[26] De geheime kamer

202 11 26
                                    

(A/N, Ik ya van de orginele storyline af In dit hoofdstuk cause ik heb daar ideeën voor.)

Harry Pov:

"Hey Harry!!" Hoor ik enthousiast achter me. Ik draai me gelijk om, "Leila! Hey!" Zeg ik blij. Ze haalt een hand door haar haar, "Die glijbaan en eigenlijk alles hier is echt sik." Ik kijk om me heen, de geheime kamer ziet er idioot goor uit, "Vind je? Het is echt rommelig. Ik denk dat we iets anders moeten zoeken."

"Ik moet je gelijk geven met het rommelig gedeelte. Maar, we gaan vast geen plek kunnen vinden dat zo beschut is als hier. De kamer van hoge nood zou kunnen, maar daar heeft Umbitch je in no time." Zucht ze.

Ik bijt op mijn lip, "Denk je?" Ze knikt zachtjes, "Ja, het clubje dat ze heeft opgericht met de slytherins, ze zijn echt cruel. Ik wil niet erbij zitten eigenlijk. Maar, ik kan het hier wel opruimen. Wat spreuken en even werk en het ziet er hier geweldig uit."

"Wil je dat doen? Ik bedoel, je hebt het al druk genoeg." Zeg ik voorzichtig. Ze glimlacht, "Oh joh, ik doe het wel even. Het andere kan wel wachten. Ik haal Seamus wel om me te helpen. Geef me een dagje en het is klaar."

Seamus.

Zij en Seamus. Ze zijn de laatste tijd zo close. Het laat mijn hoofd bonken, maar ik kan er niks aan doen. Ik moet op andere dingen concentreren. Zoals Cho. Waar iedereen toch al van beweerd dat ik haar leuk vind.

"Als je dat zou willen doen, geweldig. Ik, moet gaan, maar ik zal Seamus hierheen roepen, op de weg naar de common room." Zeg ik dan maar. Ze glimlacht, "Dankje, ik doe het graag,"

Ik draai me om en loop in gedachten verzonken de kamer weer uit. Soms heb ik spijt dat Leila en ik het gestopt hebben. Niet omdat we zo geweldig werkte samen ofzo, maar omdat elke dag weer ze me laat beseffen wat ik mis.

Ik wou ouders mijn hele leven en zij krijgt ze gewoon zo, twee geweldige vaders ook nog eens. Ik wou dat ik mezelf zo onder controle kan houden onder vreselijke omstandigheden. Ik wou met haar zijn en wil dat nog steeds, maar zij lijkt het geweldig te doen zonder mij.


Leila Pov:

"Oké, nog even wat vloerbedekking." Zegt Seamus en hij haalt zijn toverstok over de grond. De hele vloer word zacht. "En dan nog wat lampen." Hij draait zijn stok rond, grote kandelaars verschijnen aan het plafond. "En we zijn klaar." Zegt hij dan.

Ik zet de deur terug in zijn scharnieren, "Helemaal klaar." Het is veranderd in een vierkante ruimte met verschillende spiegels. Niks van de slang is meer te zien en je loopt via aan gang naar binnen. Er zijn verschillende uitgangen in geval van ongeluk en als het goed is zijn er ook trappen naar de verschillende common rooms.

"Het ziet er geweldig uit." Zegt Seamus terwijl hij neer zakt tegen de muur. Ik ga naast hem zitten, "Ben ik het mee eens, mijn vaders zouden trots op me zijn." Hij staart me aan en zijn mond valt open.

Ik word heel stil.

FUCK, FUCK FUCK. FUCK FUCK FUCKEDIE FUCK FUCK FUCK FUCK. Dat wist hij niet. Oké, dit kunnen we nog wel oplossen toch. Of hem vertellen. Maar dan word Reem echt heel boos. Maar dat is het ook wel weer waard.

"Leila, heel eerlijk, hoe zit het met je ouders. Ik wil geen leugens meer horen." Zegt hij en hij slaat zijn armen over elkaar. Hij verdient de waarheid, hij heeft me alleen maar geholpen door de tijd.

"Wie ik dacht dat mijn moeder was, was eigenlijk mijn tante. Ik heb twee vaders, mijn biologische moeder is gestorven toen ik een paar maanden oud was." Zeg ik zachtjes en ik kijk naar zijn reactie. Hij lijkt het allemaal makkelijk op te nemen.

"En wie zijn je vaders dan? Leven ze nog?" Vraagt hij dan. Ik adem diep in, "Niet schrikken oké, maar professor Lupin van twee jaar terug?" Een lach verschijnt op zijn gezicht, "Echt? Hij? Wat leuk! Hij was geweldig."

Ik knik zachtjes, "Ja, maar niet alleen hem. En je moet me nu beloven geen conclusies te trekken en me te laten praten." Hij fronst, "Oké... prima."

"Black. Sirius Black. En nee, hij is niet schuldig. Hij heeft niks gedaan. Het is een lang verhaal, maar hij is oké, hij is echt de beste vader die ik had kunnen wensen. En hij en Reem zijn geweldig samen en ik had het niet beter kunnen hebben." Zeg ik heel snel.

Seamus grinnikt zachtjes, "Het is al goed, als jij hem vertrouwd. Dan doe ik dat ook. Ik ben blij voor je, echt." Ik lach enthousiast, "Echt?! Het klinkt namelijk geloof ik best idioot, maar ik meen het echt."

Hij pakt mijn hand, 'Zolang jij blij bent en niet weer die spiraal in valt van het derde jaar, vind ik het goed." Ik glimlach zachtjes, "Dankje. Ik had niet voor een betere reactie kunnen hopen."

"Geen probleem, ik zal voor nu aardig zijn erover. Als hij je iets aan doet, aan de andere kant, ben ik niet zo aardig meer." Zegt Seamus lachend. Ik sta op, "Misschien is voor nu wel onze vorm van altijd."













A/N,

Dit is een langer hoofdstuk en K ben trots op deze bende

So yeh

Its cold

N k heb chocolade

Mensen zijn hot

Waarom zien tenen er zo raar uit?

Water is best wel lekker als T lekker is yk

Goodnight bby's

Xx
that one weirdly shaped sunflower you see when u look close to the field

Everything except perfect ~Harry Potter Fanfic~Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu