Lorem Academy: Where Magic Flows.

Chapter 6: Alone.

Ariel's P.O.V,

Nagising ako sa kalagitnaan nang gabi, nilibot ko ang paningin at napabuntong hininga akong nang mapagtanto kong nasa hospital nanaman ako.

Napatingin ako sa couch, nakita ko roon si nigoriya na natutulog.

Tahimik akong tumayo at lumabas nang hospital, nagiging suki na ata ako rito.

Gusto kong magpahangin, gusto ko mang makita ang mama ko ngunit wala akong sapat na panahon.

Umupo ako sa swing, walang ka tao tao rito kaya mas okay ako.

Tumingin ako sa langit, naalala ko nanaman ang mukha ni mama, hindi ko alam kung bakit siya naging ganon.

"Ariel, you're such a brave woman you know that?."saad ni nigoriya at umupo sa aking tabi.

"Hindi ako makapaniwala na 1st time may makalabas na babae sa illusions na ginagawa ko, nakakahiya pero gulat na gulat at di ako makagalaw nang barilin mo ang sarili mo."saad niya at ngumiti siya. "Alam mo bang ako yung nasa harapan mo habang sinasabi kong 'barilin moko', i cant believe this, it was the 1st time i was stunned, your eyes are like just an ocean, it's drowning me."saad niya na tila di ako makapaniwala.

"Baliw."ayon lang ang nasaad ko kaya agad itong napatingin sa akin at tumawa.

"Yeah, you're right, i was just being crazy. But let me remind you these, you're not alone anymore you have us. I wish i could hear your tragic past and help you with your anxiety's and depression." Saad niya at tatayo, aalis na sana siya nang hawakan ko siya sa pulsuhan.

Lumingin ito sa akin at ngumiti.

"Thank you nigs."saad ko na ikinatawa niya.

"Thats a nice nickname, always call me like that, i love it."saad niya at tuluyan nang umalis.

~~~~~

Nagising ako at nakita ko sila charm, danica, nero at sila sylene nang magising ako, nagkwekwentuhan sila sa may kusina.

Umupo ako sa kinahihigaan ko at agad lumapit sa akin si charm para makaupo ako nang maayos.

Napatingin ako kay nero, walang ekspresyon sa kanyang mga mata.

"Okay ka naba?"saad ni charm at tumango ako. "Oh, dala to ni bakla, di siya makakapunta kase may practice sila sa cheer dancing." Saad niya at inabot sa akin ang hugas na mansanas at kinagat ko agad ito, nagugutom narin kasi ako.

Biglang tumahimik ang kapaligiran at nakatingin lamang sila sa akin, ni sila aeron tahimik rin akala ko mangungulit nanaman ito.

"Bakit?"saad ko at napa buntong hininga sila.

"Naparusahan si aziel."saad ni nero na ikinagulat ko.

"Bakit?"takang may halong pagaalala na slight guilt na tanong ko.

"Ito ang pangalawang hospital mo sa pangalawang training mo."saad ni danica.

"S-sorry."konsensyang saad ko.

"You dont need to, kaya niya rin y--"

Napatigil sa pagsasalita si danica nang may pumasok na lalaki na may dalang pagkain, hindi ko ito kilala.

"Salamat."saad ni danica sakanya, binaba nung lalaki yung pagkain sa lamesa at tumabi kay danica.

Tumingin ako kay nero para tignan kung nagseselos siya ngunit sa akin parin ito naka tingin at napa kunot na ang noo ko.

"Siya si James Masquez, manliligaw ko."saad ni danica.

"Future boyfriend."rinig kong pagtatama nung james kaya napatawa kami, namula naman si danica.

Hahahahahaha ang gulo naman nang lovelife nila.

"Mauna na kami."saad ni danica at lumabas na ang dalawa, tahimik parin at napa buntong hininga nalamang ako.

Tatayo na sana ako nang pahintoin ako nila nero at aeron.

"Saan ka pupunta?"pagaalalang tanong ni nero.

"Sa pagkain."saad ko at dumiretso sa lamesa at umupo sa tabi niya, nagsitawanan naman sila sylene.

"Napaka straight forward mo talaga."saad ni charm at napailing nalamang ako. I was just stating the fact.

Nilabas ko ang isang baunan at sinimulan nang kumain, ramdam ko narin ang pagkwekwentuhan nila.

Hindi ako halos makakain nang maayos dahil sa titig ni nero, tititigan niya nalang bako magdamag.

Kunot noo akong bumaling sakanya na ikinagulat niya, ano bang meron dito!?

"Nagagandahan kaba saken?"inis na saad ko at narinig ko ang malakas na pagtawa ni aeron, gulat naman si nero sa aking sinabi.

"You never failed to impressed me."saad niya at tumawa.

"Bat kaba kasi nakatingin."saad ko at muling kumain.

"Para kang bata."natatawang saad niya at sinamaan ko siya nang tingin. "Okay, its just di ko makalimutan yung pangyayari sa training. Out of words kaming lahat. I cant believe this mali pala ako sa pagkatao mo."saad niya na ikinakunot nang aking noo.

"Bakit ano sa tingin mo."saad ko habang ngumunguya. Tumingin ako sakanya at ganoon rin siya.

"Nothing."saad niya at umiling, bigla siyang tumayo at humarap sa akin. "Ang hirap pala nento."saad niya at tuluyang umalis, ano ang mahirap?

(Grammatical Errors, Misspelled Words and Bad Words ahead!!)

Correcting and Commenting are highly Appreciated.

x a m.