Girlfriend

Chapter 10

Maaga sya nagising. Day shift sya ngyon at gaya nga ng sabi ng mommy nya susunduin sya ni Jairus. Nagtext na ang binata at on the way na daw ito. Kahit lagi naman ginagawa ng binata ang paghatid at sundo sa kanya parang may idea na sya kung bakit kailangan pa nitong tumawag sa bahay kagabi para lang sabihin na susunduin sya nito ngayon. Nakatanggap sya ng madaming tawag at text mula dito kahapon simula ng hatakin sya ni Dony at maiwan ito. Alam nyang madami itong gustong itanong sa kanya and she's praying na hindi ito galit sa kanya at maintindihan sya nito.

"Anak asa baba na si Jairus, bilisan mo at baka matraffic pa kayo." katok ng mommy nya sa kanya.

Pagkaayos na mga gamit na dadalhin ay bumaba na sya at nagpaalam na sa kanyang mommy na kasukuyang nagdidilig ng halaman.

"Good morning!" may pagaalangang bati nya kay Jai ng makasakay na sa kotse nito.Tumango lamang ito bilang sagot. Habang asa daan ni hindi man nya naringgan ng kahit isang salita ang kaibigam. Ng di na sya makatiis ay sya na mismo ang kumausap dito.

"Jai Im sorry." nilingon nya ito at nang wala sya makitang reaksyon man lang dito ay nagpatuloy na sya sa pagsasalita.

" Hindo ko alam kung anong pumasok sa utak ko at nasabi ko yun. I just need saving at that moment. You know what I've been through just to stop whatever I have for him. That fucking 5 years did not do anything. And you know what's worst? He has a girlfriend already, habang ako eto kung ano yung iniwan nya ganon pa din ako." medyo gumaralgal ang boses nya sa pinipigilan sanang luha.

"How I prayed for that day to come, ang makita sya.. ang makasama sya ulit, but I guess mabuburo na talaga tong nararamadaman ko." nakangiting pagpapatuloy nya ng hindi makakuhang sagot sa kaibigan. Pinunasan nya ang naglandas na luha sa pisngi nya at nilingon nya ang kaibigan na nakatingin din sa kanya. " I'm really sorry Jai."

"I'm not mad because you used me and lied to them. I'm mad because I realized you still love him despite everything.. despite the distance..I saw how hurt you are and still trying to fake a smile in front of them kahit na pakiramdam ko gusto mo ng lamunin ka ng lupa."

" That exactly I was praying at that moment but you came so I guess mas malakas pa din ako sa 'Kanya' 'coz he sent an angel." nakangiting turan nya. "Crazy!" natatawang turan nito.

"So, am I forgiven?"
" I think I don't have a choice!" natatawang sagot nito. Narating na nila ang hospital at nagpaalam na sa isat isa para pumunta na sa station nila. " See you later!"paalam nya.

Naging abala sya sa trabaho. Mas busy talaga ang umaga na shift.Bukod sa umaga nagrarounds ang mga Doctor eh sa umaga din halos lahat ng gawain para sa mga pasyente. Nang tignan ang orasan at makitang halos ala una na pala ng hapon tsaka nya lang naramdaman ang gutom. Naglalakad na sya pabalik sa station ng kuhain na ang cellphone para magpadala ng mensahe kay Jai at tanungin kung nakakain na ito. Malapit na sya sa station ng makita ang pamilyar na bulto ng lalaki na nakatayo sa station at kausap na ngayon ni Jai. Bumilis ang tahip ng dibdib nya na lagi nyang nararamdaman sa tuwing makikita ang binata

"Oh andito na pala si bebe Shar e! I mean si Sharlene.." nakangiting turan ni Jai na agad nakabawi ng makita ang nagtatanong na mata ni Dony.

"Hi Shar! Im around the area so I thought of passing by. Kumain na ba kayo?" tanong ni Dony na nagpalit palit ng tingin sa kanilang dalawa.

"Naku hindi pa kumakain yang si Sharlene, sinasabihan ko yan lagi na kumain sa oras pero as usual inuuna ang pasyente kesa sa sarili." tuloy tuloy ma sabi ni Jai ng hindi sya sumagot. Tinignan nya ito ng masama at nagiwas ng tingin at kunwaring tuminginsa orasan nito. " I'll go ahead. Kumain nako . Thanks for the invite pero kayo na lang muna kumain balikan ko lang pasyente ko due na for his medicine. Enjoy your lunch!" mabilis na paalam ng kaibigan nya.

"So lets go?" untag ni Dony sa kanya na tinanguan nya lang. "Ill just let my colleague knows that Ill go for break."