❗️Kitap ağır cinsellik ve vahşet içerir❗️
...
"Söz verebilir misin, Liya?"
"Sana söz veriyorum, seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim. Senden vazgeçtiğim gün, kendimden vazgeçtiğim gün olur ve o gün canımın bir değeri kalmaz çünkü ben seninle hayat bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Özür
Hayat çok adaletsizdi. Bizler için, iyiler için... Adaletsizlik ise insanın sonuydu. Adaletsizliği yöneten de kötülüktü. Bu yüzden hep ölüyorduk ve kötüler yaşıyordu. Bu yüzden Emrehan bugün yaşamıyordu. Kayra'da o kurbanlardan biri mi olucaktı?
„Tetikçi!" diye bağırdı Efekan telefona doğru. Tam o an telefonunu kapatmıştı. Tüm siniri ile telefonu yere attı ve bağırdı. „Sikeyim!"
„Camdan bakın." dedi Uzay ifadesiz bi tonda.
„Ne diyorsun lan?" diye bağırdı Efekan.
„Camdan bak!" diye bağırdı Uzay karşılık olarak.
Kafamı cama doğru çevirdim. Gördüğüm manzara gözlerimi irileştirmeme sebep oldu.
Oha!
Hemen biraz önümüz de o siyah minibüs vardı. İçi boştu ama önünde duran iki kişi nefesimi kesmişti. Tetikçi'nin adamlarından biri -oldukça iri ve kaslı bir adam- kolunu Kayra'nın göğüsüne sarmış onu sıkıca sabit tutuyordu. Öbür eli ile boynuna çakı tutuyordu. Bizim arabadan inmemizi bekliyordu.
„Ulan!" Efekan minibüsün kapısını kırmak istercesine açıp kenara itti ve dişarıya fırladı. Koray da aynı şekilde. Alihan Uzay'ı ensesinden kavradı.
„Öne geç lan. Arabada bekleyeceksin."
„Burda da kalabilirim. Merak etme zarar vermem kızlara."
Yutkundum.
Alihan Uzay'ın boğazına yapıştı sertçe. „Lan ne olduysa senin yüzünden oldu zaten! Sana seçim hakkı mı sundum orospu çocuğu? Geç!"
Alihan Uzay'ı yakasından kavradı ve minibüsün önüne sürükledi. Şoförün yanına bindirdi. Daha sonra bana güven verircesine bi bakış attı ve hemen Efekan ve Koray'ın arkasından koşarak yanlarına ulaştı.
„Kardeşimi bırak!"
„Öyle bir seçimim yok. Tetikçi öldürmemi emretti. Gözünüzün önünde hemde."
Leyla birden emniyet kemerini çözdü ve ayaklandı. „Nereye?" diye sordum endişe ile.
„Burada böylece duramam. Kayra ölecek!" Arabadan indiğinde arkasından seslendim ama duymadı. Alihan çıktığımı görürse bana güzel bir fırça çekerdi. Ama umrumda değildi. Burada tek başıma bekleyemezdim.
Araçtan indim ve oraya doğru yürüyen Leyla'nın kolunu tuttum. „Dur lütfen!"
„Liya bırak kolumu!" Onu kendime çektim ve sarıldım.
„Sakin ol! İşlerini zorlaştırmayalım onların!"
Leyla sakinleşmemişti ama durdu. Oraya gitmeye yeltenmiyordu sayemde. Arabanın önünde öylece duruyorduk. Şimdilik bizi kimse fark etmemişti.
