Peter Pan: The Unspoken Truth

Entry #7

May 20, 1820
9:35 PM

Dear Journal,

Mike invited me to his place tomorrow. He said his parents wanted to see me and have dinner at his house. The thought fills me up like ecstasy. He really is such a gentleman, kahit na ilang buwan pa lang kami.

I have told my Mom the news and she was happy about it. Nagmungkahi pa nga siyang ipagmamaniho niya ako papunta sa bahay nila Mike. Hindi ko kayang ipahiwatig ang kasiyahan ko ngayon dahil kahit si Mommy ay sang-ayon at suportado ang relasyon namin ni Mike.

Things are doing quite well, excluding the morning sickness. No'ng nakaraan pumunta kami sa doktor dahil nga sa pagsusuka ko araw-araw. Sabi ng doktor wala naman daw siyang nakikitang komplikasyon o sakit sa katawan ko, kaya sabi niya baka sa oras ng pagtulog ko lang daw. Binigyan niya ako ng maiinom na mga gamot, pero hindi pa rin nito napapatigil ang pagsuka ko sa umaga kaya sinasanay ko nalang ang sarili ko dito.

Matutulog ako ng mas maaga ngayon dahil 'yon ang sabi ng doktor at kailangan ko rin ng pahinga dahil sa mangyayaring hapunan kina Mike bukas.

- Melissa Cariveau
Paris, France

•••••••

Melissa Cariveau

MORNING came and so did the daily morning sickness. Na para bang kadadaong lang niya sa isang matagal at nakakahilong paglalayag sa Pacific.

Pagkagising na pagkagising niya pa lang ay banyo na kaagad ang sigaw ng utak niya. Nagiging routine na ni Melissa ang paghahanap sa kubeta tuwing umaga.

Ang lasa ng sikat na inihaw na manok ni Mrs. Digby kasabay ang mapait at mapaklang likido ng kanyang sikmura ay naghalo-halo na sa bawat hatak ng laman ng sikmura niya palabas.

No'ng matapos na siya ay parang planado ding pumasok ang Mommy niya sa loob ng kwarto.

Hinagod nito ang likod niya at inalalayan siya palabas ng kwarto para i-upo sa hapag-kainan.

Umupo ang kanyang ina sa kabesera ng lamesa at pumuwesto na rin siya sa kanyang napagsanayan ng silyang unuupuan malapit sa kanyang Ina. Nakahanda sa hapag ang isang typical na French breakfast. Wala masyadong malalaking putahe at puno lamang ng un produit laitier o dairy products at tinapay ang lamesa.

"Go on sweety, I know you're hungry," her mother nodded so she could first take the perfectly baked, and still a bit hot baguette on the table.

They dug in to a hearty breakfast and continued eating without speaking.

Matagal na no'ng naghiwalay ang mga magulang ni Melissa. Limang taong gulang pa lamang siya noon at hindi pa alam kung ano ba ang nangyayari.

Sabi ng Mommy niya, sinasaktan daw ito ng kanya ama kaya sila naghiwalay. And since then, they did lived a well-off life, with her Mom having to get a job at the l'Etoile/Brunswick newspaper as a journalist. But depression wasn't at all leaving Melissa. The lost of a father figure has left her bullied as a child, leaving her mental health pretty mutilated.

"You excited for tonight?" tanong ng Ina niya sa kanya habang linalagyan ng jam ang tinapay.

Napangiti si Melissa sa pagbanggit ng Ina sa kagabi pang iniisip niyang hapunan. "I am thrilled Mom," she exclaimed, the excitement in her voice is lavish and prominent.