I'm His Tutor

CHAPTER 4

"Ikaw?"

"dangsin?" (Ikaw?)
Sabay na sambit namin.

Like watda heck, what a small world. Don't tell me itong gago na to ang ito-tutor ko? Wag naman po sana, maaga akong tatanda dahil sa kaniya.

"Magkakilala kayu, Mrs. Bautista?" Tanong ni Mrs. Myou sakin. Tiningnan ko si Mrs. Myou pagkatapos kay gago naman and back to Mrs. Myou tsaka sumagot.

"Ah, ano po medyo oo, medyo hindi, ay ewan ko po. Siya po ba ito-totur ko?" Tanong ko nalang kay Mrs. Myou.

"Yes, Ms. Bautista. Kaivor beo adeul, gyosaleul mannasibsio. geunyeoneun nae hagsaeng jung han myeong-in Nika Xyve Bautista." (Kaivor son, meet your tutor. She is Nika Xyve Bautista, one of my students.) Pagpapakilala sakin ni Mrs. Myou sa anak niya.

"annyeonghaseyo, Kaivor beo ssi, mannaseo bangabseubnida." (Hi, Mr. Kaivor, it's nice to meet you.)

Then I grin, paktay ka sakin ngayong lalaki ka. Hindi nagsalita ang si Kaivor instead tiningnan lang niya ako, gusto ko siyang taasan ng kilay kaso nandito si Mrs. Myou kaya wag nalang.

"Kaivor, adeul Bautista hamkke sigdang-e osibsio. baegopeuda go hwagsinhabnida." (Kaivor, son please samahan mo si Ms. Bautista sa Cafeteria. I'm sure nagugutom na yan.)

"Po? Di ka sasama Mrs. Myou?" Naku naman Mrs. Myou kala ko ba sabay tayung kakain. Naku po!

"Sorry Ms. Bautista, si Kaivor nalang ang sasama sayu. At para narin mapag-usapan niyu ang pag-tutor mo sa kaniya." Naman e, letseee!

"joh-ayo. gaja, seonsaengnim."
(Okey, I will. Let's go, Ms. Tutor.)

Lumabas na si Kaivor at wala narin akong choice at sinundan ko na siya. Nakasunod lang talaga ako sa kanya habang patingin-tingin sa dinadaanan namin.

Ang ganda pala dito, ang daming flowers na nakapalibot. Halos lahat ng madaanan namin ay may mga bulaklak. I think, Mrs. Myou really likes flowers. At idagdag pa ang naka-uniform na mga stupident. Ang sarap lang sa mata. Well, naka-uniform rin naman kaming lahat sa university na yun pero ibang university na naman kasi to kaya mamangha ka talaga pag-unang punta mo palang.

Ganun talaga ang buhay, pag bago sa paningin mo mamangha pa, magagandahan, pero pag habang tumatagal di mo na ma-appreciatte yun lalo na at kabisado muna. Sa mga bagay pa pag bago, iniingatan pero pag nagsasawa na wala ng pakialam. Buhay nga naman parang life. Mygas!

"Aray!" Letse tung lalaking to, bigla nalang titigil sa paglakad. Duh, di ba niya alam na may cute na  nakasunod sa kanya?

"neomu neulyeoseo ppalli haejwo." (You are so slow, please make it fast.)

Inirapan ko siya bago naunang
maglakad. Slow, slow ka diyan. Sabunutan kitang gago ka eh, pasalamat lang talaga siya at nasa lugar nila ako kundi esh, baka ano ng magawa ko sa lalaking to.

Naramdaman kung di siya sumunod sakin kaya nilingon ko siya at aba, ang gago di talaga sumunod sakin. Nakatayu lang siya habang nakapamulsa. Umirap ulit ako, di siya cool ah, promise, hindi siya cool.

"wae naleul ttaleuji anhseubnikka?" (Why are you not following me?) Tanong ko sa kanya.

"sigdang-i eodi issneunji asibnikka?" (Did you know where is the cafeteria?)

Aish, oo nga pala di ko alam kung saan. Agh, Nika, what happened to you? Nakakita ka lang ng gwapo —este gago di na gumana ang utak mo.

"aniyo, jeoleul dongbanhaeyahabnida. haggyoe gal su issdolog gaja" (Hindi, kaya nga kailangan mo akong samahan. Let's go para makabalik na ako sa school.)