Girlfriend

Chapter 20

Seeing everybody excited for the event coming later today makes me puke. Parang bumabaligtad ang sikmura ko sa sari saring emosyon na nararamdaman ko ngayon.

"Hoy ano yan? Wedding jitters?!" Jai asked kasabay ng pagtusok nito ng hintuturo sa pisngi ko. "Too late Shar, I dont think Dony will let you go this time."

"Jai ipaalala mo nga sa akin bakit ako pumayag? How in hell I agreed to this?Nababaliw na ba talaga ago?Tama ba 'to?"

"Maybe Shar, maybe you're really crazy.."

"Diba? Sino ba namang matinong babae ang papayag magpakasal para lang mabigyan ng buong pamilya ang anak nya. Ako lang Jai. Ako lang.." pagkukumbinsi ko sa sarili ko na kabaliwan talaga ang lahat ng ito.

"Yeah right.. I think you're still crazy in love with him.. Pero parang mas baliw sayo ang isang iyon." sagot nito halos pabulong na lang ang huling sinabi at tinuro ang palapit na si Dony sa banda namin.

Walang matinong pumapasok sa utak ko sa kung ano man ang pinagsasasabi ni Jai. Lalo ng makita ko ang paglapit ni Dony sa amin.

" Hey good morning!" bati nito at sabay lapit ng muka para mabigyan ako ng halik sa aking pisngi. "Jai can I speak ko Shar for a while?" bago pa ako makaprotesta ay mabilis ng tumalikod si Jai. I dont want to be alone with him. Para na akong mahihimatay sa lakas ng pintig ng puso ko. Baka mauna pa ako magka heart attack kaysa mabigyan ng buong pamilya ang anak ko. Wala sa sarili kong nilagay ang kamay ko sa dibdib ko na para bang mababawasn nito ang ang lakas ng tibok nito.

"Hey are you ok?" at saka lang ako natauhan ng bahagya niya akong niyugyug.

"Im sorry.. yeah Im okay. May iniisip lang ako."

"Im sorry that we need to rush this. Ito lang kasi yung bakante kong oras bago ako umalis."

" I understand, we're the one who needs you anyway." kahit gaano ko kagustong itago ang pait sa boses ko ay di ko nagawa.

"Please Shar, are we talking about this again? I told you, I want to do this.. wholeheartedly."

Gustong gusto ko siyang tanungin kung bakit niya ba ito gustong gawin. Pero parang hindi kaya ng puso ko ang magiging sagot niya. Gustong gusto kong isipin na baka naman may nararamdaman din siya sa akin pero isa yung malaking ilusyon. Awa. That's the only sensible reason. Awa..

"I think I failed you miserably when I still left for Canada after what happened. If only I was persistent enough, maybe all this will not happen. How I wish I was the one you're bugging to buy you Thailand mangoes with their pink salt in it. Or wiping your mouth when you're having ur morning sickness. Or I was the one sitting next to you while your OB is showing us the development of Dani in your womb. God Shar! How I wanted to be with you during those times." ramdam na ramdam ko ang bigat ng bawat salitang binibitawan ni Dony. At parang gusto kong ako na lang ang nasasaktan at hindi siya. Bago pa ako makapagsalita ay nakita ko na si Dony na nakaluhod, nakatingala sa akin habang hawak hawak ang isang singsing.

"I know that I cant turn back the time. But today Shar I promised that that Ill spent every fucking time with you and Dani. Please.. Love.. Will you spend the rest of your life with me?"

I dont know what to feel. Tuloy tuloy ang pagbagsak ng luha ko.Isang napakagandang panaginip. I did not expect any of this but I thank God for letting me experience this. Especially with the man I love. With the man I only love. Always.

I just found myself nodding. And the next think I know nasa bisig na ako ni Dony. Kahit ngayon lang gusto ko maging masaya. Kahit nagyon lang gusto kong pagbigyan ang sarili ko. I deprived myself of this happiness when I did what I think is right that time.

Bumitiw si Dony sa pagkakayakap sa akin at sinuot ang singsing sa aking daliri. I cant help but to be in awe.I never thought that this day will happen kahit pa sabihin na hindi naman sa tamang rason kung bakit kami magpapakasal. I will live for today. Kahit ngayon araw lang.

"Love, can you promise me one thing?" para akong hinihele sa lambing ng pagsasalita ni Dony. Totoo ba to? Hindi kaya na heart attack na talaga ako kanina at nasa langit na ngayon?

"Love promise me that we'll make this work."

"Yes Love, I promised."