MASH Romantic (Chase Series #2)

14th Paper

14th Paper

New Town Boy

Now this. Is. Jetlag! Hindi manlang ako binalaan ni Papa na halos isang araw ang byahe. It's three in the afternoon when we touchdown at Pensacola International Airport. I'm still having hard time walking because I'm feeling a bit groggy. The only thing that has kept me alive is the warm ambiance of Florida and the constant reminder of Papa about, well, staying awake.

"Gusto mo ba munang kumain o dumiretso na tayo sa bahay at magpahinga?"

"May bahay ka rito, Papa?" Kahit pa sinabi na ay itinanong ko na ulit. Aba't mayaman pala ako. Charing! "Pwede bang iyan na lang ang manahin ko pag tanda ko? Tapos kay Nil na lang ang nasa Pinas."

Tinawanan ako ni Papa. "Lagot ka sa Mama mo."

Halos si Papa na ang humila sa maleta ko dahil sa antok. I should be enjoying the place right now, but I'm feeling the need to vomit as we made our way towards the exit. I pretended I was okay but it was nearly deathly when undesirable things came out of my mouth.

"Jesca!" Hiyaw ni papa. Mabilis niya akong binigyan ng panyo at umalis to call some assistance. God, this is awful. Mabuti na lang at wala rito ang crush ko, kung hindi ay major turn off iyon sa kanya. Not that he's in any way turned on of me.

I didn't know what happened next because I am to eager to close my eyes to sleep. Nang maramdaman kong binuhat ako pasakay sa sasakyan ay kumalma ako. Even though I didn't know who that was, if it's Papa, the security, medics or stranger, I didn't care. I rested until I knew I was okay.

When I opened my eyes, I saw we nearly reached home. Bumabagal na ang takbo ng sasakyan kaya ko nalaman. Maganda na ang pakiramdam ko, kasing ganda ng tanawing nakikita ko sa labas. Everything's Pristine white, maybe including the sun. I see it's white and not scorching yellow and I find it really beautiful. Ayaw ko mang aminin pero mukhang mas maganda ang lugar na ito kaysa sa akin. Charing ulit! Heehee.

When the car pulled over, that's when I realized that Papa is not driving and we have two people as company. Siguro ay sa kanila ang sasakyan na ito. The man driving is predictably the same age as Papa's, at ang lalaking kalapit ko ngayon ay siguro kasin-tanda ko lang. Bago bumaba ay napansin nila na gising na ako.

"Let's do the introduction inside, shall we?" Masayang ngumiti ang lalaking nagmaneho kanina ng sasakyan. Bumaba na silang tatlo at ako ang nahuli.

I almost helped out with our baggage, pero kinuha iyon nina Papa at ng kaibigan niya. Ang lalaking katabi ko naman kanina ay tumulong din sa kanila, leaving me with nothing to carry. Ang haba naman yata ng hair ko, masyado akong prinsesa rito. Ahee!

Pagkababa ko ay isa lang ang unang ideyang pumasok sa isip ko. I would definitely want to own this beach house. Lumakad pa ako habang pini-feel ang masarap na simoy ng hangin. Halos magtatalon na ako nang makita ko ang beach sa di kalayuan. With excitement, tumakbo ako papasok ng bahay para magpaalam sana kay Papa na mag-gala sa labas.

But with the food all groomed up on the table, I thought, nah, the water can wait. I saw two boxes of Pizza from Bruno's Pizza Restaurant, according to the print of the boxes. Nang buksan iyon ng lalaking katabi ko kanina ay kumulo kaagad ang tiyan ko sa gutom. There are other foods served, but my focal point right now is the delishhh pizza.

"Do you want a slice or do you want it whole?" Nakangising tanong sa akin ng mestizong lalaking nasa pamamahay ko ngayon. Napagtanto kong napanganga ako sa sinabi niya noong ginaya niya ang posibleng hitsura ko nang marinig ko ang sinabi niya.

"Excuse me, tisoy, diet ako! Tss." I hissed just before I turned my back. My Papa will hear about that. Charing. Nakakainis iyon ah! Anong akala niya sa akin, glutton? Grabe! Pero kung ka-close ko lang siya edi sana pumayag na ako sa alok niya na ang lahat ng pizzang iyon ay akin na. But we're not that clowsh ye knerr.