Everything except perfect ~Harry Potter Fanfic~

[44] Pannekoeken

"Leilaaaaa zijn de pannekoeken nou al klaar?" Zeurt Juliet. Ik grinnik, "Nog even geduld hebben kleine. Je broer is ze aan het maken. Als je deze bladzijde hebt gelezen zijn ze wel klaar denk ik." Ze laat zich achteruit vallen, "Oké dannn."

Ik schuif van de tafel af, "Seam? Heb je al wat pannenkoeken klaar, de kleintjes worden ongeduldig." Zeg ik terwijl ik het keukentje in loop, waar Seamus achter de gasplaat staat.

Hij draait zich om, "Ja daar links." Zegt en hij veegt een haar uit zijn gezicht. Een witte streep van bloem verschijnt. Hij zit er helemaal onder. Het zit op zijn kleren, zijn gezicht, zijn armen, Nouja, gewoon overal behalve in de pan.

Ik schiet in de lach. Hij fronst, "Jeetje, wat is er." Ik wijs naar hem, "Seam, er zit bloem letterlijk overal. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen." Zeg ik lachend. Hij kijkt naar beneden, "Whoops." Grinnikt hij.

Dan lijkt het of hij een idee krijgt. Hij zet een stap dichter naar me toe. Ik stop met lachen. Oh nee, oh nee. "Seamus Lewis Finnigan, als je het waagt." Fluister ik en ik zet een stap naar achter. "Eigen schuld." Grinnikt hij. Ik zet nog een stap naar achter.

En dan in een keer draai ik me om en ren ik weg. "Leila Marlene Black, kom hier." Roept hij terwijl hij achter me aan rent. Ik lach en ren door. We belande beide aan de andere kant van een bank. Langzaam lopen we er rondjes om heen, als cowboys in een gevecht.

"Ik heb mijn uniform aan." Zeg ik en ik trek ene pruillip. Hij rolt met zijn ogen, "Ik ken je Slytherin excuses nu wel, prinses." Ik grinnik, "Jammer, ik wil gewoon er niet uit zien als een spook." "En ik dan wel?!" Roept Seamus terug. Ik schiet in de lach, "Wat een sukkel ben je ook."

Met een stap springt hij over de bank heen en tilt hij me op, "Ik heb je." Zegt hij dan. "Oh oh, ik krijg je nog wel meneer Finnigan." Grinnik ik. "Ja, maar eerst krijg je pannenkoeken, kom op de kleintjes wachten." Zegt hij lachje als hij me neer zet.

"Ik hou je in de gaten." Zeg ik en ik steek mijn tong naar hem uit.

-||-

"Wat ben je aan het doen?" Vraag ik aan Seamus terwijl ik naast hem neer plof op de grond. Hij blijft me aankijken. Ik frons, "Is er iets?" Hij schud glimlachend zijn hoofd, "Nee, niet echt tenminste."

Ik grinnik, "Komop, vertel me. Je ziet er vrolijk uit." Hij draait zich naar me toe, "Ik was dus net bij Juliet. En dat kleine meisje haalt zich allemaal dingen in haar hoofd, het is wel schattig."

Mijn ogen wijden, "Oehhh, wat heeft ze nu weer bedacht? Laatst vertelde ze me alles over haar vriend die op de maan woonde. Het was echt heel schattig." Vertel ik enthousiast.

Hij schud zachtjes zijn hoofd, "Het was niet echt zo... Uhm, maar ze vroeg of wij, zegmaar, samen waren." Ik grinnik, "En wat zei je terug?" Vraag ik nieuwsgierig.

"Ik- jij, uhm wij zijn toch gewoon vrienden? Dat is in ieder geval wat ik haar heb verteld? Of wat, wil je dat er iets anders is? Of nee, niet dat ik dat wil maar als jij dat wil, ik bedoel, ja nee, uhm nee, echt niet, behalve ja als." Ratelt hij zenuwachtig.

Zachtjes grinnik ik en buig ik naar hem toe. Hij valt stil. Ik leg mijn hand in zijn nek,  hij buigt dichter naar me toe en onze lippen raken. En we zoenen. We zoenen. Ik zoen Seamus. Holy fuck.

Rustig beweegt hij weg, met een glimlach op zijn gezicht. Ik glimlach verlegen, "Misschien moet je het er nog maar een keer met haar over hebben." Zegt

"Betekent dat, dat je mijn, vriendin, wil zijn?" Vraagt hij. "Ik dacht dat je het nooit zou vragen, jeetje. Ben jij de gryffindor hier offf? Tuurlijk wil ik je vriendin zijn." Zeg ik met een lach.

"Dank de goden." Zegt hij opgelucht. "Het was echt nu of nooit of niet soms?" Grinnik ik. Hij knikt, "Best wel. Maar weetje, misschien is nu wel onze vorm van altijd."

Dan staat hij op en steekt zijn handen uit om mij ook te helpen op staan. Ik neem het dankbaar aan, maar op het punt dat ik rechtop sta, tilt hij me op. "Kom, we gaan naar jou kamer, Draco was weg toch?" Zegt hij zachtjes.

Ik grinnik, "Seamus Finnigan, vind je dat kunnen." Hij grinnikt, "Je zei het zelf, het is nu of nooit." Ik rol met mijn ogen, "Je hebt geluk dat ik je leuk vind sukkel." Een glimlach verschijnt op zijn gezicht, "Dat heb ik zeker."

A/N,

Ik haat klefheid iel.

Maar ok.

Lol

Xx Rees