THE SEVEN DEADLY SINS || هفـت گنـاه مرگـبار

⸸ CHAPTER 3

CHAN POV

زیر لب فحش دادم ؛

" لعنتی.."

سرم به شدت درد میکرد.

فورا یاد قرصای مسکّنم افتادم و بلند شدم تا چند تا بالا بندازم.

ولی...

صبرکن ببینم...

چشمام رو بیشتر باز کردم تا محیط اطرافمو برانداز کنم .اینجا حتی یه ذره ام آشنا نیست. نکنه دیشب مست کردم و وان نایت استند داشتم چون تنها چیزی که می تونست بدن کاملاً لخت و سر به شدت سنگین شده م رو توضیح بده همین بود.چند دقیقه دیگه به همون حالت نشسته باقی موندم تا اینکه صدای شلپ شلوپ آب رو از اتاق پشت سرم ، که فکر کنم حموم بود، شنیدم. صدای زمزمه کردن یه آهنگ رو هم شنیدم.

وای خدا ،وای خدا ... بگا رفتم.

همونطور که سعی می کردم به بی سر و صدا ترین شیوه ممکن بدوام، لباسامم جمع می کردم. گوه توش ، من باید قبل از اینکه اون دختر از حموم بیاد بیرون فلنگو ببندم و از اینجا برم بیرون. از توضیحات بعدش متنفرم... امیدوارم اگرهم س.ک.س داشتیم قضیه همینجا تموم شه. هرچی بوده تموم شده رفته. اگر واقعا ما اون کارو کرده باشیم...

امیدوارم اون کارو نکرده باشیم...

با خودم زمزمه کردم؛

"توئه احمق..."

فاک. حس میکنم آدم بدی ام.

همین الان خیانت کردم درسته؟ میدونم دوست دخترم نیست اما ازنظر فنی من الان به شِین خیانت کردم، مگه نه؟ لعنتی..

وقتی صورت خندون شِین رو تو عکسی که روی میز چوبی قرارگرفته بود دیدم ، متوقف شدم. مثل اینه که اون وجدان و ضمیرخودآگاهم باشه.

خدایا، اون بی نظیره .

ولی...

ولی صبر کن ببینم ... چجوری این...؟

همینکه خواستم خم بشم و قاب عکس رو بردارم، صدای کلیک باز شدن در رو شنیدم . از شدت شوک تقریبا ًپریدم هوا و پشت سرم رو نگاه کردم.

اونی که از حموم بیرون میومد یه چهره آشنا بود که خب... ، هیچی به غیر از حوله ای که دور کمرش پیچیده بود تنش نبود. از موهای خیسش آب چکه می کرد و پوست سفیدش به بی نقص ترین شکل ممکن مشخص بود. فقط...

ایستاد تا بهم نگاه کنه درعین حال دستش لای موهاش باقی موند. به نظر نمی رسید حتی عافلگیر شده باشه. خب تقریبا میشه گفت این کاملاً برخلاف عکس العمل من بود چون....

بلند فحش دادم "وات د فاک؟"

بهش خیره شدم و چیزای زیادی رو فهمیدم و درک کردم که نمی تونستم هضمشون کنم. جفت ابروهاشو بالا انداخت و به نظر میومد با عکس العمل من سرگرم شده.