Everything except perfect ~Harry Potter Fanfic~

[29] Zijn ze oké?

"Lekker weer, nu zitten we hier vast." Zucht Draco hard. "Ze zijn iets van plan ik weet het zeker!" Roept Pansy. Ik probeer mijn handen los te krijgen, wat niet heel moeilijk gaat, Ron heeft me minder goed vastgezet dat de rest heeft gedaan. Ik moet niet vergeten hem te bedanken.

En ik ben los. "Draco, hou je handen stil." Zeg ik terwijl ik hem los begin te knopen. De rest staart me aan. Ik zucht, "Als jullie in plaats van te klagen jullie zelf los waren gaan maken, waren jullie ook al vrij zijn geweest." Oké, dat was misschien niet helemaal waar, maar ik heb gewoon een hekel aan Pansy. Draco is bevrijd.

"Wat doen we nu?" Vraagt Blaise terwijl ik ook zijn handen los begin te maken."Ik denk dat iemand maar hier op ze moeten wachten." Zegt Draco terwijl hij op het bureau gaat zitten en vastgebonden Pansy negeert.

"Ik ga anders wel even bij Snape kijken." Zeg ik. Als ik bij Snape kan komen weet ij misschien wel wat er met mijn vader is. Maar ik vertrouw op Harry en Hermione, echt, ik moet het gewoon zeker weten.

"Draco, zullen wij buiten professor Umbridge opwachten?" Vraagt Pansy terwijl ze zichzelf los aan het halen is. "Uh, Blaise en ik gaan wel, wacht jij hier of er mensen komen?" Zegt Draco, en zonder op een antwoord te wachten loopt hij weg.

Ze laat zichzelf weer op de grond vallen, "Hij denkt altijd dat K hem wil neuken ofzo, nee, hij is een VRIEND. Jeumig." Mompelt ze geërgerd. Ik grinnik zachtjes. Ze haalt een hand door haar haar. "Sorry." Zeg ik zachtjes en ik begin haar los te halen.

Ik moet gaan, naar Snape, maar ik kan haar niet achter laten. Haat naar al mijn Hufflepuff eigenschappen. Ze vermoorden Sirius op dit moment misschien. Maar ik ga haar helpen.

"Dankjewel. Ik blijf wel hier, ga naar Snape." Zegt ze en ze glimlacht zachtjes. Ik knik dankbaar, "Ik spreek je nog." Ik weet niet wat dat was, maar ze is misschien toch wel beter uit te staan dan ik dacht.

Ik ren het lokaal uit, de trappen af naar de kelder. Potions kantoor. Potions kantoor. Welke deur is het kantoor. Ja! Aan het einde van de gang! Ik ren mijn benen eruit en gooi de deur open.

Snape loopt te ijsberen door de kamer. Dan staart hij me aan, "Black." Zegt hij dan. "Wat is er met mijn vader?!" Roep ik gefrustreerd. Snape blijft heen en weer lopen, maar dit keer meer denkend?, ik weet het niet.

"Hallo?? Mijn vader word misschien gemarteld en jij gaat hier gewoon heen en weer lopen waggelen als een fucking eend. DOE IETS." Roep ik nog bozer dan net. Snape stopt eindelijk en loopt naar zijn haardvuur.

"Kom nooit meer mijn kantoor in." Zegt hij dan. Mijn mond valt open, "BEN JE EEN FUCKING MONGOOL, GA IETS DOEN!!" Hij laat zijn adem los en gaat in het gat van het haardvuur staan.

"Laat me uitpraten Miss Black. Maar blijf hier nu. Praat met niemand. Ik kom je ophalen als het voorbij is. Geen van je vaders is in gevaar, maar Potter waarschijnlijk wel. Dus of je moet dood willen, of je blijft hier." Zegt Snape kalm.

Ik zak zachtjes neer op de bank, "Ik blijf hier. MAAR, als je iets weet of als er iets gebeurt, moet je mij daarna op komen halen. En zeg tegen mijn vaders dat ik van ze houd."

Snape gaat in de kachel staan, "Die laatste doe ik zeker niet. Herinner je, praat met niemand." Zegt hij en hij pakt een handje floopowder. Ik knik. "Huize Black." Zegt bijen met een klap verdwijnt hij.

-||-

De tijd kruipt voorbij. Seconden, minuten, uren, het duurt zo lang. Ik heb geloof ik al Snape's eten gegeten en al zijn kalmerings drankjes gedronken. Het gaat echt niet goed, misschien is mijn vader wel veilig, maar Harry is net zo belangrijk.

We zijn dan misschien geen familie in bloed, maar fuck bloed, Remus is ook niet mijn biologische vader maar ik zie hem niet minder als vader. En Harry en ik zijn dan misschien niet van dezelfde ouders hij is nog steeds mijjn fucking broertje.

Ik heb de afgelopen uren gejankt als een kleuter en geschreeuwd, ik wou helpen, maar hey, welke mongool mag weer niet mee. Ik wil ze redden, verdoem gryffindor eigenschappen, ik wil niet hier stil zitten.

En dan gebeurt het. De kachel licht op en een knal klinkt. Ik spring op en ren ernaar toe. Ik veeg mijn gezicht schoon en haal een hand door mijn haar. De kachel ziet er donker uit, en dan stapt iemand er uit.

"REMUS!" Roep ik enthousiast en ik vlieg in zijn armen. Zijn kleren zijn nog verscheurden dan normaal en hij heeft bloed op zijn gezicht. Maar hij is er nog, hij staat hier nog.

"Hey Leila kleine, ik ben er weer, rustig maar, iedereen is oké, ze wachten op je kom maar mee." Zegt hij rustig. Ik kijk hem aan en schud mijn hoofd, "Iedereen? Echt?" Vraag ik verbaasd. Hij knikt,

"Het ging bijna fout, maar ik heb Siri gered, iedereen is oké."

A/N

So excited voor t volgende hoofdstuk dat K deze maar gwn al Yeet, wat denken jullie dat K nu weer ga doen?

Hehe

Xx ME

Ps no like Sirius someone kiss me

Pps, I'm just kidding

Ppps, Unlessssssz