ATENEAN SERIES 1: ARRANGE MARRIAGE TO A CAMPUS PLAYGIRL (AlyDen)

CHAPTER 30

DENNISE MICHELLE LAZARO

"I love you.."
My world suddenly stop. My heart beats is now beating too fast.

Hindi agad ako nakapag react sa sinabi nito, i heard it right? She suddenly confess her love to me

Dahan dahan kuna man syang hinarap
"W-what?" Nagugulantang at nabibigla kupa ring tanong. I want to hear it again. Baka namali lang ako ng dinig

"I-i love you Den.." Mahina ngunit sapat na para marinig kupa.

I gasp. Agad bumilis ang tibok ng puso ko, parang nanlabo rin ang paningin ko at sya lang ang nakikita.

Literal rin na napanganga ako dahil sa confession nito.

"I-i dont how or why. B-but i just felt it. Yes, at first galit ako sayo but when i had this chance to know you better. My heart suddenly beats f-fast when your around. Den i love you so m-much.."
Madamdamin nyang turan na syang kina singhap at kina init ng mata ko.

I want to cry!

She love me. I knew it, i can see it in her eyes. God nnows how much i want to show her my love for her.

Naramdaman kong may mainit na mga palad ang nasa pisngi ko, pinahid nya naman ang nga luhang bigla nalang nahulog sa mga mata ko.

"I love you den. You love me too, r-right?.."
Umaasa nyang tanong, ngumiti naman ako ng bahagya sakanya. Yes, i lover her.

But when i about to response, suddenly Ate Gretch's voice echoed on my mind.

'Your heart is not capable to love'
'Your heart is not capable to love'
'Your heart is not capable to love'

Paulit ulit na ume echo sa aking isipan. Natulala nalang ako bigla

Shit! I-im sorry Ly. But i have to do this. My heart is now in danger! I want to still survive.

Umiiyak kong turan sa sarili. Walang tigil ang buhos ng aking luha na masuyo nya namang pinapahid. Gusto kong hawakan ang kamay nya!

Gusto ko syang yakapin pero hindi ko magawa!

"Shhh... S-stop crying Den.."

Huminga ako ng malalim bago pikit matang sasabihin ito.

"I-im sorry Ly. B-but i-i dont feel the s-same way. I-i dont l-love you.."

I swear parang literal na gumuho ang mundo ko dahil sa mga binitawan kong mga salita.

Kasabay nun ay ang unti unting paglandas ng kanyang mga palad paalis sa pisngi ko.

I dont want to open my eyes. Hindi ko kaya!

Seconds had passed pero wala akong narinig sakanya. When i open my eyes ito yung scene na ikadudurog ng puso ko.

She was standing there, infront of me.
With her crying eyes, kitang kita ko kung pano sya napaluhod habang umiiyak.

L-ly! Please s-stop doing this to me!!

Hilam ang luhang tinakpan ko ang aking bibig.

Hindi ko kaya ang nakikita ko. Its breaking my illness heart!

"P-please Den! Thats n-not true! T-tell me thats not true. Tell m-me you l-love me p-please!!.."
Pag mamakaawa nya.

Gustong gusto kong bawiin ang mga sinabi ko sakanya, but i just cant.

Gustong gusto kong sabihin kung gano ko sya kamahal! Kung ano yung tunay kong nararamdaman. Pero ayaw ko ding itaya ang puso ko!

Naalala kupa ang sinabi ni Ate Gretch sakin nung time na nasa clinic nya ako.