21 🧸

150 12 30
                                    

DRACO

Bu defa üzülen taraf olmak istemiyorum . Peşinden koşacağımı sanıyorsa yanılıyor . İçeri girdim ve sinirli de olsam oturan Luna nın yanına gittim . Hermione beni Luna ile görünce ne yapacak görelim .

- Luna

- Efendim

- Benimle çıkar mısın

- Olur

Luna şaşırmış görünmüyordu . Kalktı ardından da giderken sohbet etmeye başladık . Bu gece nöbet sırası ben ve Hermione de . Çok da hoş değil bu durumun ortasında fakat gitmek zorundayım .

~

Nöbetten önce Hermionenin oturduğu ortak salona Luna ile birlikte girdim . Şuna Luna ile sevgili olduğumuzu belli etmem lazımdı .

- Aşkım

- Efendim

- Gel benim odama gidelim

Hermione bize nefretle ve üzüntüyle bakarken ona çok bakmamaya çalışarak Luna ile içeri girdim . Luna buradayken ne yapabilirim ki . O koltuğa oturdu bense kitaplığın önüne çömeldim . Biraz zaman geçsin Luna kendi odasına gider diye düşünüyordum . Zaten benim de birazdan çıkmam gerekecek .

HERMİONE

İçim burkulmuş nefesim daralmıştı . Ara verelim desem de ona çok aşığım ve delirmek üzereyim . Odama gittim . Kapıyı sert bir biçimde kapadıktan sonra etrafı dağıtarak ağlamaya eşyaları kırıp bağırmaya başladım . Gözlerim kıpkırmızı olmuş netedeyse ayakta duracak halim yoktu . Her şeye rağmen çıkmak zorundayım çünkü nöbet zamanı geldi . Berbat durumdayım ve ağlamamı durduramıyorum . Draconun anlamaması lazım . Benim iyi görünmem lazım . Suratıma bir iki kere su çarptım ve saçımı taradım . Derin bir nefes aldım ve çıktım . Draco beni bekliyordu ve yanına gidince beni iyice süzdü .

- İyi misin Granger

- İyiyim hadi gidelim

- Sen bilirsin

Yerleri bölüştük ve ikimizde dolaşmaya başladık .

DRACO

Bilerek Luna ile geldim ve tam Hermione önümüzdeyken Lunanın yanağına bir öpücük kondurdum . Hermione tepkisiz kalmayı tercih ederken bir anda koşarak uzaklaştı ardından da biri peşinden gitti . Tabiki takip ettim . Yanındaki Paul du . Sinirlerim yine gerilmişti ve oraya gitmemek için kendimi zor tutuyordum . Paul Hermione ye bişeyler söyledi ve gitti bense izlemeye devam ettim . Hermione yere çöküp ve ağlamaya başladı . Öyle bir ağlıyordu ki üzülmemek elde değil . Bir süre sonra ayağa bile zor kalkıyordu . Duvara tutunarak yürüyen Hermione ben yanına gidince normale döndü .

- Ne oldu neden geldin

- Sen iyi olduğuna emin misin

- İyiyim gayet iyiyim

Yaptığımdan dolayı o kadar pişmanım ki anlatamam . Biraz bekledikten sonra ayakları tutmayan Hermioneyi kucağıma aldım .

- Bırak beni

- Yürüyecek halin yok

- Draco

Bir yandan Hermioneyi odama götürüyor bir yandan sorularını cevaplıyordum .

- Efendim

- Ben sana çok aşığım

- Bende sana bitanem

- Ama sen Luna ile çıkıyorsun

Bu soruya cevapsız kalmayı tercih ederken Hermione tekrar konuştu .

- Onu seviyorsun değil mi

Bu soruya da yanıt vermedim . Odaya gelmiştik . Hermioneyi yatağa yatırdım . Biraz su içti ardından uyuya kaldı .

HERMİONE

~

Sabah gayet iyiydim . İçimde hala kalbim kırık da olsa gülümsemeye çalıştım . Yanda koltukta uyuya kalmış Draconun dudakları beni kendine çekse de dur dedim kendi kendime . Draconun omzuna dokunarak uyandırdım .

- Kahvaltıya inmemiz lazım

Draco tamam anlamında kafasını salladı bense odadan çıktım . Üstümü düzelttim ve Draconun da çıktığını gördüm ben ilerlerken o da arkamdan geliyordu . Büyük salona girip bir yere oturdum . Kafamı biraz kaldırsam gözlerim Draconunkilerle buluşuyordu . Bu sırada yanıma bir çocuk oturdu .

- Merhaba ben Tom arkadaş olmak ister misin

- Olur

Draconun gözleri benim üzerimdeydi aynı zamanda da Luna ya bişeyler söyledi .  Luna Draconun yanından tepkisizlikle giderken bir çocuk çaktırmadan yanıma geldi .

- Draco Lunadan ayrıldı

Şaşırmış ve çok mutlu olmuştum . Tabi Dracoya bir baykuş mektup bırakana kadar . O mektubun babasından geldiğine o kadar eminim ki .

Lunacığııım senin Draco ile aşkın en fazla bir bölüm sürer o Hermioneye ait

Yarın bölüm atamayabilirim ♥️♥️

DRAMİONE~KALBİMDEKİ BOŞLUKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin