ATENEAN SERIES 1: ARRANGE MARRIAGE TO A CAMPUS PLAYGIRL (AlyDen)

CHAPTER 3

DENNISE MICHELLE LAZARO

Kabababa lang namin ng bestfriend kong si ella dito sa tapat ng Alvizo Hospital.

"Are you sure na hindi nako papasok sa loob best? Kaya muna bang mag isa?"
Bakas sa mukha nito ang pag aalala. Napangiti naman ako, kaya mahal na mahal ko ang bestfriend kong ito e. Napaka caring

I pinched her nose, ang kyut lang hihi.
"Anu kaba best, ok lang ako ok? Kaya ko naman mag isa! Ako pa?" Pagmamayabang ko at pinakita kupa ang imaginary muscles sa braso.

"Sus! Buto buto naman laman nyan e. O sige na nga, i just wait you here ok? Just call me if you need anything."

"Yes mom!" Pang aasar ko dito, napatawa naman ako ng makitang hindi nya nagustuhan ang pag tawag ko sakanya. Eh bakit ba? Kung umasta parang si mama e.

"Mom your face.." While rolling her eyes.

"Pumasok kana nga sa loob, mahuli kapa sa appointment nyo ni doc.."

"Oo na! Oo na!"
Bago pako makapag lakad, tinawag nya ulit ako.

"Ahm. Balitaan moko ah? And please lang dennise! Wag mong ililihim ang totoong resulta! Tatamaan ka talaga sakin!"

"Psh. Oo napo." Pag didismiss ko dito. Napabuntong hininga naman ako bago ulit nag lakad papasok sa hospital.

Hindi kuna rin naman maatim na mag lihim sakanya noh? Takot ko lang dun.

Tinungo kuna ang taong tatagpuin ko dito. Napangiti pa ako ng makitang sobrang busy ito sa pag babasa ng mga nagkalat na mga papeles sa kanyang lamesa.
Nakasuot pa ito ng labgown with matching eyeglasses.

Tumikhim naman ako bago kumatok, napataas agad ito ng tingin. Na agad kuna man sinalubong, kitang kita ko ang pang lalaki ng mga mata nito buhat siguro sa pagkagulat

"Dennise?" Nabibiglang tawag nito sa akin, mahinhin nalang akong napatawa dahil sa sa expression nya.

"Oh my god! Is that really you?"
Hindi parin maka paniwala nitong turan.

"Ah e. Opo doc." Nahihiya ako, more than a year narin ng huli ko syang nakita.

"Aww i miss you! Bat ngayon ka lang nag pakita? I've been waiting for you since then para sa regular check up mo.."

Nakonsensya naman ako, ano ba yan! Bat kasi hindi ako nakapag paalam ng maayos that time? Hays.

"Eh. Long story po doc e." While scratching my back.

"You owe me an explanation ok?" Tumango nalang ako dito.

"So, what brought you here? Kamusta kana pala? How's your health? Are doing fine now?"

"Isa isa lang doc " I nervously laughed.

"Ahm ayos naman ako doc. Pero nung isang araw ay nahirapan ulit akong huminga kaya nataranta yung kasama ko't napasugod kami dito.. Mag papa check up lang sana ulit ako.."
Mahabang litanya ko

"Is that so? Tara! Dun tayo sa Altrasound room, ipapa ECG ulit kita.."

Sumunod naman ako sakanya. By the way, let me introduce to you my Cardiologist doctor, Dr. Gretchen Ho. We've known each other more than 2 years na dahil sya ang doctor na naka assigned sa akin.

"Lay down now.." Nakakagulat naman si doc, but i obliged her. Humiga naman ako sa hospital bed.

"Remove your all jewelries, including your bra.." Kahit nahihiya ay ginawa kupa rin, hindi naman ito yung una na makikita nya ang dibdib ko.

Nahihiya parin kasi ako, kahit sabihin na nating babae sya at doctor pa. Hindi lang talaga ko sanay.

"Den, you need to be relax ok? Kailangan wag mo pwersahin ang katawan mo."

"Sige po.." Ginawa kuna man ang sinabi nya, i let myself relax laying on the bed.

"Tell me if it hurts." Dahan dahan nya munang nilagyan ng alcohol ang bulak bago pinahid sa dibdib ko, pagkatapos ay nilagyan ng apparatus sa paligid nito. Medyo masakit kasi naiipit yung balat ko, pero bearable naman sya.

Habang nag hihintay kami ng resulta ay nag kwekwentuhan  muna kami, parang catch up narin.

Umalis muna si Ate Gretch, kaya naiwan akong mag isa. Sinuot kuna ulit ang mga jewelries ko habang hinihintay sya

I hope i am ok now I silently prayed.

"Den.." Napatingin naman ako kay Ate dahil sa pag tawag nya, she have this gloomy face na syang pinag taka ko.

"Ano doc, nabasa nyo naba reading ko? Ok naba ko?"
Theres a hope in my voice

But she's just intently looking at me. My smile slowly fading, napalitan ito ng pagkabahala.

"Ate gretch? Bat dika nakapag salita jan?" I tried to enlighten the atmosphere pero walang nangyari.

Mukha pa nga syang nabigla sa pag tawag ko.
"Can we talk? Dun sa office ko.."

+
+
+
+

"Den it getting worst!"
Frustrated nitong sabi, huh? Anong ibig nyang sabihin?

Nagiging malala?

"Ate gretch naman! Enlighten me please.."

"Isang taon lang tayo hindi nag kita, pinabayaan muna ang sarili mo?"
Hindi pa sya mapakali sa kanyang kinatatayuan.

She's walking back and forth, ako ata ang nalulula sakanya.

"Ano—"

"Den! Yung sakit mo sa puso, lumalala na!"

And there, para akong nawalan ng hininga.

A-ano? Hindi pa agad ako nakapag salita.

"Malaki na ang butas sa puso mo base sa ECG result mo, kailangan mo mag pa opera as much as possible.."
Nanlulumong napa upo naman ako, so that explain why? Kung bakit madali nalang sakin ang mapagod? At kung bakit nanghihina narin ako this past few days?

My God! Im dying!

"CALLING DOCTORA GRETCHEN HO, PLEASE PROCEED TO THE O.R"

"CALLING DOTORA GRETCHEN HO, PLEASE PROCEED TO THE O.R"

Nabalik lang ulit ako sa ulirat ng hawakan ni ate ang mga kamay ko.
"Be brave den, ok? Tell it to your parents. They must know about it. Got it?" Hindi ko makuhang sumagot kaya tumango lang ako dito.

"Here, bibigyan kita ng gamot at vits jan.." While handling me a box of medicine, wala sa sariling tinanggap ko ito.

Nakatulala lang ako sa kawalan at malalim ang iniisip.

"Den! I have to go. You take care ok?" I snap back to my senses.

"Opo doc. Salamat ulit.."

"Sige. Bumalik ka dito next week.." Tumango naman ako bago nakipag beso sakin at nauna nang umalis sa office nya.

It took me a minutes before i decided to go home. Naabutan kopa si Ella sa kotse kaya napayakap nalang ako dito bigla.

Nang hihina ako, natatakot. Gusto ko ng mapag sandalan kahit ilang minuto man lang. Hindi ko namalayang lumuluha na pala ako hanggang yung luha ay naging hagulgol na kinataranta ni Ella.

She keeps asking me kung ano ang nangyari kanina kaya i told her what happened there. At kung ano rin ang ang napag usapan namin ni Ate gretch.

Kung kanina ako lang ang umiiyak, ngayon naman ay dalawa na kami ni ella.

CHAPTER 3 ENDED