AŞKIN GRİ HALİ

Bölüm35•Gerçek Aşkın Yönü•

•💧•

~ESİN VAROL ~

"Senden nefret ediyorum Karayel "

" Ben de... ben de kendimden nefret ediyorum gri kafa "

Saat:07:20

" yağız!"

Parmakları arasındaki bileğimi sıkarken zoraki nefes almaya çalışıyor, boğuluyor gibiydi.

Panik atak geçiriyordu.

" buradayım bak " dedim yüzünü avcumun içine alıp bana bakmasını sağladığımda terden sırılsıklam olan saçlarını geriye attım

"güvendesin...hiçbir şey yok... Nefes almaya çalış"

Bu haline sahit  olmak gozlerimin dolmasina neden olsa da aci bir tecrubedir ki annesi ile babasını kaybettikten sonra bir kaç kez böyle ataklar geçiren selinden dolayi ne yapmam gerektiğini biliyor, sakin kalmaya çalışıyordum. Güvende olduğuna, etrafta ona zarar verecek hiçbir şeyin olmadığına ikna etmem gerekiyordu.

" Güzel şeyler düşün" dedim sesim titremesin diye dualar ederek "Sadece beyninin sana oynadığı bir oyun bu karayel.... bak ben buradayım yanındayım. Elini tutuyorum" derken yüzünden çektiğim ellerimle ellerini tuttum.

Daha iyi gibiydi. Nefes alışverişi biraz daha duzene girdiğinde "su getireyim sana" diyerek ayağa kalkmaya çalıştım fakat sımsıkı tuttuğu elimi bırakmiyor oluşu bunu engellemişti. Daha fazla zorlamadan tekrar yüzüne düşen saçlarını geriye alıp sıkıca sarıldım. kafasını göğsüme dayamış, benimle aynı anda nefes alıp vererek sakinleşmeye çalışmışti

" geçti " dedim fısıldayarak ellerimi hala tutmaya devam ediyordu. kafasını gögsumden kaldırdığında ellerini Ellerimden çekip yüzüne götürdü.

Bıraksak Öfkesiyle dünyayı kasıp kavuracak karayel kendi beynine yeniliyordu.

Elini yüzünden çekip "duygunun yanına gidebilirsin " dediğinde anlamsiz bir şekilde kaşlarımı kaldırıp yüzüne baktım.

Yağız Karayel, en ufak hatasında bile bir şeylerini kaybetmeye o kadar alışmıştı ki böyle bir durumda bile beni uyandırdığı icin ona sinirlenip terkedecegimi düşünuyordu.

" hayır" dedim kaldırdığım kaşlarımı çatarak " burada kalacağım ve sen uyuyana kadar da uyumayacagım" diye eklediğimde garip bir şekilde yüzüme bakması yine söylediğim nedenden ötürü yaptığım şeyin ona tuhaf gelmesinden dolayiydı.

Karşılıksız sevgi işte buydu karayel.

Elini tekrar tutup onu yatırdığımda sırtımı yatağın başlığına yaslayıp bakışlarımı bir saniye bile yağızdan ayırmadim.

" Ne zamandan beri oluyor" dedim saçlarını okşarken, bana diktiği gözlerini kaçırıp cevap vermemeyi tercih etse de sessizliği uzun süredir bu psikolojik rahatsizlikla savastigini belli ediyordu.