Ms. Terry's Mystery Files

Chapter 15: The Bully's Nightmare

File #10

Raven Terry

My knuckles are getting red because of continuously knocking at Hades and Hiro’s door.

Halos 20 minutes na akong kumakatok rito dahil late na kami sa school.

Padabog kong ibinaba ang back pack ko at inis na kinuha ang telepono ko.

Kapag hindi nila ako sinagot, mauuna na ako.

Bago ko pa ma-dial ang number ni Hades ay bumukas ang pinto at bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Hiro.

Natuod naman ako sa kinatatayuan ko nang hindi ito gumalaw sa harapan ko.

Muli namang bumalik sa akin ang nangyari sa ospital. I can feel my face is getting red but I can’t stop my self from staring at him.

What the fuck Raven?! Move!

“Hey Raven, are you listening? I said Hades can’t go today, he has something to do.”

I blinked my eyes when I heard Hiro’s voice.

“O-okay.” Wala sa sarili kong sagot at dahan-dahang yumuko nalang.

This is so awkward!

“Sorry rin kung late ako.” I heard him say and locked the door of his unit.

Nakakabingi ang katahimikan na bumalot sa amin at tanging ang mga yapak lang ng aming paa ang naririnig. Nauna akong pumasok sa elevator at sumunod naman siya at pumwesto sa likuran ko. But come to think of it, kung wala si Hades, edi buong araw kong makakasama si Hiro?

This is not so happening!

“Ray.”

Halos mapatalon naman ako sa gulat nang biglang magsalita si Hiro sa likuran ko. Nakakunot ang noo kong tumingin sa kaniya at sinamaan siya ng tingin.

“What?” Maangas na tanong ko rito na ikinalunok naman niya.

“Gusto ko lang magsorry.” Nakayukong sabi nito.

“For what?” Patay-malisya kong tanong rito habang nag-iwas ng tingin.

“For the kis--”

“Hep! Accepted!” Pagputol ko sakaniya dahil ayoko nang marinig pa ang sasabihin niya.

“Why? You didn’t even let me finish saying it?” Ang kaninang seryoso nitong mukha ay napalitan ng pagkangisi.

“I just don’tlike hearing it.” Iwas ko paring sagot. Sinadya kong tumalikod sa kaniya dahil alam kong namumula na ang mukha ko sa pagkahiya at pagkainis.

“You don’t like hearing the kis-”

“Stop.” Pagputol ko muli sa sasabihin niya.

I heard him chuckled pero ang akala kong titigil na siya ay nang-asar pa ito lalo.

“Come on Ray, But I did the trick right? You should thank me for that ki--”

Hindi na niya natuloy pa ang sasabihin niya nang bigla akong tumalikod sa kaniya at sinikmurahan siya.

I heard his groaned while glaring at me.

“Wtf Raven?!” Sigaw nito habang masamang nakatingin sa akin.

But instead of helping him to get up I just smirked at him and gave him a salute.

Sakto namang bumukas ang elevator at masaya akong lumabas roon. I just heard him curse but he stood up at paika-ikang sumunod.