The Only Girl In Section Eleven

Chapter 3

Chapter 3

Pababa na ako sa hagdan ng may narinig akong boses sa baba panigurado ako nandito ngayon si Daddy. Isang himala kung ganun. Hindi naman sya madalas na umuwi sa puntong akala mo ay walang anak na iniwan sa bahay at walang pakielam.

Nasa baba na ako papunta sa dining area pero, hindi pa ako nakakahakbang sa kusina ay nakita ko sya.

Napansin ako ni Daddy at nginitian. What the fuck? Paano n'ya nagawang ngumiti na lang ng ganyan ngayong nasasaktan ang anak n'ya? He fucking knows! He know that I hate her.

"Tara na, Jhai anak. Sumabay ka samin ng mom-" Hindi ko na s'ya pinatapos at agad akong nagsalita. I'm mad! I hate them.

"Bakit andito 'yan?!" Galit na tanong ko.

"Jhairiella!! Mommy mo pa rin ang kausap mo! You should respect her!"

Naiis ako kung bakit ba kase s'ya nandito. Pagkatapos n'yang saktan si Daddy at ako, ay babalik s'ya dito na parang walang nangyari.

"WALA NA KONG KINIKILALANG INA SIMULA NG IWAN NYA TAYO!!" Sigaw ko. Pinahiran ko ang pisnge ko na nung naramdaman ko na basa 'yon.

"Jhai ana-..." Hindi ko na  pinatapos ang sasabihin n'ya kaya napayuko na lang s'ya.

"Wag mo akong tatawaging anak!!!" Sigaw ko kaya naman napatayo si Daddy pero hinawakan nya lang ang kamay nito at pinipigilan.

"Jhairiella Kira Fernandez! Hindi kita pinalaki ng ganyan, at huwag mong sisigawan ang Mommy mo sa harap ko. Wala kang karapatan na sigawan s'ya! Show some respect, kid." Maotoridad na sabi ni Daddy.

Hinarap ko lang sya. Hindi makapaniwala sa mga sinabi nya. Tangina?

"Show some respect? Wala kang karapatan? Sino ba ako sa tingin n'yo? Ano ba ako sainyo? The moment she left me I already lost my respect for her. Show some respect my ass."

Kaya naman umalis na ako sa bahay at naglakad na lang papunta sa school. Walking distance lang naman. Galit ako sakanilang dalawa.

Nakakainis! Bakit ba kasi s'ya bumalik! Pagkatapos nya kaming iwanan ay babalik s'ya ng ganun ganun na lang? Pagkatapos nya kaming iwan ng walang paalam para kaming tanga ni Daddy kakahanap sakanya!

Tuwing nagbibirthday ako nandyan ba sya? Wala! I have no one. I only have my self.

Kainis. Papasok na ako sa room at lahat sila binato ako ng ng goodmorning pero ni isa sakanila ay hindi ko pinansin at umupo na lang sa upuan ko. Try me. Mess up with me habang wala ako sa mood at matatagpuan n'yo na lang ang sarili n'yo na nasa clinic.

Hanggang sa dumating ang Prof namin ay lutang pa rin ako. Hindi pa rin nawawala ang galit sa puso ko. Ano bang magagawa ng sorry n'ya kung nakaukit na 'yon sa puso?

Sana pag-uwi ay wala na s'ya sa bahay. Baka maibuhos ko lahat ng naiipon kong galit sakanya. 

Kinabukasan, Nakita ko s'ya na nandito sa kusina nakatalikod sya sa'kin at parang may ginagawa. Hindi ko sya pinansin at kumuha na lang ng pitsel at baso. Sumalin ako ng tubig at ininom 'yon. Napansin n'ya ako at nginitian. Hindi pa ako tapos uminom kaya hindi ko sya pinansin. Binaba nya ang box na hawak nya at ngumiti sa'kin.

Tinaasan ko lang sya ng kilay at tinignan ang box na nakalapag. My favorite color. Color pink 'yon at may design design pa. So she knew my favorite color, huh. Who cares?

"I baked cookies for you, Jhai" She said then she smiled.

I looked at her boredly.

"What are you doing? Stop it." I said then I leave her. Kinuha ko na ang bag ko at umalis na para pumasok.

Nakabalik na pala si Kuya Mayo. Nginitian ko s'ya at pumasok na.  Close ko kasi itong si Kuya Mayo.

"Oh, Kuya Mayo! Kumusta ang mag-ina mo?" I said while smiling at him.

"Maayos naman Jhaijhai, ikaw kumusta ka hijia? Balita ko ay andyan daw si Madam Jhena, ha?"

"Haynako, Manong. Okay lang po ako, 'wag na po natin sya pag- usapan." I said then looked away. Hindi ako komportable.

"Nandito na tayo, Jhaijhai. Mag-iingat ka." Close ko si Kuya Mayo kaya ganun.

"Opo, kayo rin po! pakumusta na lang po kay Manang Kela" Sabi ko at pumasok na. Nakasabay ko naman 'tong lalaking binara ko nung first day sa paglalakad. Wala akong pakielam at naglakad na lang.

"Goodmorning, Jhai." Hindi ko pa alam kung ano ang pangalan n'ya.

"Morning, too. Ano nga ulit pangalan mo?" Tinignan nya lang ako ng hindi makapaniwalang tingin.

"Grabe ka Jhaisungit hindi mo talaga alam pangalan ko?"

"Magtatanong ba ko kung alam ko?" Mataray na sabi ko sakanya.

"Grabe talaga to..." Huminto sya kaya huminto din ako at napatingin sakanya. Nakangiti na sya sakin "Ako mga pala si Cian" Sabi nya na nakalahad ang palad.

Inabot ko naman ang kamay ko at nagulat ako sa ginawa nya. Hinalikan nya lang naman ang likuran ng kamay ko at iniwan akong nakatanga. Pagtingin ko ay nakita ko syang nakatalikod sakin at nakapamulsang naglalakad.

"Hayop ka talaga Cian antayin mo nga ako." Sabi ko at tumakbo patungo sakanya.

————————————————-———
Enjoy Reading!