TIL DEATH DO US PART
CHAPTER 17
-11:11 WISH-
Almost two days na nung umalis sina Marco papuntang ibang bansa. At ALMOST TWO DAYS NA DIN AKONG BANGAG DAHIL HANGGANG NGAYON WALA KAMING COMMUNICATION NI MAHAL KO! -___-
Sa dalawang araw na paghihintay ko eh lagi akong makatingin sa phone ko.
Nakasanayan na kasi eh. Nakasanayan ko na na bawat tutunong akong phone ko eh ibig sabihin si Marco na.
Kaya ngayon bawat tunog o vibrate ng phone ko eh parang tatalon ang puso ko sa excitement. Lagi ko nalang nakakalimutan na WALA NA NGA PALA SIYA. Hindi na nga pala pwedeng maging communication ang phone between us.
Pero pwede naman ang ROAMING NUMBER sa ibang bansa diba? Uso naman yun diba?
Eh bakit hanggang ngayon walang Marco na tumatawag. Nagtetext sakin? Pati nga FACEBOOK eh lagi kong chine-check kung nakapag online na ba siya o hindi. Halos dalhin ko na nga ang charger ng phone ko sa school para lang laging naka open yun eh in case na mag online o tumawag o mag text siya.
Pero bakit hanggang ngayon WALA??!!!
TWO DAYS NA EH!!! Ano ba naman yan nag aalala na ako.
Kung ano ano na nga ang pumapasok sa isipan ko eh.
(o_o) hindi kaya nag-crush ang eroplanong sinasakyan niya? Waaaaah! Wala pamandin TV sa dorm kaya wala akong kaalam alam sa mga balita ngayon! Hindi kaya?!!!
Hindi! Hindi yun mangyayare! Think positive Treii!
Pero kasi. Baka kasi. Aist! (>_<)
MAHAL KO MAG ONLINE KA NA PLEEEEEEEEAAAASE!?
“Hoy kesa magmukmok ka dyan magbasa ka nalang teh” sabi sakin ni Yani friend ko na nakilala this college life lang
Inirapan ko lang siya. Hindi pa kasi niya alam ang nangyayare sa BUHAY PAG IBIG KO eh. Hindi pa kasi ako nagkkwento sa barkada. Pati nga sa parents ko eh.
Gusto ko kasi ipakilala siya ng personal gaya nalang ng pagkakakilala nila nina Ate Rhea, Kuya Troy, Jane at Kenneth sakanya.
Pinatong ko nalang yung ulo ko sa table at nginuya ang bubble gum na kanina pa nasa bibig ko.
Nasa library kami ngayon. Break kasi namin at walang magawa kaya eto tambay sa library. Kung hindi magdadaldalan ng mahina eh matutulog okaya naman eh mags-soundtrip lang.
Dahil sa pagkaboring eh nag soundtrip lang ako. nakapasak sa tenga ang earphones at todo ang volume.
*nguya…nguya*haaaaaay Marco ano na ba kasing nangyare sayo?
*brrrrr*
Nagvibrate ang phone ko.
Nagtext ang number ni MARCO?!!! (o__o)
“Ah!” (-___-) kaasar sa sobrang pagkabigla eh nahulog ang bubble gum na nginunguya ko at dahil sa nakapatong lang ang ulo ko sa table ayun dumiretso ang gum sa buhok ko!
Kainis!!!!
“Ano ba naman yan teh! Ang dugyot! Hahaha” asar sakin ni Jen isa ko pang kaibigan.
“Alisin niyo! Yyyyh!!!! Kainis!” sabi ko naman sa kanila
“Akin na nga hahahaha ano ba kasing iniisip mo muntanga lang eh haha” asar din ni Yani habang tinutulangan akong alisan ang gum sa buhok ko.
BINABASA MO ANG
Til Death Do Us Part
Teen FictionMasarap ang mag mahal. Lalo na kung alam mong mahal ka din niya. Pero POSIBLE bang magmahalan ang dalawang taong HINDI PA NAGKITA NG PERSONAL KAHIT ISANG BESES LANG?
