Calliope Series 1: Our Unexpected Love

🌻 C h a p t e r 3 🌻

KATHLENE POINT OF VIEW

Napahawak ako sa ulo dahil sobrang sakin nito. I really hate hang overs!!!

"M-mirae ikuha mo nga ako ng-"

Hindi ko na natapos ang aking sasabihin ng pagmasdan ko ang buong paligid.

Dahan-dahang bumalik ang mga ala-ala kagabi na akala ko'y panaginip lamang.

"Shit! What the hell Kathlene Amethyst!?" sigaw ko sa aking sarili.

Agad kong tinignan ang aking tabi at wala akong nakita. Binalot ko ang aking hubad na katawan ng kumot. At agad akong nagtungo sa cr upang tignan kung may tao doon.

Halos hindi ako makatayo sa sobrang sakit ng aking beywang.

It's not my first, but it taste like my first. Parang bago pa lamang sa akin ang sakit at sarap na idinudulot ng nito.

I've knocked several times at the door, pero walang sumasagot. So I try to open it, at hindi na ako nagulat na walang tao sa loob. As expected. He left after all.

Napanatag ang aking loob ng makitang wala na siya sa kwartong ito dahil hindi ko alam kung paano siya harapin. But a little part of me is expecting for something. Somehow I want to see him. I want to see that man. I didn't even see his face but his touch. I will never forget his touch.

Namumula ang aking mukha ng humarap ako sa salamin.

Hindi ko alam pero hanggang ngayon ay naiimagine ko parin ang mga kamay niyang naglalakbay sa aking katawan. I don't know but my body is getting weirder. His touches still lingering in my mind!

After a while, I put my clothes on. At agad kong kinuha ang aking bag.

Doon ko lamang napansin ang isa piraso ng papel na nakapatong sa lamesita katabi ng kama.

Halos umakyat ang dugo ko sa ulo ng mapagtanto ko kung ano iyon.

"You fucking man! I'm not a fucking whore!" I've cursed after that pinunit ko ang tseke na nagkakahalaga ng limampung libong piso. "Fuck you! 'Wag na 'wag kitang makikita dahil ipapakain ko sayo ang limampung libong piso mo!"

Padabog akong lumabas sa silid na iyon.

"307 what the hell?"

Right. I've really enter the wrong room.

Nasapo ko ang aking noo at agad na nagtungo sa room 302.

"Hello. Did the person reserved this room yesterday already left?" agad kong sa room service na bagong labas lang ng kwarto.

"Yes ma'am." sagot nito sa akin.

"Oh okay. Thank you." sabi ko dito at umalis na sa lugar na iyon.

Agad akong sumakay ng taxi at doon ko lamang chineck ang phone ko.

'Damn it!'

Sobrang daming missed calls and unread messages mula sa tatlo.

Lalong sumakit ang ulo ko ng basahin ko ang mga messages nila sa akin.

Via: What the fuck Kathlene Amethyst Juarez!? Where the hell is you!? Can you please answer your goddamn phone!

Mirae: Hoy Kathlene kapag hindi ka pa umuwi susunugin ko ang mga paintings mo dito! Tumawag ka kaagad kapag nabasa mo ito!

Glecy: Shit Kathlene saang lupalop ka nagpunta? Answer your phone. Hindi namin alam kung saan ka nagpunta. Hindi namin alam kung saan ka hahanapin!