Peter Pan: The Unspoken Truth

Entry #6

May 17, 1820
10:49 PM

Dear Journal,

Yesterday, I had the weirdest dream. Kumalampag ang kama ko kagabi na para bang may malakas na lindol na dumaan. Panay na ang pagbayo ni Mike sa panaginip ko, malapit na talaga kami sa sukdulan no'n pero talagang hindi ko kinaya ang pag-iingay ng kama kaya nagising ako.

That night I woke up with hazy eyes. I was rubbing off sleep on my eyes while looking straight at my mirror doon sa study table ko, when I felt the inside of my private part release something I can't really explain what. Basta napa-ungol nalang ako kahit na wala naman akong makitang bagay na nandoon. 

Matapos no'n medyo hindi ko na alam kung totoo ba o nananaginip lang ako dahil ang weirdo naman kung gano'n. Meron kasi akong nakitang mga alitaptap sa loob ng kwarto bigla. Dahan-dahan itong nahuhulog sa sahig na parang pinutulan lahat ng mga ito ng pakpak. Gravity was pulling all of them down―it was magical.

Sa pagkakaalala ko, napatayo ako no'n tapos sinubukan kong hawakan ang mga ito nang biglang may nakita akong maliit na babaeng lumilipad na sumusugod sa akin. Pula ang mga mata nito at pawang isang dahon lang ng oak tree ang nakatakip sa mga pribadong parte ng katawan nito.

Napaatras ako dahil dito hanggang sa natumba ako sa kama. Nanatili lang akong nakahiga, na parang na istatwa ang buong katawan ko dahil sa mga matang nakatingin sa akin sa kisame.

Isa itong anino.

Isang anino na hulma ang katawan ng isang lalaki. Pilit nitong dinidikit ang sarili sa kisame, pero hindi parin nito tinantanan ang pagtingin sa mga mata ko. Napalundag ako at kaagad na isinuklob ang kumot sa mukha ko dahil sa takot.

Pagkatapos no'n ay wala na akong maalala. Ang nakakapagtaka lang kasi parang totoo talagang nangyari iyon. It's one of those dreams that even if it ended that way the realness of the image wouldn't make you forget it after waking up, cause some dreams do end up getting forgotten after you wake up. But this one was different.

- Melissa Cariveau
Paris, France

~•~

A/N: Next entry will be the same journal format but with a cut of narration, para rin mas ma feel ninyo at ma-imagine ninyo ang nangyayari. Is it okay? Or ganito nalang na format? I wanna know what you guys think, comments are appreciated.