Everything except perfect ~Harry Potter Fanfic~

[36] Het einde van Dumbledore

Voorzichtig klop ik op de reusachtige deur van Dumbledore's kantoor. Zonder iets te doen opent de deur voor me. Dumbledore zelf zit al te wachten op zijn stoel. Niet heel rustig, hij geeft een gestresste energie af.

"Professor? U wou mij spreken?" Ik loop naar het bureau toe. "Ja. Ga zitten." Zegt hij. Ongemakkelijk zak ik neer. Hij kijkt me doodserieus aan, "Hoe ver zijn mister Malfoy en jij?" Vraagt hij dan.

Fuck. Hoe weet hij het? Oké, gewoon dom spelen. Zoals je altijd doet. Dit kan je. "Ver met wat professor?" Vraag ik zo onschuldig mogelijk. Maar hij lijkt er niet voor te vallen. Hij zucht, "Miss Black, het is erg belangrijk dat we opschieten.

Hoe ver zijn jullie met mij vermoorden?

De kast hè? Heel slim. Was dat jou idee?" Mijn mond valt open, "Ik- Kan? Wat? Nee, ik? Hoe weet u dat?!" Roep ik uit. Hij pakt iets uit een kastje, "Ik heb mijn manieren. Dat was geen antwoord op mijn vraag, hoe ver zijn jullie?"

"Waarom wilt u dat weten? Dit kan Draco in gevaar brengen. Ik praat niet." Zeg ik en ik sla mijn armen over elkaar. Hij legt een boek op zijn tafel, "Ik wil graag weten waarop ik mijn school moet voorbereiden."

Ik sta op, "Natuurlijk. Geweldige grote Dumbledore, laat zijn favorietes en verzamel item leerlingen voor gaan dan het leven van degene die geen keuze hebben. We hadden het kunnen verwachten hè."

Hij zucht, "Dit is niet het moment om te discussiëren over mijn manier van school leide-." Ik onderbreek hem, "Het is altijd het moment als er levens op het spel staan. Kijk, dat u denkt dat mensen props zijn, betekent niet dat ik dat ook doe. U iets vertellen brengt Draco in gevaar."

"Een beetje respect naar je oudere graag. Ik dacht dat Black en Lupin je wel goed hadden bij-opgevoed. Of in ieder geval Miss Crabbe vroeger." Zegt hij dan en hij staat ook op.

Ik schuif mijn stoel aan, "Ten eerste, respect verdien je. Leeftijd heeft er niks mee te maken. En voor hoever is weet is alles wat u heeft gedaan in mijn verleden in mijn tegenstelling geweest.  Ten tweede, Siri en Reem zouden het met me eens zijn. Ze hebben me inderdaad goed opgevoed. Ten derde, als ik het me goed herinner was u degene die me bij mijn vaders weg hield. Dus mijn opvoeding is ook uw schuld.

Ik ben hier weg."

Dumbledore zucht en pakt het boek, "Ik ben het niet met u eens. Maar neem dit mee. Er zit een hoekje omgevouwen. Veel succes Miss Black." Ik pak het aan, "U gaat ten onder."  Hij gaat weer zitten, "Dat weet ik." Ik haal mijn schouders op,

"Ik zal me niet heel schuldig voelen. Dit is óók uw schuld."

-||-

"Dit is het." Zegt Draco en hij draait zich om, "We hebben het. Ze komen eraan." Zegt hij. Ik grijp mijn stok vast, "Klaar voor alles?" Hij schud zijn hoofd, "No way. Fucking terrified."

Ik loop richting de deur, "Je hebt genoeg gedaan Drake, wacht hier maar op je familie. Ik zet het teken boven de toren." Hij bijt op zijn lip, "Zeker? Dat betekent dat als hij eerder terug is dat je er even alleen voor zal staan."

"Drake, ik ben opgegroeid als een Crabbe. Ik weet mijn weg met een beetje kracht. Het komt goed." Zeg ik rustig. Hij glimlacht, "Je bent geweldig. Hou van je Lelie." Ik grinnik, "Ik heb een oude man te vermoorden, maar hou ook van jou."