Time Waits For No One

Ikalabinlimang Yugto: Rebelasyon

NAPAGTANTO ko na lang na nasa basement na kami kung saan ko natagpuan ang kaniyang sikreto. Dinala niya ako rito para saan?

Binitawan na ako ni Chris. Nakaharap kami ngayon sa malaking board kung saan nakadikit ang lahat ng impormasyon na nakalap niya sa kaniyang pag-iimbestiga.

Narinig ko ang pagbuntong hininga ni Chris. Tumikhim muna siya bago siya nagsimulang magsalita.

"I don't know where to start." Sabi niya tsaka iniiwas ang tingin sa akin.

"What do you mean?" Taas kilay kong sabi. Naguguluhan ako sa mga ikinikilos niya. Dadalhin-dalhin niya ako rito sa basement tapos hindi naman pala nakaplano ang mga sasabihin niya.

"Well, you know. I'm really sorry for hiding all of these to you. Ayokong maguluhan ka." Sambit niya tsaka lumakad papalapit sa mga litratong nakasabit sa pader.

"You don't make any sense." Naguguluhan kong sabi sa kaniya.

"It's because you won't understand." Pabulong niyang sinabi pero sapat na para marinig ko.

"Then make me understand." Hindi ko na napigilan ang pagtaas ng boses ko.

Narinig ko na naman ang pagbuntunghininga niya na akala mo'y pasan ang problema ng mundo. Mahirap bang ipaliwanag sa akin ang mga nalalaman niya?

"If I tell you, would you believe me?" Tanong niya na may pag-aalinlangan.

"As long as it's the truth." Sagot ko naman. Pero sa totoo lang, kinakabahan ako sa sasabihin niya.

"I lied to you last time I said that I intend to travel to the past pero sa halip na iyon ang mangyari ay ikaw ang napapunta rito." Usal niya na parang nagsisi pa siya na nasabi niya ang tungkol doon.

"What? So right from the start, you're lying to me and hiding the things I need to know at kung hindi ko pa makikita itong basement na to, hindi mo sasabihin sa akin ang totoo." Mabilis na sabi ko sa kaniya. Hindi ako makapaniwalang magagawa niya iyon sa isang taong katulad ko na walang alam sa nangyari.

*sighs* Napaface palm siya dahil sa sinabi ko.

"Ano pa? Ano pa ang tinatago mo? Ano pa ang kasinungalingan mo?" Iritado kong sabi sa kaniya. Bigla na lamang nag-init ang ulo ko dahil simula una pa lang pala ay niloloko na niya ako.

"Pwedeng bang makinig ka muna sa akin? Patapusin mo muna ako." Pakiusap niya.

"How can I be sure na ang sasabihin mo lang ngayon ay pawang katotohanan?"

"Bahala ka na nga diyan." Walang ganang sagot niya. Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko inaasahang iyon na lang ang sasabihin niya. Nagsimula na siyang maglakad palabas ng kwarto. Anong balak niya? Iiwan niya na lang ako rito?

"Tapos iiwanan mo ako rito habang puzzled sa lahat ng mga nangyari."

Inantay ko siyang bumalik para humingi ng tawad at magpaliwanag pero nagpatuloy lang siya sa paglalakad na parang walang narinig.

"I'm sorry. Tatahimik na ako't makikinig muna. Pasensya sa inasal ko." Malumanay na sabi ko. Mukha namang effective ang pakikiusap ko sa kaniya dahil napatigil siya sa paglalakad.

"Apology accepted." Bungad niya at umupo sa bangko at saka humarap sa akin. Wala na rin naman akong nagawa at umupo na rin ako sa bangkong malapit sa kaniya.

"So as I was saying, I messed up my time travel operation. Researchers and scientists of the famous global research organization announced to the public that time travel is impossible after multiple research and experiments. Hinalungkat ko ang bawat information na meron sila out of my curiosity. I hacked their system with the help of Jarvis and I have found out that they have been using human as a subject to test whether travelling back in time is possible. Some of those subjects have found dead on other places and some have been missing.