Lorem Academy: Where Magic Flows.

Chapter 5: Training

Ariel's P.O.V,

K I N A B U K A S A N.

nung makarating ako sa clinic halos pinuno nila akong nang sermon.

Ngunit may training kami ngayon nila charm, nero, nigoriya, danica, sylene, aeron, levi at aziel.

Halos kaming student council ay magte-training ngayon.

Kalaban ko ngayon sa sylene as i know is Atmoskinesis can controling the weather.

"Position!"saad ni aziel at pumwesto na kami nang maayos.

"Start!."

Agad kong pinakiramdaman ang aking sarili, ng una kong ginamit is sensing apra malaman ko kung may paparating sa akin, sinunod ko ang trap magic. Naglagay ako ng patubong sa paligid.

Napatakbo ako sa gilid nang naramdaman kong tumama na lightning at nagsinulang umulan sa loob, ni hindi ko maaninagan ang paligid.

Naramdaman akong papunta sa gilid ko kaya agad ko itong nilagyan nang patibong ngunit niwasan niya ito.

"Nice one, natututo kana ariel."saad ni sylene at ngumiti na lamang ako.

May paparatin na pana sa akin ngunit natagalan ako sa paggalaw at nadaplisan ako sa braso.

"Concentrate." Rinig kong saad ni  nero at aziel.

Biglang nanghina ako sa ulan, poison, aad kong pinahina ang kapangyarihan niya at nawala ito. Ramdam ko ang oagtulo nang aking pawis sa noo.

Nang malocate ko kung nasan siya ay agad ko siyang pinatamaan nang lightning strikes ngunit tila nagsabay kami at parehong napatalsik.

Ramdam kong tumama ang aking likod sa malamig na bakal, agad namang pumunta sa akin sila aziel.

"Okay ka lang?" Saad niya at tumango na lamang ako at tumayo,ramdam ko rin ang pagkahilo ko kaya pinaupo muna nila ako katabi si sylene.

"Nagiging marunong kana, keep it up." Saad niya sakin bago bumaling kala danica at nero na naglalaban, halatang inaasar asar pa niya si danica at nag tatawanan pa sila.

Malakas silang dalawa at magaling, kita ko rin ang pagiwas nang tama ni nero tuwing hindi ito naiilagan ni danica, may gusto talaga sila.

Naging mganda ang laban nang lahat hanggang sa si nigoriya nakang ang lalaban, pipili nalang siya nang maglalaban muli.

"Ariel."saad niya, napatingin ako kala nero at nakatingin sila sa akin ng seryoso. Bat ako?

"Hays~" buntong hininga ko at tumayo sa stage kaharap si nigoriya.

"Position!"saad ni aziel at umayos kaming dalawa.

"Start."

Sa pagsaad niya non agad nandilim ang aking paligid, 'tila hindi ko sila makita. Hindi ko rin nagagamit ang kapangyarihan ko, i felt weak.

Biglang sumakit ang sugat ko dahil sa aking pagpipilit ngunit napatigil ako ng bumalik sa akin ang nakaraan, 'tila nasa harapan ako.

"ANO BA HAZAN!! NASASAKTAN AKO!!"sigaw ni mama habang hawak hawak siya sa braso ni tatay, sa likod nento ang kabit niya.

Umiiyak ako sa gilid 'tila walang magawa.

"M-mama."wala sa sariling saad ko at may tumulong luha sa aking mga mata.

"ANO BA!!, NAKIKITA NANG ANAK NA--"

*PAAAK!!*

Napaupo si mama at agad nandilim ang paningin ko at isang segundo lang ay nasa harapan ko na siya, tila nagulat ito.

Agad ko siyang sinipa at bigla siyang tumalsik. Napatigil ako sa aking ginawa at nagpatuloy na umiyak.

Pagpikit ko ay nakita ko nalamang na nasa kwarto ako, hinahalay ako nang aking tito, binabstos ang pagkatao ko at nakita ko ang takot saa king mata nang muli ko itong maalala.

"You are arrested for a murder crime."

"Hindi nga ako ang gumawa!!"

"Kitang kita ka sa cctv nagawa mo pang magsinungaling!?"

"Hindi nga ako ang pumutay sa bestfriend ko!!!!"

My life is a living hell, i always messed things up.

Ngunit napatigil ako nang makita ko si mama na nasa mental room nagwawala. Iyak siya nang iyak at paulit ulit bianbanggit ang pangalan nang aking ama.

Tumahan siya nang makita ako, umupo siya at tumingin sa akin

"Ayokong makita ako rito ni arile nang ganto. Dadalaw kasi siya ngayon kilala mo ba ang aking anak?, mabait siya."saad niy at paluha ako, lumapit ako rito at hinawakan ang kanyang kamay.

Ngunit biglang nagiba ang.lugar at dumilim, nasa harapan ko si mama at may hawak akong baril.

"Barilin moko."mala demonyong saad nento na agad kong ikinatakot. Hindi ko kaya patayin ang natatanging kalakasan ko.

But then, naalala ko na isa lang pala itong illusion na gawa ni nigoriya.

Sa huling pagkakataon, lumapit ako kay mama at di inaasahan na may tumulong luha sa mata ko. Inakap ko siya.

"I miss you, i love you."saad ko

"Patayin moko."saad niya ngunit ngumiti ako rito at tila gusto nalang tumira sa illusion na ito dahil nakikita ko ang aking ina.

"I can't, ikaw lang ang natatangi kong kalakasan."

Agad kong itinutok sa akin ang baril at binaril ang aking sarili.

Di ko na alam ang sumunod na nangyari dahil agad akong nawalan nang malay.

(Grammatical Errors, Misspelled Words and Bad Words ahead!!)

Correcting and Commenting are highly Appreciated.

x a m.