ATENEAN SERIES 1: ARRANGE MARRIAGE TO A CAMPUS PLAYGIRL (AlyDen)

CHAPTER 8

ALYSSA VALDEZ

Tahimik lang namin binabagtas ang bar ni Bea kung saan kami mag kikita kita. Hindi naman talaga dapat ako sasama dahil nga may dinner kami sa mga Lazaro, pero dahil sa sagutan na naman namin ni daddy napasama ako ng wala sa oras.
Hindi lang yun ah?

Kasama pa itong bulinggit nato. Tss

Napaismid pa ako dahil sa naisip, hindi pa nga kami mag asawa pero kinikilabutan na ako. Pano kung ikasal na nga kami?

Wala na! Im not a single anymore.

Hindi naman kami nag kikibuan the whole ride, mas gusto ko yun dahil hindi ako sanay na may kausap sa loob ng sasakyan.

Nakaka distract lang yun sa pag drive. Kung ang iba nalilibang kapag may kausap habang nag da-drive, ibahin nyo ko.
Im much more comfortable driving without talking.

"I knew it.."
Napatingin naman ako dito pero ilang segundo lang at binalik ko ulit ang paningin sa daan.

Hindi kuna lang sya kinibo pero ramdam ko ang titig nito sa akin.

"It's you.." She said while sighing.

"Problema mo?" Tanong ko.
Kung makatitig kasi sakin parang manlalamon.

Kaliit na tao e ang tapang ng itsura.

Palipat lipat naman ang tingin ko sakanya at sa daan habang nakakunot ang noo.

"Ikaw yung nakita ko sa bar a week ago.."

I furrowed my two eyebrows.

A week ago? Yun ba yung kasama ko sila Ara sa bar? But i dont think nakita ko sya dun. But her face is kinda familiar, san ko naman kaya sya nakita sa bar?

Kaso— on her appearance hindi mo masasabing nagagawi ito sa bar. Ito kasi yung tipo ng tao na parang kulong sa kwarto tas libro ang kinahiligan.

Kaya hindi ko matantya kung totoong nakita nya ko sa bar.

But come to think of it, lagi naman akong nasa bar ni bea kaya hindi nako magtataka if ever nakita nya ako doon. Plus 'Im famous'

Conceited!

My other self commented. Oh well

"Pardon?" Tanong ko. Kasi baka nagkamali lang sya at kamukha ko lang ang nakita nya.

"Oo! Ikaw talaga yun. Sa comfort Room remember? Ako yung umalalay sa kaibigan kong lasing.."

At dahil sa sinabi nya ay parang flashbacks ang nangyari kaya't agad kong naalala na ang tinutukoy nya.

She's the one who caught—not just my eyes—but my all attention that day.

I didnt noticed her because of her get up. Naka braided kasi ang buhok nito at may roon rin syang make up. To cover her pale skin, pati mata nya naka contact lenses.

Bat nag contact lenses pa sya? Didn't she know na mas maganda ang origal nitong mga mata?

Nanghinayang kong turan sa sarili. Nung nakita ko kasi sya sa bar, nakalugay ang mahaba at straight nitong buhok, with her simple white tshirt and ripped jeans.

She's so simple that time, i still remember how beautiful she was that night. At tanda kupa ang kakaibang naramdaman ko when i laid my eyes on her.

At ngayon nararamdaman ko ulit iyon.

I shrugged off that thought, its weird.