Everything except perfect ~Harry Potter Fanfic~

[27] De waarheid

"Reem!" Roep ik terwijl ik Grimmbald place in ren. Het is eindelijk kerst vakantie. Hermione en ik gingen met zijn tweeën met de trein, aangezien alle Weasleys en Harry hier al waren voor een vage reden. Ik val blij in mijn vader's armen. "Hey Leila, ik heb je gemist." Fluistert hij lachend terwijl hij me los laat.

"Hallo professor Lupin." Zegt Hermione, die achter me aan door de gang komt lopen. Gelijk zet ik een stap weg van mijn vader. Hermione lacht simpel een beetje, "Harry heeft het mij en Ron verteld." Zegt ze dan rustig. Ik staar haar aan, niet helemaal zeker van wat ik hierop moet reageren.

"Dat kan." Zegt Remus dan rustig, "Kom, Sirius zit samen met de rest in de keuken." Samen lopen we door. In de keuken zitten alle Weasleys, Tonks (een vriendin van mijn ouders) en mijn vader.

"Meneer Weasley! Gaat het goed met u?" Vraag ik terwijl op het aanrecht spring. Hij knikt, "Ja hoor. Leuk je te zien Leila. Ene, het is gewoon Arthur hoor." Ik knik zachtjes. Sirius kijkt me vragend aan. Ik knik opnieuw met een klein lachje. Hij lijkt opgelucht. Een stilte valt.

"Ik ga het maar gewoon vragen. Wat de fuck is er allemaal aan de hand? Waarom is er een roze koe op onze school?" Vraag ik om de stilte te verbreken. Sirius probeert gelijk zijn lach binnen te houden, terwijl ik rustig een beker met water vul.

"Ze gaat er een poosje zijn, Miss Crabbe, wij hebben het liever ook niet maar het ministerie verdenkt ons van dingen." Zegt Dumbledore rustig. Mentale oogrol. "Oké, maar voor hoelang, ik ben er echt klaar mee. Ze heeft me in haar kut clubje gestopt en nodigt me uit voor de thee. Een keer wou ze me een roze pakje aan laten doen. HALLO. Zie ik eruit als een flamingo." Zucht ik.

Sirius verslikt zich en begint te kuchen, Remus staart me aan, hij knippert niet een keer, alsof hij een geest zag. Professor Dumbledore schud zachtjes zijn hoofd. Molly heeft een klein lachje op haar gezicht, alsof ze net iets heeft bedacht. De rest van de Weasleys. Harry, Hermione en Tonks kijken verward de kamer rond, net zoals ik.

"Heb ik iets verkeerds gezegd?" Vraag ik zachtjes. Molly schud zachtjes haar hoofd, "Je bent echt net je moeder." Ik stop met lachen en staar haar aan. Ze glimlacht zachtjes. Ze weet het. Hoe weet ze het? Hebben hun het ook al verteld? Dit moest toch geheim blijven? Ik heb hiervoor gelogen tegen Draco!

Ik klem mijn benen vast en laat mijn hoofd erop liggen.

"Leila is de dochter van Remus en Sirius." Zegt Dumbledore dan. De hoofden van George, Fred, Ginny en Tonks schieten verward op. "Ze is na Sirius' arrestatie naar de familie Crabbe gegaan, omdat de mensen bij het ministerie dachten dat ik niet voor haar kon zorgen." Zegt Remus zachtjes.

"Marlene McKinnon was mijn biologische moeder. Maar die is in de eerste oorlog vermoord. Dit is haar jas." Zeg ik zachtjes en ik laat mijn knieën zakken. "We moesten het geheim houden, iedereen moest denken dat ze een Crabbe was, voor haar veiligheid. Maar blijkbaar is dat nu gestopt." Zegt Sirius.

Ik spring van het aanrecht en geef mijn vader een knuffel, "Sorry pa." Fluister ik zachtjes. Omdat ik merk dat hij het er niet mee eens is. Hij glimlacht zachtjes, "Maakt niet uit. Het was niet jou schuld."

"Ik hoop dat dit binnen deze kamer kan blijven. Voor Leila haar veiligheid, die we niet willen riskeren." Zegt Dumbledore dan. "Tuurlijk, ja, dit is zo vet." Zegt Ginny terwijl ze opspringt. "Roger that." Zeggen Fred en George in koor.

"Dan is dat ook weer geregeld, alle minderjarigen de kamer uit. We moeten dingen bespreken." Zegt Molly dan. We zuchten allemaal en lopen dan verloren de keuken uit.