Just Too Sick To Function

30

Author's note: This is gonna be so long because this is the last chapter before the epilogue, enjoy!

Emma's POV

Ang aga palang, gising na gising na ako

It's already March 18,2019

It's my birthday!

Wala si Marcus sa hospital ngayon, nag decide siyang matulog sa bahay nila, nagtampo nga ako sa kanya pero iniintindi ko nalang

Baka may surprise siya sa'kin

Ang gift ni mama at ni tito Ronald ang nakita ko first sa table ko

I already told Clent, and also Marcus' friends na pumunta sa bahay kasi may handa si mama later

Kukunin lang daw ako ni tito Ronald mamaya

Habang hinihintay ko si Rosa na pumasok sa room ko, nag scroll muna ako sa messenger ko, nakita ko ang birthday message galing kay Clent at kay Marcus, pati narin sa friends ni Marcus

Margarette greeted me also

And to my surprise, nag greet din ang mga old classmates ko sa old gc namin

Akala ko pa naman wala silang paki sa'kin, imagine, walang bumibisita sa kanila pero hindi naman ako nagrereklamo

Na surprise talaga ako na nakapag greet sila ng happy birthday, binigyan ko sila ng replies lahat, nagpapasalamat ako

Sana nandito pa rin si Meryl

Kaya naisipan ko nalang na maaga ako magpapakuha ni tito Ronald para makakabisita ako kay Meryl

Hindi rin nagtagal na pumasok si Rosa sa room ko, "here you go birthday girl", sabi niya habang pumasok siya sa room ko

I just smiled as I saw her, "happy birthday!", she greeted me

"Thank you Rosa", I replied

May ibinigay siyang regalo sa'kin, spoiled ako kay Rosa

"This is an old book I used to read, I think you would like it", she said as she was giving me the gift

"Awwww, thank you so much Rosa", I am really thankful kasi last month ko pa natapos ang mga books na dinala ko dito sa hospital

Baka napansin niyang wala na akong mababasa, "thank you talaga"

"O sige, kumain ka na", sabi niya sakin

Tinanong ko siya tungkol kay mama, kung sinabihan ba siya na wala ako dito mamaya

Sinabihan naman daw siya, triny pa ngang ininvite siya e, pero tinanggi niya

Throughout my stay here, I am really really thankful for Rosa, she is so patient to me, even in times na hindi ko na maintindihan sarili ko

Kaya some day, I will pay her back, she deserve every happiness in this world

Lumabas na siya sa room ko at kumain nalang ako

Nang matapos akong kumain, binuksan ko kaagad ang regalo ni Rosa at nagsimulang basahin 'yon

That's what I did in the morning

Nang nawalan na ako ng interesado, lumabas ako at pumunta sa babies ward kung saan makikita ko ang new born babies

Nakita ko ang mga cute na babies, it brought me joy knowing the fact that they have the same birthdays as me

May napansin nga ako dahil ang ganda ng name niya, "Carmella Lyn Marinette P. Corazon"

It's a pretty long name but beautiful