ALYSSA VALDEZ
Sa lahat ng naging laro ko ay ngayon lang ako kinabahan, hindi ko alam kung bakit. Siguro dahil may pustahan na nagaganap, para sa akin hindi ito friendly game lang.
Persunalan naNakaupo kami ngayon sa gilid, nasa dug out pa kami ng buong team pati si coach andito rin. Tiningnan kuna man ang buong team, i can see the nervous on them kahit ako kinakabahan. And this is the first time,
Mukhang si Bea lang ang hindi kinakabahan dahil cool lang itong nakatayo sa gilid ko, ngumunguya pa sya ng bubble gum habang naka headset.
Napailing tuloy ako, hindi sana ako kakabahan kung wala sanang pustahan.
I dont want the nervousness of mine take over me, dahil aminin nating pag kinakabahan tayo minsan hindi natin macontrol ang sarili.
Gusto ko relax lang, dahil relax din ang isip ko. At makakapag isip pako ng plano kung hindi ako matataranta dahil lang sa nyerbyos.
"Guys.. 15 mins labas na tayo ng dug out.."
Napatingin naman kay Leslie. Assistant coach ni Coach Andrei.Tumango nalang kami, we couldn't find our voice at this moment.
"Guys! Gathered up!"
Sigaw ko. Tiningnan naman ako ni coach Andrei but i just give him a meaningful look.Alam kong alam na nya ang ibig kong sabihin sa tingin nayun. Kaya tumango lang ito sa akin.
"We all know na hindi lang basta basta ang makakalaban natin. But at this moment, dont let your nervousness dominate you. I trust you guys, i know we will win this game.."
Hindi ko alam kung sila nga ba ang kinukumbinsi ko o ang sarili ko.Kahit ako ay hindi sigurado, pero kailangan ng team ng mag papalakas ng loob nila. Kaya kahit may alanganin parin sa sarili ay isinantabi ko iyon at nag isip ng paraan para matalo ang kalaban. Para matalo si Rain
Agad akong nakahinga ng malalim makitang parang nag karon sila ng confidence sa sarili.
Ito rin ang mahirap sa mga players, pag nakikita nilang malakas ang kalaban ay nawawalan sila ng self-esteem sa sarili. Kaya imbes na ma encourage sila ay nadi-discourage lang. At yun ang hindi ko ipapakita sa teammates ko
"And we trust you too, captain.."
Napatingin naman ako kay Kat. She has this comforting smile na nakapag relax din sa natetense kunang katawan."We can do this! This is our fight! If you can trust the others, might as well trust your self too.."
Sumang ayon naman sila sa sinabi ko."Girls.. Labas na kayo, mag sisula na ang game.."
Leslie, na kararating lang ulit. Andali ata ng 15 minsSabay sabay naman kaming napabuga ng hangin.
"So are you ready?"
Tanong ko sa kanila.They eagerly nodded their heads. Good job girls!
"Yess! We are ready!!"
They screamed it in unison."ONE BIG FIGHT??"
I shouted too. Placing may right hand on the middle. Ginaya naman nila ako"ONE BIG FIGHT! ONE BIG FIGHT! ONE BIG FIGHT!!"
Sigaw naming lahat kaya napatawa kami pag katapos. Minsan kailangan mong itawa ang kabang nararamdaman.Isa isa kaming lumabas sa dug out, agad naman nag si ingay ang mga taong nanonood doon. Lalo na ang mga taga VDW na ngayon ay nag che-cheer sa amin..
"TRIIPPLLLEE XXXXXX!!!"
"GOOOOO DEEE LLEEEOONNN!!!"
"I LOOVEE YOUU TOLENTINO!!"
"OMYGOODD!!! YOUR SOO WAFFUUU DEANNA WOONGGGGG!!"
BINABASA MO ANG
ATENEAN SERIES 1: ARRANGE MARRIAGE TO A CAMPUS PLAYGIRL (AlyDen)
Fiksi PenggemarAn Alyden FanFiction story ❤