Günümüz
Hayat herşeyimizi degiştirmişti duzenimizi dostluklarımızı aillemizle olan ilişkimizi yani kısaca kendi hayattımız degişmişti . Kuçukken hep beyaz onluk giymek ve yaralı olan hastalara yardım etmek isterdim ve suan hayalimin peşinden koşuyorum ve okulumuzun bitmesine 1 yıl kaldı ve sonrada artık bizde hastaneki doktorlar gibi yaralı insanlara yardım edebilecegiz . Evet suan seul üniversitesi tıp bolumu okuyorum adım yu jin arkadaşımın ismi ise min seo biz cok iyi anlaşan iki birer dostuz yani cocukluk arkadaşlarımızda var ama suan onların nerede olduklarını ikimizde bilmiyoruz . Belki onlarla mezun olduktan sonra calıştığımız hastanede karşılaşırız kim bilir ? Ders bitmiş eve gitmek için min seo beraber eşyalarımızı topluyorduk okuldan cıktıktan sonra cadde uzerinde yurumeye başladık . Eve yurumemiz yaklaşık 1 saattimizi bulmuştu çunku biraz markette uğramıştık .
Min Seo :Şuraya bak !Yu jin koş !
Ben :Min Seo nereye !Beni bekle!
Min Seo : Kaza olmuş !Adamın boynunda kırık olabilir adamı yavaşca arabadan çıkarıyoruz ! 1 !2 ! 3 ! Tamam ben gerekli olanları yapıyorum sen ambulansı ara !
Ben : Tamam ! Alo seul caddesi rose kafe karşısına bir ambulans olay trafik kazası biz seul üniversitesi tıp bolumu okuyan ogrencileriz adamın boynunda kırık olabilir derhal cabuk olun !
"Yarım saat sonra ambulans gelmişti ve biz yardım edip adamı sendeye taşıdık ve yaralanmaları soyledik gerisi hastanenin işiydi . Eve geldigimizde ikimizde duş alıp birseyler attıştırıp odamıza çekilmiştik ve ders calışmaya başlamıştık . Gunler aylar okulla gecip gitti ve bizim de bir yıl sonra mezuniyet balomuz vardı .
1 yıl sonra
Evet işte bugunden sonra min seoyla ben artık birer doktor sayılırdık ve ikimizde o cok hayal ettigimiz beyaz onlukleri giyebilirdik sonunda ! Evden çıkmadan once son eskikleri kontrol ettik ve balonun olucagı yere dogru arabamızı surmeye başladık ikimizinde ehliyetti vardı bazen okula giderken bir araba ile gidiyorduk bazen ise iki araba ile gidiyorduk birlikte para biriktirip almıştık arabalarımızı aillerimizin bize gonderdigi paraları kısıtlamış ve baya para biriktirip almıştık . 2 saat sonra ise balo yerine gelmiştik bu gece herkes cok sık gorunuyordu ! Salona girer girmez butun erkeklerin gozu benim ve min seo nun uzerinde olmuştu kendimize boş bir masa olup yerleşmiştik !
Min Seo : Park Kim Hyung sana mı geliyor ?
Ben : Bilmem belki başka bir kızın yanına gidiyordur !
Min Seo : Yok yok direk buraya geliyor !
Park Kim Hyung: Bu dansı bana eşlik edermisiniz guzel bayan ?
Ben : Peki !"
Park Kim Hyung: Sana birsey soylemek istiyorum ?
Ben : Soyle dinliyorum !?
Park Kim Hyung: Bir gun zamanı gelince herseyi ogreniceksin ! " demişti ve bu dedigi cumle benim aklımda soru işaretleri oluşturmuştu balonun geri kalanında ise herkes kendi halindeydi ve keplerimizi alıp geri saymaya başlamıştık min seo benim fotoğrafımı çektikten sonra sosyal medyaya atmıştım takipcim 1 milyon kişiydi yu jin ise 2 milyon du yani bizde biraz unlu sayılırdık! Eve arabamızla giderken sahilde oturmaya karar verdik ve rotamızı sahil yonune cevirdik .Arabaları park ettikten sonra ise ayakkabalarımızı elimize alıp kumsalda yurumeye başladık. Yu jin kuçukken abisini kaybetmişti ben ise ablamı kaybetmiştim yani o gunden ikimizde soz vermiştik buyunce doktor olucaz diye biraz daha sahilde durduktan sonra ise tekrar arabalarımıza binip eve gelmiştik dus alıp hangi hastanede calısıcagımızı ve artık mezun oldugumuzu birbrimize anlattık sonra ise odalarımıza çekildik çunku bizi yarın yorucu bir gun bekliyordu
Ertesi Gün
Sabah erkenden uyuyanıp birlikte kahvaltı hazırlamıştık ve saat 11 gibi seul ozel hastanesine iş goruşmesine gidicektik saat 11 olmadan evden çıkmıştık seul ozel hastanesi bize biraz yakındı yurume mesafesi olarak da 15 20 dakikaydı sonunda gelmiştik iceri girdiğimizde şoka uğramıştık çunku bu hastanede herkes calışmak istiyordu ama biz gelmiştik ilk iş goruşmesine girişteki sekreterin yanına uğrayıp hastane yonetticisinin nerede oldugunu sorduk !
Ben : Pardon hastane yonetticisinin odası kaçınca katta ?
Sekreter : Asansore binin hemen ikinci katın sonundaki ilk kapı !
Ben : Teşekkür ederiz !
Sekreter : Rica ederim :) " min seoyla asansore binip 2 kata çıkmıştık topuklu ayakkabılarımız etrafta ses yapıyordu ama biz takmıyorduk sonunda kapının onune geldiğimizde kapıyı calıp iceri girdik ve soka ugradık çunku bu kişi bizim çoçukluk arkadaşımızın yani park jimin babası park kim sou du ve demekki park jiminde burada bu hastanede çalışıyordu biz kendimizden okudugumuz üniversiteden bahsettikten sonra ise alınmıştık ve o sırada içeri çoçukluk arkadaşımız jongsuk girmişti min seo ben sok olmuştuk çunku jongsukku yıllar sonra calışacagımız hastanede gormeyi beklemiyorduk . Odadan çıktığımızda birbirimizle tanıştık zaten birbirimizi kucuklukten beri tanıyorduk
Jongsuk : Hastanemize hoş geldiniz kızlar !
Ikimiz : Hoşbulduk !
Jongsuk : Demek sizde birer doktorsunuz artık !
Ben : Yani sayılır daha işe bugun başladık !
Jongsuk : O zaman size birer onluk verelim !" dedikten sonra bizi 3 kata goturdu koridorun sonunda bir oda vardı ama isim sadece kızlar erkekler diye yazıyordu min seo kız olana girmişti bende yanlışıkla erkekler odasına girmiştim !
Jimin : Kim var orada !?
Ben : Pardon ozur dilerim yanlışlık oldu !
Jimin : Sen o kızsın !?
Ben : Benmi ?!
Jimin : Evet o kız kucukken kafama tas attan yaramaz kız senin ne işin var burada !?
Ben : Arkadaşımla burada işe başladık da neyse ben çıkiyim siz giyinin ! " hızla odadan çıkmıştım ve kızların odasına girip beyaz onluk almıştım ve işime başlamıştım anlaşılan bugun yorucu bir gun olucaktı . Hastalara bakmam bitmiş kendime kahve almaya inmiştim ve kahve içiyorken kitap okumak bana iyi gelirdi hep boyle yapardım . Kitaptan kafamı kaldırmadan kimin geldiğini tahmin edebiliyordum kesinlikle yu jin gelmişti !
Ben : Gunun nasıl geçti ?
Jimin : Yorucu senin !?
Ben : Sen ne arıyorsun burda !?
Jimin : Seninle tanışmak istiyorum !?
Ben : Ismim yu jin bu kadar şimdi gitmem gerek !?
Jimin : Seninle daha cok goruşucez yu jin!?
Ben : Goruşucez derken !?
Jimin : Bende bu hastanede çalışıyorum !? Ve bu hastane babama ait !?" onunla goruştukten sonra soyunmaya odasına girmiştim onlugumu çıkarıp dolabıma koymuştum benim bugunluk mesaim bitmişti ama min seo ameleyatta girmişti ve biraz gec gelicekti eve . Çıkısa yoneldiğimde dışarıda yagmur yagıyordu bir koşede durup yagmurun dinmesini bekledim ama dinmiyordu ayakkabıllarım biraz ıslanmıştı yanımda ise birinin durduğunu hissediyordum !
Jimin : Pahalı ayakkabı olması lazım galiba !?
Ben : Bundan sanane peki !?
Jimin : Yu jin !?" diyip şemsiyesini açmıştı ve benide kendisine çekmişti onun biraz gozlerine baktıktan sonra kendimi geri çekmiştim şaşırmıştı !
Ben :Istemiyorum arabam surada !?
Jimin : Islanıcaksın !?
Ben : Birşey olmaz !"diyip arabanın yanına koşmaya başladım ve arabanın yanına vardıgımda vakit kaybetmeden arabaya binip eve dogru surmeye başladım . Sonunda eve gelmiştim arabanın yanına kadar biraz ıslanmıştım kıyafetlerimi cıkarıp duşa girdim . Ben duştan cıkana kadar min seo gelmişti kendimize birer cay koyup balkonda oturmaya başladık ve bugunki doktor olan jiminle jongsuktan bahsettik .
Ben : Bugun o çoçukla soyunma odasında karşılaştım !
Min Seo : Ee sonra ?
Ben : Işte doktor oldugunu hastanenin babasının oldugunu soyledi filan ayrıca bize ve banane sonunda işimiz oldu ve bizde doktoruz !" diyip balkonda biraz daha oturduk ve odalarımıza çekildik çunku bugun cok yorulmuştuk ve erken kalkmamız gerekiyordu sabah ! Gece uyumadan once onu duşunmuştum yani doktor park jimini belki ilerleyen zamanlarda sevgili olurduk bilmiyordum cunku bu aşktı nereden ve kimden gelicegi belli olmuyordu .
~Bolum Sonu ~
