilerimin öfkesinin sebebi kardeşimiz olan kişinin Şeyda çınarın ve babamız olan adamın çocuğu olmasıydı annemizi öldüren iki katilin çocuğuydu yani.

Abilerime hak veremiyordum sonuçta onun bir suçu yoktu tıpkı benim bir suçum olmadığı gibi.

Şimdi abimin arkadaşı olan volkan abiyi bekliyorduk. O bize her şeyi anlatacakmış.
Açıkçası ben kardeşimizin kim olduğunu merak ediyordum acaba benden büyük müydü? Belki küçüktür abla olurdum.

Acaba abimler onu eve kabul eder miydi?
Kapı çaldığında bora abim herkesten hızlı davranıp kapıyı açtı. Kapıyı açması ile volkan olduğunu düşündüğüm kişinin boğazına yapıştı "seb bunu biliyordun ve bizden sakladın. Sen her haltı biliyordun belki de ve bunu bana anlatmadın. Nasıl yaparsın bunu? En yakın arkadaşımdın lan sen benim"  abim çok öfkeli duruyordu.

Abimin bu öfkesini en iyi ben bilirdim gözlerim istemsizce dolmuştu. Titrek bir sesle  "abi" dediğimde gözleri bana kaydı. Dolmuş gözlerim ile öfkeden titreyen gözleri birleştiğinde ellerini ateşe değmiş gibi çekti.

Sanırım yaptığını yeni fark etmişti. Derin derin nefesler alıp veriyordu. Sakinleşmiş olmalı ki yanıma doğru geldi. Volkan abi de peşinden gelmişti. Bora abim benim  yanıma oturmuştu.

V: abi ben biliyordum ama her şeyi değil. Okan benim karşıma tamamen tesadüfen çıktı. Ve anlatmaya başladı her şeyi Şeyda ile baban arasında yıllardır bir ilişki varmış. Ama ben ve okan bilmiyorduk katil olduklarını.

B: o zaman ne bok yemeye karşımıza çıktı şimdi?

V: hayır çıkmadı o normalde hiç hayatınıza girmeyecekti. İstemedi bunu ama ben istedim mecburdum okan Çok hasta ve siz ona yardım edebilirsiniz kardeşsiniz.

B: hayır içimizden hiç kimse o katil kadının oğluna yardım etmeyecek ve sen de benim karşıma bir daha çıkmayacaksın.

Nasıl hastaydı bora abim böyle diyordu ama eğer hastaysa ben yardım ederdim. Hasta olan hele hele hiçbir suçu olmayan birine sırt çeviremezdim ki ben.

Volkan abi yardım etmeyeceklerini anlamış olacak ki bir şey demeden çıkıp gitmişti. Peki ben ne yapacaktım?

En az benim kadar masumdu o da ben istenmeyen çocuk olarak büyümüştüm şimdi ise o istenmeyen oldu.

Kimse sakin olmadığından herkes odasına geçmişti. Ben ise koltukta doruk abimin bana aldığı o bebekle kala kalmıştım. Abimin telefonu karşımda olan sehpada duruyordu. Eğer volkan abinin telefon numarasını alırsam gizlice kardeşimiz ile tanıştırdım.

Yerimden hızlıca kalkıp abimin telefon rehberine girdim son aramalarda zaten volkan abi vardı. Numarayı rehberime kayıt edip odama çıkmaya başladım.

Odamın kapısını her ihtimale karşı kilitledim. Abim sanırım arkasında böyle iş çevirdiğimi duyarsa deliye dönerdi.

Banyoya girip volkan abinin numarasını tuşladım. İçimde gizli kapaklı iş yapmanın verdiği bir kötü his vardı. Volkan abinin sesini duyduğum gibi elim ayağım birinine dolaşmıştı.

-kimsiniz?  Volkan abinin sesi huzursuz ve mutsuz gibi geliyordu

-şey volkan abi ben defne ne diyecektim ki şimdi ben of iyice panik olmaya başlamıştım hem abimlerden biri duyacak diye hemde tanımadığım biri ile konuşacağım diye