Gök Gözlü Athena (+18) (Ara Verildi)

14. Bölüm

Ramanos, Eros'tan gelen okla birlikte Slaios'a deli gibi aşık oldu. Slaios'a baka kaldı ve gözlerini ayıramadı. Klasik tabirle içinde kelebekler uçuşmaya başladı. Koruyucu'nun dürtmesiyle kendine geldi. Aşık aşık gülümsemeye devam ederek Korucuya baktı.

"Haydi! Diğerleriyle Atina'da buluşacaktık. Elimizi çabuk tutalım."

Koruyucu, Ramanos'un içinde kopan fırtınaları anladı ama susmayı ve sadece gülümseyerek "tamam." demeyi tercih etti.

Atlar havadan yere doğru indi ve sahiplerini üstlerine aldılar.

Tam bu sırada Atlarında yukarısında bulunan dev, ateşten yapılma bir Kartal Slaios'u Pegasus'un üzerinden pençeleriyle kaptı ve tekrar havalandı. Çok yakında bulunan, kendisi için açılan dev çukurun içine daldı ve gözden kayboldu.

Çukur da ateşten yapılma kartal içine girdiği anda kapandı.

Ramanos, olanlara şaşırdı ve öfkelendi. Büyük bir hiddetle "Slaios!" diye bağırdı ama iş içşten geçmiş, ateşten yapılma dev kartal onu yerin derinliklerine, efendisi Hades'e götürmüştü.

Aphrodite de Ramanos gibi üzgündü ve tanrısal gözyaşı dökmeye başladı. İçinde bir kez daha Hades'e karşı büyük bir kin duydu. Ona cezasını vereceğine yemin etti. Atından indi ve atından inen Ramanos'un yanına koştu. Onu iki omzundan tuttu. Dişlerinin arasından büyük bir hiddetle "bana savaşmayı öğret Ramanos!" dedi.

Ramanos, sessizce başını salladı. Sonra "ama ilk önce Atina'ya gidip diğerleriyle birleşmemiz gerekiyor." dedi. Atına bindi ve elini Aphrodite'e uzattı.

Aphrodite, Ramanos'un uzattığı eli tuttu ve yardımıyla arkasına geçti. Kollarını beline doladı.

Ramanos, Aphrodite'i teskin edici sözler söylemek istedi ama aklına sadece "üzülme." demek geldi. Sonrasında kelimeler ağzından birer birer döküldü.

"Slaios'u kötü kalpli Hades'in elinden kurtaracağız. Atina'ya gideceğiz ve Hades'in yaratıkları karşımıza çıkarsa bunun hesabını soracağız."

Aphrodite, tanrısal gözyaşlarını sildi ve gülümseyerek "tamam." dedi. İçinde Ramanos'un, kızını kurtaracağına yönelik tanrısal bir his uyandı ve sevindi.

Eros'un aklında yine şeytani fikirler belirdi. Aşk Tanrısı olmasaydı kesinlikle fesatlık Tanrısı olurdu. Fesatlıkları Aphrodite aşkına cevap vermediği için oldukça büyüktü. Evet, aşk Tanrsı ve Tanrıçası kendi tuzaklarına düşebiliyordu. Bu tuzağa düşüren kişi de elinde şimşeğiyle tanrıların babası Zeus idi.

Eros, büyük bir fesatlık ve öfkeyle okunu fırlattı.

Ok, süzülerek büyük bir hızla Aphrodite'in sırtına saplandı.

Aphrodite, okun tesirine girmemek için çok uğraşt, çok direndi ama yapamadı. Aphrodite'nin de karşı koyamayacağı aşk duyguları vardı. O da Zeus'un izniyle, Eros'un iradesiydi. Ok, Aphrodite'i aşkla zehirledi ve Ramanos'a aşık etti.

📗Bölüm Sonu📗