Embracing the Uncertainties

05

"Why didn't you tell me!" Singhal ni Sav. Umalis ako noong malapit na sila matapos hindi ko na ata kayang titigan pa siya ng matagal.

Andito kami ngayon ni Sav sa Creamland, badly need an Ice cream.

"Siya pala 'yong lalaking kinukwento mo pero hindi mo sinabi agad, pogi pala?! Kaso ekis parin" She sighed

I told her everything, from happy to sad. She loathes Syd, sabi niya ayaw niyang nasasaktan ako ng kahit sino kasi 'yong sa pamilya ko sobra na 'yon.

I also told her why I called him Syd not Syv. It was when the day we first met.

"Syddier? Your name's cool like you," He smiled and look at me

"It's Syvvier, Say-vi-yer. But it's okay, you can call me Syd, cool sabi mo diba?" I nodded and asked few things about him.

"Eh bakit ba kasi nangakong babalik tapos hindi naman pala? Nako, gigil ako n'yan ha! Pogi pa naman! Pero higit sa lahat, ba't ba asang asa ka? Dami namang nagkakandarapa sa'yo roon ka pa sa hindi ka naman gusto!" Inis na sambit ni Sav.

Sana gano'n kadali. Kung natuturuan ang puso wala na sanang umiiyak ngayon.

"Uy! Naalala ko 'yong mukhang modelo, tinanong sa'kin 'yong pangalan mo at bilang isang mabuting kaibigan binigay ko! Ano nakausap mo ba?" Here we go again, the endless reto of Sav.

Hindi ko na mabilang kung ilan ang ni-reto niya sa'kin ang iba naman ang ending naging boyfriend niya type niya raw sayang naman daw kung wala sa'min ang papatos.

"I told you, I don't entertain those kind of guys. Hindi rin ako madalas mag open ng socmed,"

"Ano ba 'to! Alam kong mabagal ang PLDT pero hindi naman siguro ipinaputol 'yon ng magulang mo hindi ba?! Ano na lang ginagawa mo sa bahay niyo? Tutunganga? Hihintay kung babalik pa siya?!" She rolled her eyes and continue to eat.

"Sav, I can dance and write. Sumasayaw o nagsusulat ako ng tula kapag wala akong magawa. I don't want my life to revolved around socmed where most of fake people are in," I don't think socmed is good for my mental health.

My mental health is my top priority, I got easily hurt just by seeing hate comments about me being bitch on someone when clearly, wala naman talaga akong ginagawang masama.

Ang iba ayaw ako kasi ako raw ang gusto ng gusto nila. Paano ko naman naging kasalanan iyon?

I hate seeing political issues too, hindi naman sa nagbubulag bulagan sa mga nangyayari, I tried once to voice out my opinion but it almost put me in danger, so nah.

Hindi matatapos ang araw nang hindi ako nakakarinig ng kung ano ano tungkol sa lalaki mula kay Sav.

"Alam mo ang pogi ng bassist! Since ekis na si Vocalist doon ako kay bassist, kinindatan ako kanina! Feeling ko may bago na ako bukas buti naman!" Hindi ako umimik at tinitigan na lang siya.

"Anyway, Sixteen by five ang band name nila. Apat lang naman sila hindi ko na alam kung bakit five, Sixteen kasi raw 2016 sila nabuo,"

It's been a decade, of course things have changed between me and him. 8 years old lang kami noon, ewan ko ba naman kung bakit gano'n katindi ang emosyon ko pagdating sakanya.

That's not what I expected to happen that night. Akala ko chill at magsasaya lang kami ni Sav. Why does he need to show up every damn time? What a small world for us huh?

Pagkarating ko ng bahay sinalubong ako ni treasure, kinarga ko naman siya saka dumiretso sa kusina at naabutan si Manang Sandy na inaayos ang dalawang box ng cake sa lamesa.