29🧸

119 10 22
                                    

HERMİONE

Araba ilerliyor bense ağlıyordum . Tom başka tarafa bakıyor bana hiç dönmüyordu . Bir süre sonra bana döndüğünde mutsuz görünüyordu . Ellerimi tuttu . Ben geri çektiğimde başını öne eğdi ve biraz geri çekildi .

- Hermione bak mutsuz olmanı isteniyorum ama sen Draconun yanında oldukça ben asla mutlu olamıyorum beni sevmiyorsun biliyorum ama sana gerçekten aşığım lütfen ağlama

Ağzım kapalıydı ve ağlamaya devam ediyordum . Tom beni kaçırdı diye değil bu kadar mutsuzluk ama Dracoya bişey olursa asla yaşayamam . Tom ağzımdaki bantı çıkardığında öylece durmaya devam ettim .

- Hermione

Cevap vermedim ve kafamı diğer yöne çevirdim .

- Draco için üzülüyorsun biliyorum işte ben bu yüzden kötüyüm anla ben benim için de böyle üzül isterdim

- Hayır Tom sen saf kötüsün anladın mı ben onu seviyorum Dracoya aşığım ben ve şu an da o nasıl  bilmeden yaşamak o kadar zor ki

- Yetti bu Draco saçmalığı BENİ SEVECEKSİN O KADAR !

Bir anda sinirlenmiş Tom a karşı artık söyleyecek bişey bulamazken yine ağzıma bantı yapıştırdı . Mutsuzluğuma çare bulamıyorum çünkü Draco o haldeyken bişey yapamıyorum . Elim kolum bağlı oturuyorum . Tom ise bana dönüp konuşmaya başladı .

- Draco orada ölecek Hermione onu asla göremeyeceksin orada geberecek pislik seni benden almanın bedelini ödeyecek

Bişey diyemiyordum . Dracoya bişey olursa eğer Tom u yaşatmam . Ona bişey olursa Tom mutlu bir şekilde hayatına devam edemez . Dracoya bişey olursa bende yaşayamam . Bir kulübeye geldiğimizde araba durdu . Adamlar indi ve beni iki kolumdan tutup kulübeye götürmeye başladılar . Kurtulmaya çalıştım ama bi işe yaramıyordu . Çırpınmalarım boşa gitmişti . Kulübe ıssız bir yerdeydi beni içeride bir odaya getirmiş ayağıma zincir takmışlardı . Kalmıştım burada . Kurtulma imkanım yoktu . Ellerimi çözüp ağzımı açsalar da fayda etmez artık . Burada mahsur kaldım . İçeri Tom girdi .

- Burada tek başınasın ara sıra yemek getiririm tabi Dracoya olan aşkın geçene kadar

Tom çıkarken gözümden yine yaşlar süzülmeye başlamıştı . Buradan kurtulmak oldukça zor ama bişey bulmazsam sonsuza kadar burada kalacağım . Çünkü kalbim sonsuza kadar Dracoya ait .

GİNNY

Hermione ile konuşmak için yola çıktım . Düğünden beri görmedim zaten . Çok zaman geçti diyemem ama olsun onu şimdiden özledim . Yol az kalmıştı . Radyoda güzel bir müzik ile huzurla gidiyordum . Vardığımda kapıyı çaldım ama açan olmadı . Bir iki kere daha çaldım . Evde olmadıklarını düşünürken aklıma Hermionenin yedek anahtarı paspasın altına koyduğu geldi . Bir kontrol edeyim dedim belki evi değiştirmiştir . Yedek anahtarı aldım ve kapıyı açtığımda gördüğüm şeye inanamadım . Draco kanlar içinde yerde   Yatıyordu . Umarım uzun süredir böyle değildir dedim içimden ve Hermioneden öğrendiğim aletle ambulansı aradım .  Hermioneyi de aradım ama bir türlü ulaşılmıyordu . Eve baktım fakat evde de yoktu . Tedirgin olmuştum . Bizimkilere haber verdim .

~

Harry, Ron ,Pansy ,Mia ve ben kapının önünde bekliyorduk . Aslında Harry ve Ron Hermione için endişeliydi . Dracoya bişey olursa onu da bulamayız diye korkuyorlardı . Bundan bekliyorlardı bile diyebilirim . Daha yeni ameliyat a alınmıştı . Hemen çıksa çok güzel olur aslında . Umarım ona bişey olmaz .

HERMİONE

Bir plan yapmaya çalışıyordum . Ayağımdaki şeyi bir çıkarabilsem kilidi kırar kaçarım yolumu da bir şekilde bulurum . Yolda bir insan görebilirsem telefon isterim ya da yol sorarım . Tabi ayağımdakini çıkarmak zor olacak bu durumda ama herneyse . Kapı kilidini kenardaki balta ile kırabilirim ama ayağımdakini bilmiyorum . Muhtemelen o baltanın orada olduğundan  bile haberleri yok ya da umarım yoktur . Düşün Hermione düşün derken aklıma bir fikir geldi . 

Evvet bu bölümü burada kesiyorum bu gün atabilirsem bir bölüm daha atacağım fakat büyük ihtimal atamayacağım 😋

Tom sen ne yaptın bew 🤯

DRAMİONE~KALBİMDEKİ BOŞLUKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin