Everything except perfect ~Harry Potter Fanfic~

[43] Mcgonagall

"Drake, heb jij nog het potions boek van vorig jaar." Zeg ik terwijl ik de badkamer uit loop. Draco zit aan de eettafel, "We hebben reserves van alle boeken gekregen die we moeten uitgeven als mensen hun spullen kwijt zijn. Ze liggen in de kast."

"Dankje. Heb je al gedoucht?" Vraag ik dan. Hij schud zijn hoofd, "Doe ik morgenochtend wel weer." Ik ga tegenover hem zitten, "Ga je vanavond nog wat doen?" Vraag ik hem. "Misschien naar Blaise. Waarom?" Vraagt hij terug.

"Je weet dat je altijd met me mee kan komen. Beter kan worden? In opstand kan komen." Zeg ik zachtjes zonder oogcontact te maken. "Waarom blijf je het vragen? Je weet dat ik dat niet kan." Zegt hij zachtjes terug.

"Je kan toch in het geheim helpen? Kom op Drake. Ik weet niet hoeveel langer ik dit alleen kan blijven doen..." Zeg ik terwijl ik over mijn slapen wrijf. "Wat? Hoe bedoel je?Je kan niet stoppen?!" Roept hij gelijk.

"Als ik echt 'niet kan stoppen' neem mijn plek dan over. Ga jij dat maar eens aanstaan. Ik praat elke dag met tientallen kinderen die hun ouders kwijt zijn, met tieners die verworpen zijn voor hun bloed, met andere leerlingen doodop van elke dag en nacht bezig zijn met andere." Zucht ik.

"Ik heb er geen beeld van Leila. Ik ben nooit zo goed geweest in occlumentie als jij, ik kan niet helpen en dat weet je." Zegt hij en hij staat op. "Ik weet het Drake. Ik ben gewoon moe. Bedankt voor het vertellen over de boeken. Er ligt crème voor je teken in de badkamer." Zeg ik en ik loop mijn slaapkamer in.

"Ik doe echt mijn best Leila..." Roept Draco me nog na. Ik reageer niet.

-||-

"Professor Mcgonagall? U wou met mij spreken?" Vraag ik terwijl ik de deur van haar kantoor open doe. Ze glimlacht zuur, "Ja, kom binnen. Ga zitten." Ik doe wat ze vraagt en loop naar binnen.

"Ik heb aardig wat klachten gehad van andere professoren over jou gedrag." Begint ze. Ik bijt zachtjes op mijn lip, "Sorry, ik probeer echt geen oproer te veroorzaken het is gewoon heel erg vermoeiend."

"Oproer maakt me niet zoveel uit Miss Black." Zegt ze zachtjes. Ik kijk haar verward aan. "Je doet veel voor de geheime leerlingen. Begrijp me niet verkeerd, ik weet niks verder over hun dan dat ze bestaan en zo moet het blijven. Maar jij bent belangrijk voor ze."

Ik knik zachtjes, begrijpend dat ze meer weet dan ik dacht.

"Jij, Longbottom, Finnigan, Weasley, jullie doen allemaal zo veel. Maar jullie zijn ook altijd moe en opstandig. Doe voorzichtig, je wil niet dat jullie ook moeten gaan onderduiken. Dat zou een ondergang betekenen." Eindigt ze.

Ik ga rechtop zitten, "Ik weet hoe ik veilig moet zijn. Dankuwel. Ik zou beter mijn best doen de volgende keer." Ze knikt, "Goed. Dan het weer tijd om te gaan. Niemand mag weten over dit gesprek behalve de genoemde namen." Dan verzacht haar blik,

"Ik ben trots op jullie."
.

A/N,

Dit is kort srry maar K ben moe en was pittig ziek vandaag.

Xx dumb bitch