Maraming Salamat sa 1k+ Reads grabe ang bilisss maraming salamat sainyo Alysicians ♥♥
Enjoy Reading!
Jhai's POV
Kumakain nanaman ako sa dining area nang magisa. Mga dalawa palang ang nasusubo ko ay agad na kong tumayo. Pero sa pagtayo ko ay bigla kumirot ang tahi banda sa tagiliran ko. Hindi naman masyadon malalim 'yon.
"Halaa ma'am okay ka lang ba?"
Tumango nalang at inalis na ang kamay nya sa pagaalalay sakanya. Naglakad ako na nakahawak sa tagiliran ko ay agad ko na syang tinalikuran.
Pinag day off ko muna ang Driver namin kaya wala sya dito. Nasanay na kasi akong maglakad pero ngayon ay hindi muna ako maglalakad. Nagpatawag na muna ako nang taxi at nagpahatid na sa eskwelahan.
_
Nasa hallway palang ako ay rinig na rinig ko na nagsisigawan sila
Pagpasok ko palang ay nakabilog na sila at nagsisisigaw, sigaw dito, sigaw duon. Sa gitna ay si Jared at si Zyrill?! Ano bang nangyayari sakanila?!! Si Andrei nakita ko na nakaupo sa gilid at mukhang problemadong problemado.
Hindi na 'ko nakapagtiis kaya agad akong lumapit sa upuan at hinagis ko 'to sa gitna!!!
Masama ang tingin ni Zyrill at Jared hinahanap kong sino ang may gawa nun.
"SINOO MAY GAWA NUN?!"
"AKO BAKIT?!" Gulat silang tumingin sa'kin habang ako ay naka cross arm lang.
"J-HAII.." -- sila except kay Zyrill na malamig akong tinignan. B-akit ganyan sya makatingin?? Ibang Iba kahapon...
"Anong nangyari sainyo at nagsasapakan kayong dalawa!!!!..." Turo ko kela Zyrill at Jared. Pero si Zy ay parang walang pakialam sa sinabi ko. Bakit ka ganyan? "At kayo bakit hindi nyo manlang pinigilan ang dalawang 'yan!!" Walang sumagot at binalot kami nang katahimikan hanggang sa nagsalita si Zyrill.
"Ang hilig mong mangielam tsk. Mas maganda pa kung Hindi ka nalang mangigielam at umuwi ka sa bahay nyo!" Sabi nya at nagtuloy paglakad hanggang sa masanggi nya 'ko.
"A-ray!" Nasanggi nya 'ko pero tuloy tuloy pa rin sya sa paglalakad ni masulyapan ako ay hindi nya nagawa.
Lumapit sila sa'kin at inalayan ako. Napapikit ako dahil kumirot ang tahi ko.
"Jhai are you okay?" Jared
"Yeah. Don't mind me." Malamig kong tugon at hinawi sila hanggang sa makapunta 'ko sa upuan ko.
Hanggang sa dumating na ang prof namin lutang lang ako. Kahit naman makinig ako ay hindi ko pa din naiintindihan ang tinuturo nya.
Lunch time na pero ako eto nakaupo pa rin. Kinakausap nila ako pero hindi ko sila pinapansin. Ang daming gumugulo sa utak ko. Yung kanina parang hindi sya si Zyrill na nakausap ko. Argh. Ano ba jhai?! Ganyan na sya nung wala ka pa! Ganyan na sila! Ano bang nirereklamo ko hays.
Pinilit kong ngumiti sakanila at makipagkwentuhan pero kahit anong gawin ko ay hindi sya mawala sa isipan ko.
Nasan ka naba?!
Hindi kami pumuntang cafeteria kasi nagpabili na lang sila. Hindi ko malasahan ang kinakain ko. Mababaliw na ata 'ko.
Malapit na matapos ang klase at maguuwian na.
BINABASA MO ANG
The Only Girl In Section Eleven
Fiksi RemajaNagiisang babae. Gulo. Bangayan. Sakit. Tuwa. Kilig. Pinoprotektahan ang isat'isa. Pero sa bawat tawa at kulitan may tinatago pa lang sikreto. Pano kung s'ya na ang makakaalam ng sikreto nila isa isa? Kakayanin nya ba? Magagawa nya bang kayanin? O...