Zawgyi
အဆံုးမ႐ွိတဲ့ စတင္ျခင္းကိုဘာလို႔ေခၚရမလဲ
ထပ္တူက်ခြင့္မ႐ွိတဲ့ နီးစပ္ျခင္းဟာလည္း
ငရဲတစ္မ်ိဳးပါဘဲ
ဘယ္လိုစိတ္မ်ိဳးနဲ႔ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ရမလဲမသိေတာ့တဲ့
အခါ ေန႔ရက္တိုင္းရိေပၚေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုေ႐ွာင္တယ္
ထိေတြ႔ခြင့္မ႐ွိေတာ့ရင္ေတာင္ ေငးၾကည့္ရင္းနဲ႔
လည္းေပ်ာ္တတ္ခဲ့ရပါတယ္
"အရာအားလံုးပီးဆံုးသြားရင္ ကိုကိုဟာမင္းအတြက္
အိမ္မက္တစ္ခုလိုျဖစ္သြားမွာပါတဲ့''လား
႐ွင္သန္ေသဆံုးလိုခ်င္းဟာ ေ႐ွာင္းက်န္႔လို႔ေခါင္းစဥ္
တပ္ထားတဲ့အခါ သူမွမ႐ွိရင္ဘာမွမ႐ွိသလို
ပစၥဳပၸန္နဲ႔အနာဂတ္ဟာ ထိုသူ႔မ်က္ဝန္းေလးထဲ
လည္ပတ္ေနခဲ့ေတာ႔ သံသရာကိုေ႐ွာင္းက်န္႔
နာမည္ေပးထားလိုက္တယ္
"မနက္စာ မစားသြားေတာ့ဘူးလားဟင္''
အဝတ္လွဲေနတံုး အခန္းထဲဝင္လာတဲ့ေ႐ွာင္းက်န္႔
တိမ္ဝင္ေနတဲ့ေလသံသဲ့သဲ့နဲ႔ အရင္လိုေတာက္ပ
မူ႔ေတြလစ္လပ္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုဟာ
သူ႔အျပစ္ေတြရဲ႕ သက္ေရာက္မူ႔လို႔ ရိေပၚေတြးမိ
ေတာ့ မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ဖို႔မဝံ႔ရဲျပန္
မင္းနဲ႔ဆိုရင္ အရာရာငါ့မွာအားနည္းရတယ္ ကိုကိုရာ
"ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ္အျမန္လိုေနလို႔''
မျဖစ္သင့္မွန္းလည္းသိတယ္ လူ႔ေလာကရဲ႕စည္းမ်ဥ္း
ေတြနဲ႔ေသြဖယ္ေနမွန္းလဲသိတယ္ ဒါေပမယ့္
မင္းမ႐ွိရင္မျဖစ္တဲ့ေကာင္မို႔ အတၱႀကီးႀကီးနဲ႔ဘဲ
ဆက္မိုက္ပါရေစ
သံသရာက ငရဲေတြကိုအဖန္တရာမက ငါဘဲခံပါ့မယ္
ေငးေနတဲ့ေက်ာျပင္ေလးဟာ တံခါးပိတ္က်သြားတဲ့အခါ အခန္းထဲကေလထုအႏုတ္ျပလာတယ္
ေ႐ွာင္းက်န္႔မရပ္တန္႔ႏိုင္စြာဘဲ တံခါးကိုမွီရင္း
ထိုင္က်သြားတယ္
ေသြးမထြက္တဲ့ျပတ္ရွရာေတြနာက်င္လာတဲ့အခါ
တီးတိုး႐ိူက္သံေတြဟာ အခန္းထဲျပန္႔က်ဲလို႔
တံခါးရဲ႕တစ္ဖက္ျခမ္းကေကာင္ေလးရဲ႕ကမၻာမွာ
တိမ္ေတြညိဳေနခဲ့ခ်ိန္ ထိုနည္းတူစြာတံခါးရဲ႕တစ္ဖက္
ျခမ္းမွာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာလည္း
တိတ္တဆိတ္ ကမၻာဟာၿပိဳက်ေနေလရဲ႕....
VOCÊ ESTÁ LENDO
W.I.T.H...Y.O.U(Complete)
Fanficတိုးတိုး တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္ ကေလးပါဘဲ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ခဲ့ေၾကာင္းေျပာမယ္ ပီးရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ေတြ႔က်က် ေဝးၾကမယ္ တိုးတိုး တိတ်တိတ် ဆိတ်ဆိတ် ကလေးပါဘဲ ဘယ်လောက်ချစ်ခဲ့ကြောင်းပြောမယ် ပီးရင် ကျွန်တော်တို့လက်တွေ့ကျကျ ဝေးကြမယ်
