Claimed by Him

Simula

Simula

"Are you kidding me, right, Floresca?" I glared at my bestfriend, Rolly, Tita Vanessa's son. Kailan pa ako nagsinungaling sa kanya? He knows me well. Idiot!

"Rolly, I'm not fucking kidding! I'm telling the truth! Arkin is now my boyfriend!" I hysterically said. Ngayon na nga lang ako nagkaroon ng lakas nang loob para ikwento sa kanya ang lahat tapos ganito pa ang magiging reaksyon niya. He burst out laughing. Pinalo-palo pa niya ang balikat ko. Napangiwi ako. Hindi niya ba alam na mabigat ang kamay niya?

"Dream on, Floresca! That guy loves studying than having a girlfriend like you! Come on! I know, Tita Annabella wants Arkin to have a girlfriend but he told his parents that he want to studying other than having a relationship. Stop dreaming, Floresca! You just hurting yourself!" Napangisi ako ng mapait. Bestfriend ko ba talaga siya? Bakit hindi na lang niya suportahan ang gusto ko?

Arkin is my boyfriend. He said that to himself the other day. When he saw me talking with some random guy who I just met. Mali ba ang pagkakaintindi ko sa sinabi niya? Sinabi niya lang ba 'yon para hindi ko makausap ang lalaking kasama ko? Lahat ba ng sinabi niya at ginawa, hindi rin totoo? Dapat ba hindi agad ako naniwala? Gosh! It's fucking hurt! Mas masakit pa ito sa sinasabi ni Rolly na magising na ako sa katangahang panaginip.

"Leave my room, Rolly! I just want to be alone!" Nagulat siya sa pagsigaw ko. Napakamot pa siya sa kanyang batok bago huminto sa pagtawa.

"F-Floresca..." mas tumalim ang aking mga mata habang nakatingin sa kanya.

"You started this shit, Rolly, so, just fucking leave me alone! I want to be alone, asshole!" Hindi ko na napigilang maluha. Pumapasok sa isip ko ang lahat ng sinabi niya. Bakit ko ba binigyan ng pagkakataon ang sarili ko na masaktan? Bakit pinagbigyan ko ang sarili ko na mahalin siya? Nasasaktan tuloy ako ngayon.

Rolly become serious. Hindi siya umalis sa pwesto niya. He just standing there, leaning on this goddamn wall, while his arm crossed.

"Don't shouted at me, Floresca. And no for you. I don't want to leave you like this. I'm just here. So don't you dare fucking me out of this room," nagngingitngit siya sa galit.

"Bahala ka!" I shouted.

Ibinaon ko ang mukha sa malambot na unan. Hinayaan ang sariling mabuhos ang luhat at ang sakit na nararamdaman.

Masakit pala talaga na umasa sa walang kasiguraduhan. Masakit pala umasa sa taong hindi mo alam kung nagsasabi ba ng totoo.

Arkin is my boyfriend, that's for sure.

***

"Myra, wake up!" Mommy stated.

Hindi ko siya pinansin. Mas sinubsob ko ang mukha sa unan. I'm tired of crying last night. Nagpasalamat din ako dahil hindi umalis si Rolly. Pero kailangan niyang umuwi dahil tinawagan na siya ni Tita Vanessa.

"Mom, give me five minutes—-"

Hindi ko natapos ang sinasabi ko dahil hinila ni Mommy ang unan kung saan nakasubsob ang mukha ko. I groaned. Nagpaikot-ikot sa kama para maalis ang pagkainis sa ginawa ni Mommy.

"Mom! What are you doing?! Natutulog pa po ako!" Binato ni Mommy ang unan sa mukha ko. Napangiwi naman ako sa sakit. Ang lakas ng impact ng pagkakabato niya sa akin.

"Myra Floresca, it's 10 am in the morning but you are here, still lying on your bed! Late ka na sa klase mo!" Nanlaki ang mga mata ko. Tiningnan si Mommy, baka nagbibiro lang siya pero ganoon pa rin ang itsura niya. Nakataas ang kilay habang masama ang tingin sa akin. As if naman, may magagawa pa ako sa pagiging late. Always naman akong late sa klase. Tss.