03

47 2 0
                                    

Clarrisse's(Mama ni Emma) POV:
Stage 3 Alport Syndrome

"Ma, hindi pwede, hindi pwede!" pagsisigaw ni Emma

Masakit din para sa'kin to, masakit tingnan ang anak kong nagkakaganito.
"Anak, wag naman ganito o" sabi ko

Maraming bawal sa sakit na 'to at ang worse pa, in the future, mahahawa rin pamilya niya.

Nakita ko ang mga mata niya, its like she's begging me to slap her for her to wake up from this bad dream.

As if it's a DREAM.

Nagwala si Emma, yinakap ko siya. Kahit naman ako, hindi ko accept to, hindi ko gustong mawala siya, matapos mawala ko papa niya, siya na naman? Ano ba naman to, Lord?

Naka upo kami sa floor

"Baby, you're going to be okay" kinomfort ko siya

"Walang cure nito, walang cureeee!!!" Sumisigaw na namn siya habang mahina niya ako sinasapak at sumisipa rin siya na parang gusto niyang makawala sa sakit niyang to.

Ang sakit, ang sakit talaga makita siyang nagkakaganito.

Natandaan ko pa kung gaano siya kadurog nang nalaman niya ang sakit niya.

Napangiti ako habang tinitingnan ko siya ngayon, parang full siya of hope which Im really happy about.

"Oh yeah ma, nasabihan mo naba principal ko na hindi na ako mag tatake ng classes?" tanong niya

"Oo anak, kahapon, she said it's great a choice" sagot ko naman

She sighed, "yeah, pretty sure yun gusto nila ," tumingin siya sa'kin, "for them, to like, you know, not take care of me" pagdugtong niya.

Heto na naman attitude niya, magsasalita na sana ako but she didn't let that happen,
"Which is actually a great thing, ma"

Tumingin ako sa kanya, I smiled, she smiled back.

Im glad Im hearing this from her.

Pupunta na kami sa hospital ngayon.

----

Clent's POV:
Nandito ako sa labas ng bahay nila Emma, too bad, I think walang tao dito

Nakapagtataka lang, kasi 8:00 am palang ngayon at wala nang tao sa bahay nila.

Naka receive ako ng text galing kay Emma,

INBOX
Emma: you dweeb, alam kong nandyan ka sa bahay. We left early, we're on our way sa hospital, you should visit me sometimes though. Mag ingat ka palagi, xoxo

Clent: why didn't you tell me na ngayon ka pupunta? Pwede pa naman akong mag give nang 'a helping hand'.

Emma: do you really have to know?

Clent: ouh, bespren mo ako eh.

Emma: kahit na, hindi naman lahat nang ginagawa ko kaylangan mong malaman.

Clent: eh gusto ko

Emma: aba bastos nito

I smiled HAHAHAHA

Clent: oyy, ikaw lang tong may iniisip na hindi maganda, ambastos!!! HAHAHAHAH sige na, visit nalang kita. Ingats.

Hindi na ako naka receive ng reply kaya inoff ko na phone ko at umuwi.

She should have told me na lalayas silang maaga, para hindi na ako pumunta rito, ang init pa naman nang panahon ngayon. Grabe ang epekto ng global warming.

Just Too Sick To FunctionWhere stories live. Discover now