BORA SAYGIN
Defne kucağımda uyuya kalmıştı. Onu yatağıma yatırıp ben de yanına sokuldum. Çok ağlamıştı. Babam neden öyle yapmıştı ki. Sadece odasına girmiş üzerine gitmesine felek yoktu. Babama bunun için çok sinirliydim. Hesabını soracaktım elbette ama ilk önce defne ile güzel bir uyku çekmek istiyorum. Bu onunla ilk beraber uyumam fe
ve kesinlikle son olmayacak.Ne kadar saat uyuduğumu hatırlamıyorum ama gözlerimi açtığımda defne yanımda değildi. Aceleyle yataktan kalkıp onun odasına inmeye başladım neden kalmıştı ki hemen yanımdan. Odasına gittiğimde yoktu. Neredeydi bu kız? Oturma odasında da yoktu. Mutfakta da kafayı yemek üzereydim.
Tekrar bizden gittiğini düşünmeye başlamıştım. Bu düşünce tüm vücudumun sinirle dolmasına sebep oldu. Tekrar odaya çıkacakken doruk aşağıya iniyordu. "defne nerde? Gördün mü onu? Kesin yine gitti bu sefer dedeme de söylemez yerini nasıl bulucaz lan? Doruk neye uğradığını şaşırmış gibi bana baktı ve gülmeye başladı. Kaşlarımı çatıp üzerine yürüyünce geri gidip
" sakin sakin onlar doğuyla alışverişe gitti resim malzemeleri falan alacaklarmış defne gelip rica etti. Zaten doğunun da canına minnet" doruk 'un dedikleri ile sinirim azalmıştı.Sakince defnenin odasına gidip dolabını açtım. O gelene kadar açık kıyafetlerini imha edebilirdim. Böylece kapalı şeyler giyer beni sinir krizine sokmadı. Kıyafetlerinin içinde hiç açık bir şey yoktu elbiseler şortlar tişörtlet hep ideal boydaydı. Kendimce gülümseyip odasından çıktım. Ama kıyafetleri azdı adam akıllı bir alışverişe çıkmamız gerekiyordu.
Odasından çıkıp babamı aradım bu konuyu konuşmalıydık. Defneye neden öyle davranmıştı. Hepsinin hesabını verecek bu saatten sonra kim olursa olsun defneye zarar veremez zarar vermek bir yana sesli şekilde konuştuğunda bile canını yakarım o kişinin. Zaten şimdiye kadar çok canı yanmıştı. Artık onun canı benim canım. Ona bir şey olursa dünyayı yakarım. Babam telefonu açınca hiç konuşmasına izin vermeden. Eve gelmesini söyleyip kapattım telefonu.
Yarım saat sonra zil çalmıştı. Evde olan çalışanlara izin vermiştim. Çünkü bugün bu evde büyük kaos çıkacaktı. Bunun magazine yansımasını göze alamazdım. Mecburen kapıyı açtım. Karşımda babam yerine eli yüzü pamuk şeker olmuş defne ve ona gülerek bakan doğu vardı. Bu görsel beni çok mutlu etmişti. Defnenin gözleri beni bulunca gülüşünü kesip kenarından içeriye geçti. Doğu da elinde poşetler ile onu takip edip içeri geçti.
Herkes oturmuş defnenin aldığı şeyleri bize göstermesini izliyorduk. Ne kadar da mutluyduk şuan. Bu mutluluğu elimizin tersiyle tam 15 sene itmiştik. Aklıma defnenin kıyafetleri gelince konuşmaya başladım.
+defne abicim bugün kıyafetlerini kontrol ettim hiç açık bir şey yok aferin. Ama az eşyan var yarın alışverişe çıkalım başka eksiklerini de giderelim.
-gerek yok bence her şeyim var. Ve açık kıyafet konusuna gelince de bana hediye ettiğiniz izler yüzünden açık hiçbir şey giymiyorum. Bir tişört alırken bile 4-5 farklı mağaza geziyorum yaralarım kemer izlerim belli olmasın diye. O yüzden bulamamışsındır.
Defne konuşmayı bitirdiğinde kalbimin ortasına fil oturmuş gibi hissediyordum. Nr kadar ağır konuşmuştu öyle diğerlerinin de benden farklı bir yanı yoktu. Ona yaptığımız şeyleri hiç bu kadar açık şekilde yüzümüze vurmamıştı. Biraz daha bize bakıp odasına inmeye başladı.
Geride 3 pişmanlık yüklü kalp bırakmıştı. Hepimiz birbirimize bakıyorduk. Dediği her şey doğruydu. Hepimizin morali bir anda alt üst olmuştu.
Biraz daha oturup doruk ve doğuya defineyi alıp otelde Kalmalarını söyledim. Babam geldiğinde tartışma olacaktı ve defnenin bundan etkilenmesi istemiyordum.
Bizimkiler evden çıktığında babam da eve gelmişti. İşte şimdi kıyamet kopacaktı. En azından Ferhat SAYGIN için bu böyle olacaktı.
X KİŞİSİ
Artık vicdanı onu bitirmişti. Yaptığı bir hata onu delirtecek duruma gelmişti. Delirmesede artık beyni bu olanları kaldırmamış ve tümör oluşmuştu. Şimdi ise ölmeden bir şeyleri yoluna koymayı istiyordu. Bir kişi hariç o acıların en büyüğünü çeksin istiyordu. Zaten sırf bu yüzdendi yaptıkları. Onun yüzünden ihanet etmişti arkadaşına ama o ona da ihanet etmişti. Bu hikayede olan en masumlar hep acı çekmişti. Şimdi şeytanlar birbirini bitirecekti. Yoksa vicdanı onu bitirecekti.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
ARKADAŞLAR ASLINDA DAHA UZUN BİR BÖLÜM YAZMIŞTIM FAKAT NASIL OLDUĞUNU ANLAMADIĞIM BİR ŞEKİLDE SİLİNDİ.
UMARIM BU BÖLÜM İYİDİR.
SİZLERİ SEVİYORUM ✨💞💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACIYA DOKUNMAK
Teen FictionKim bilebilirdi bana acıyı öğreten bu eve Bir gün geri geleceğimi? ~~~~~~~~~~~ -Bizi affetmen için ne yapalım söyle. Öl de öleyim. Gözlerinin içine baktım belki 1 dakika boyunca pişmanlık, bitmişlik ve umutsuzluk vardı gözlerinde. +Ölmek... bana b...