الحلقه السادسه و العشرون

73 4 0
                                    

قاسم: انت بتقول ايه مين اللى قالك كده
عبدالله: بابا كفايه كدب عليا انا عرفت كل حاجه انت ليه بتعمل كده هتستفيد ايه من كل اللى انت بتعمله ده حرام عليك بعدتنى عن مراتى و بنتى و خليتهم يتبهدله و بعدتنى عن بلدى انت ليه بتعمل كده فهمنى كل ده عشان جميله مكنتش من مستوانا انت افتريت عليا جامد كفايه حرام عليك بجد
قاسم: لما مبتعجبنيش حاجه بصلحها و كل ده معجبنيش و مكنش صح
عبدالله: للاسف حضرتك متعرفش حاجه عن الصح و الغلط انت تعرف اللى دماغك بتصوره و بس بس اقولك حاجه انسى ان ليك ابن اسمه عبدالله انا هسيبلك الحياه دى كلها و همشى اشبع بيها
قاسم: مع السلام و اللى عايز يحصله يمشى
ياسين: عمى استنى رايح فين
عبدالله: هروح شقتى القديمه اقعد فيها
ليلى: انا هاجى معاك انت و سميه يا عبدالله
ياسين: و انا يا عمى
نور: و انا و جوزى هنيجى معاكوا
و كلهم سابوا الفيلا لقاسم و مشيوا
عند اسر
نرمين: مالك يا حبيبى
اسر: خلود صعبانه عليا اوى اللى حصلها كان صعب محدش يستحمله
نرمين: مش هى سافرت
اسر: ايوه بس وجعها لسه زى ما هو و لما بعدت عشان تنسى اللى حصلها ابوها جى يدور عليها
نرمين: طب كويس هيعوضها عن اللى فات
اسر: افرضى وجعها اكتر او قاسم ده اذاها هيبقى ايه الحل
نرمين: اقولك سيب كل حاجه على ربنا هو هيحلها من عنده محدش عارف بكره فى ايه
اسر: بس انتى وحشتينى اوى بجد
نرمين: و انت اكتر بجد
اسر: ايه رأيك بفكر اروح لمستر احمد اخطبك منه
نرمين: بجد
اسر: اه بجد يلا بينا عليه
راحت نرمين و اسر لباباها احمد سليمان و طلب اسر ايديها و احمد وافق و لبسوا الدبل فى اجواء عائليه
بعدين اسر اتصل بسليم قاله انه خطب و الكل باركله
اسر: عمو سليم
سليم: ايوه يابنى فى ايه
اسر: عبدالله ابو خلود جه سأل عليها و عرف الحقيقه و عايز يعرف مكانها اقوله
سليم: بص يابنى انا هكلم الدكتور اسألوا و اقولك
بعد ساعه سليم كلمه
سليم: متقولش لحد مكانها الدكتور قالى محدش يتكلم فى حاجه بتتعبها لحد ما تخف
اسر: ماشى يا عمو
بعد اسبوع
خلود راحت لدكتور
الدكتور: احكيلى عملتى ايه فى الاسبوع ده
خلود: مممممم معملتش حاجه مفيده اوى كان نوم و اكل بس كل شويه احلم بكوابيس
الدكتور: كوابيس زى ايه
خلود: زي مثلا انى فى اوضه ضلمه لوحدى و الكل سابنى و مشى و صوت جوايا بيقولى تستاهلى انتى مكنش ينفع تعيشى اكتر من كده و مره حد بيضربنى بالنار و مره تانيه حد بيقولى انتى شريره و مكروهه من الكل
الدكتور: كل دى حاجه طبيعيه عشان اللى مريتى بيه مكنش سهل بس مع الوقت كل ده هيروح. المهم قوليلى حبيتى الشخص اللى اتجوزتيه و حامل منه
خلود: ياااااااه جدا حبيته لدرجه كبيره بس كنت بكدب على نفسى و بقول لا كنت شايفه حبى ليه خاينه لادم الله يرحمه و كمان لانه من عيله قاسم انت خايفه منه جدا بس ياسين كان حنين عليا و بيحبنى اوى بس انا اللى حماره و لما حد بعتله صور ليا و انا قاعده مع المنافس بتاعه فى السوق جه اتخانق معايا و انا استفزيته و من عصبيته عمل حاجه مكنتش عايزاه يعملها
الدكتور: ايه هى
خلود: كمل جوازنا بس انا مكنتش عايزه ده دلوقتى بعدين انا سبت البيت و مشيت و هو حتى مسألش عليا و راح خطب
الدكتور: عارفه اكبر غلط الانسان بيقع فيه هو ايه
خلود: ايه
الدكتور: التسرع احنا بنتسرع على طول مبنستناش نفهم الحقيقه بنحكم على اللى قدامنا من غير ما نعرف الحقيقه فين و ده كان غلط اللى ياسين وقع فيه و انتى استفزتيه و غلطك انك مقولتيش الحقيقه ليه
خلود: مكنش ينفع ساعتها اقوله الحقيقه مكنش ينفع
الدكتور: خلاص مش مهم المهم دلوقتى تبصى لقدام و تعمل الصح و تحاولى ترجعى جوزك حبيبك
خلود: بس هو خطب
الدكتور: لو خطب عرفيه الحقيقه و سبيه و امشى مخطبش فهميه الحقيقه و خدوا خطوه فى حياتكوا و عيشوا صح. بس متعمليش كل ده غير لما نكمل علاج و تبقى كويسه
خلود: تمام يا دكتور
بعد خمس شهور
فى لندن
خلود: سها
سها: نعم يا قلبى
خلود: ما تيجى نروح تجيب حاجات للبيبى و نجيب حاجات لجهازك
سها: اشطا جدا يلا
و راحوا مول كبير هناك
سها: خلود بصى المحل ده فيه فساتين خروج جميله تعالى نجيب
دخلوا فضلوا يقيسوا و جابوا كل واحده فستانين و طلعوا
خلود: انا عايزه اجيب سلوبتات عشان بطنى بتكبر
سها: يلا بينا فى محل هناك اهو
جابت سلوبتات كتير من هناك و سها جابت سلوبته و بعدين راحوا جابوا حاجات لجهاز سها و بعدين راحوا هدوم للبيبى و نقوا سرير و عربيه و حاجات كتير لنونه و بعدين روحوا
سليم: كل ده بره
سها: معلش يا بابا كنا بنجيب حاجات لجهازى و هدوم للبيبى
سليم: انا بس قلقت عليكوا يا قلبى المهم جبتوا ايه ورونى
سليم شاف الحاجات و انبسط بيها جدا
سليم: مبروك عليكوا يا حبايبى و يلا عشان ناكل
عند عبدالله
فتح مطعم على النيل بالفلوس اللى كان محوشها و بقا شغال فيه هو و ياسين و الكل عايش و بس عبدالله بردو كان بيدور على خلود بس مكنش بيوصل لحاجه و قرر يروح لاسر
اسر: اتفضل يا استاذ عبدالله
عبدالله: اسر يا بنى انت عشان لسه عازب مش هتفهمنى بس صدقنى لما تتجوز و تخلف هتفهم احساسى ده صدقنى يابنى انا مكنتش اعرف انهم عايشين بس لما عرفت الحقيقه طلعت مراتى ماتت بس انا عايز بنتى عايز اعوضها عن اللى حصلها
اسر: يا عمو و الله فاهمك بس حقيقه مينفعش اقول
عبدالله: يابنى ريحنى و قولى الحقيقه
اسر: بس اوعدنى متقولش لحد ولا حتى انت تروحلها
عبدالله: اوعدك بس طمنى عليها
اسر: خلود فى لندن بتتعالج نفسيا
#نهايه_الحلقه_السادسه_والعشرون
#Rawan

رغم انتقامى احببتهحيث تعيش القصص. اكتشف الآن