Everything except perfect ~Harry Potter Fanfic~

[40] Neville

Ik spring op, "U KAN DAT NIET MENEN!! HIJ MAAKTE EEN FOUT! Dat gebeurt mij verdomme elke dag en op mij stuurt u geen vervloekte spreuken af. Het is maar een kind. Alstublieft. Doe hem dit niet aan." Smeek ik.

Professor Carrow geeft nu dark arts. Ja dat hoor je goed, dark arts, het heet niet eens meer defense against the dark arts. En het is geen pretje. Eerlijk gezegd zijn veel lessen geen pretje meer.

Ik ben nog aardig veilig, als Slytherin en 'volbloed', maar een hele boel andere niet en het komt me de oren uit.  Zoals net, wou professor Carrow de cruciatus curse afsturen op een Gryffindor met detention om ons te laten zien hoe het werkt.

"Nou, als kleine miss Crabbe het zoveel beter weet, waarom laten we het niet op jou zien, hé?" Zegt de professor dan. Oh fuck, daar vroeg ik nou ook weer niet om. "Waarom laten we het niet gewoon op niemand zien? Ik bedoel, het is niet voor niks een verboden spreuk." Zeg ik eigenwijs.

"Ik vind dat ze een goed punt heeft." Zegt de gryffindor dan. Ik rol met mijn ogen, jeej, híj vind dat ik een goed punt heb, een gryffindor met detention, dat gaat ons helpen. Niet. "Mond houden Longbottom." Snauwd de professor.

Ah, het is Neville, die is veranderd. Mijn moeder vertelde altijd over zijn ouders. Het is een zielig verhaal, echt. Ik heb altijd mezelf willen verontschuldigen naar hem, nog nooit gedaan.

"Miss Crabbe, kom maar naar voren." Zegt de professor lieflijk. Ik ga bijna kotsen, dat is niet echt. Toch sta ik op en loop ik naar voren. Ik voel dat Draco me na staart. Hij is het nooit met me eens als ik zulke dingen doe.

"Dus klas, zoals ik al zei, we hebben het over de vloek cruciatus. Geweldig als je iemand veel pijn wil doe. Ook is het moeilijk om deze spreuk te verslaan, dus hoelang jij het aanhoud is hoelang het in werking blijft." Legt de docent uit.

"Zoals nu." Zegt ze en ze draait naar me toe, ik zet me schrap. De klas vast stil. Maar dan schreeuwt de professor,

"CRUCIO!"

-||-

"Fuck man dit doet pijn." Zeg ik zachtjes. Draco dept met een doek het bloed van mijn gezicht af, "Ja No shit man, ze ging echt los op je. Je moet niet zulke risico's meer nemen."

We zitten in de de keuken. Ik zit op het aanrecht en Draco probeert het bloed van me af te krijgen, wat niet echt werkt. Ik bedoel, mijn lichaam zit er in lapjes bij. Alles doet pijn, maar weetje, jammer dan.

Ik probeer met mijn ogen te rollen. "Doe dat nou niet. Je doet jezelf pijn." Zucht Draco. Mentale oogrol. "Ik snap ook wel dat dat niet slim is nee. Wat ik niet begrijp is dat jij andere pijn laat leiden op zulke heftige manieren. Je zei niet eens iets!" Roep ik.

"Ik zit er nu ook niet zo bij als jij. Iedereen zijn prioriteiten." Zegt hij terwijl hij de doek in de wasbak gooit. "Weet ik. Maar nu heb ik geen slecht geweten. Dankje voor het schoonmaken tho." Zucht ik.

"Ga je zo weer weg?" Vraagt hij terwijl ik van het aanrecht spring. "Ja." Zeg ik en ik breng mijn haar op orde. "Je weet dat het gevaarlijk is?" Zegt hij dan. Ik glimlach, "Ja." Hij haalt zijn wenkbrauwen op, "Doe je voorzichtig?" Ik kijk op, "Nee." Zeg Ik zachtjes.

"Ik hou van je Leila." Zegt hij hoofdschuddend en lachend. Ik grinnik, "Ik ook van jou sukkel. Spreek je morgen." Hij loopt de keukens uit, "Doegggggg." Roept hij nog achter zijn aan. Rustig pak ik een glas met water en ga ik weer op het aanrecht zitten.

"Leila Black, toch?" Hoor ik iemand bij de deur zeggen. Ik kijk op. "Neville Longbottom? Als ik gelijk heb. Zoon van Fred en Alice." Zeg ik lachend en ik spring van het aanrecht af.

"Harry heeft me alles verteld over je." Zegt Neville en hij loopt de keuken in. "En alles over jou! Jij bent ook even twee koppen gegroeid sinds vorig jaar." Zeg ik en hij grinnikt.

"Ik weet het. Waarschijnlijk alle schoppen onder mijn kont van de docenten. Man het is vreselijk." Zegt hij lachend. Ik neem een slok drinken, "Ik heb het door gehad. Je haalt jezelf wel in de problemen de laatste tijd, of niet soms?"

"Ik heb een hobby nodig. Vandaag was jij anders ook aardig bezig." Zegt neville snugger terug. "Oké oké, maar in mijn verdediging, ik had niet verwacht dat het zo fucking veel pijn zo doen!" Roep ik uit.

"Het is letterlijk bekend om de pijn van alle gebroken botten. Dat is niet niks. Maar Dankje, anders had ik er zo bij gezeten." Zucht hij. Ik haal mijn schouders op, "Geen probleem. Er liggen trouwens nog extra schoolboeken in onze kelders. Ik zal ze in t weekend voor je meenemen."

"Kan het niet nu? Ik heb geen les voorbereid en ze verwachte dat Ginny en ik ze iets te doen geven vanavond." Smeekt Neville. Ik schud mijn hoofd, "Sorry, maar ik moet de kinderen slaap verhaaltjes vertellen. Als ik niet kom kan Milly niet slapen. Morgen, ik beloof het." Neville glimlacht, "Oké prima. Ginny heeft vast wel iets. Toch bedankt." Ik loop naar de deur, "Geen probleem.

Ene Neville?" Zeg ik als hij weg kijkt. Hij kijkt weer terug, "Wat s er?" Vraagt hij, terwijl hij onze bekers weg zet. Ik glimlach, "Je ouders zouden trots op je zijn." Ik zie dat hij dat niet verwachte. "Jou vaders ook op jou." Zegt hij en hij glimlacht terug.

A/N,

Hi,

De afgelopen dagen waren heel mentally draining, dus hier zijn wat dingen waarvan k zo veel hou dat k t niet eens kan omschrijven.

Kaas.

Nachos met kaas.

Tacos.

Dat moment dat je naar het strand bent geweest en je net hebt gedoucht, in een warme douche en dat je dan nog naar zonnebrand ruikt en alles voelt zo vers en puur en dunno.

Zuigijsjes.

Mijn paar close vrienden.

Kaas.

Chile anyways, dit hoofdstuk was leuk want ja Neville maar ja dat Xx.