I'VE NEVER BEEN IN LOVE.. NGAYON PA LANG..

I'VE NEVER BEEN IN LOVE.. [C65] meeting the visitors

Chapter 65: meeting the visitors

***DYLAN'S POV***

"Dylan, don't go anywhere tonight.. pupunta tayo sa mga Henares mamaya with dad.." bigla-bigla na lang syang papasok pagkatapos uutusan akong wag pumunta kung saan mamaya.. tss!

"Kayo na lang.. di ako sasama"

"oh sige, pairalin mo ang katigasan ng ulo mo Dylan.. wag mo sagadin ang pasensya ko.. get ready before 6pm.. malayo-layo ang pupuntahan natin.. sasama ka whether you like it or not.."

Tss! kala mo kung sinong makapag-utos.. About business lang naman, bakit kailangan pa kong isama?? Putek! nakakabadtrip ah..

"hindi ako interasado sa pupuntahan nyo..Di ako kailangan don.."

"G*go ka ba ha Dylan?? Baka nakakalimutan mo kung bakit hindi tayo nakapunta sa kasal na yon.."

"Tangna! Hindi ko naman kilala kung sino man ang mga nandon..baka nakakalimutan mo rin na mas mahalaga sa akin ang mahanap si Atheng kesa sa kasal na yon.. Paano na lang kung si Atheng nga yung nakita ko?? Kasalan ko ba kung umasa ako na siya yon?? Ilang buwan na akong naghahanap Brent! At hinding-hindi ko palalampasin ang mga ganong pagkakataon!"

"Kaso nga hindi sya yon! Hindi si Athena yon!! G*go ka kasi!! Ilang beses mo na ba syang sinaktan ha Dylan?? Kasalan mo kung bakit sya nawawala.. It was all your f*cking fault!! tanga ka rin kasi!! Nasa iyo na nga, gumawa ka pa ng kagaguhan!! Hindi ka nag-iisip!! ilang beses akong nagparaya dahil alam kong ikaw ang mahal nya pero tangina Dylan!! Hindi mo sya pinahalagahan!! Sinisuguro ko sayo na sa oras na makita ko sya, hinding-hindi na sya mapapasayo.. Kahit na anong gawin mo, sya na ang kusang lalayo sayo.."

"Tss! oo na! g*go na kung g*go.. pero ginawa ko lahat ng yon para sa kapakanan nya at ng pamilya nya.. Tangina nga eh! di ako nag-isip ng maayos.. nagpadala agad ako sa mga emosyon ko!! Kasalan ko! Kasalanan ko kung bakit nasaktan na naman sya pero nagsisisi ako kasi ni hindi ako nagtiwalang sabihin sa kanya lahat ng pinagdadaanan ko!!! Alam mo ba kung gaano kasakit na isipin na kasalanan ko kung bakit wala sya sa tabi ko!! Sobrang sakit na gusto ko na lang mamatay para hindi ko na maramdaman 'to!!! Atheng is everything to me!! She's my everything! Kaya kahit ang pinakamaliit na chance para mahanap sya eh hindi ko na pinapakawalan pa! Sa tingin mo, uunahin ko pa ba yung lintik na kasal na yun at yang dinner na yan?! Ikaw Brent.. Kuya Brent.. ano ang kaya mong gawin para lang sa taong mahal mo? ha?"

"simple lang Dylan.. Hinding-hindi ako magpapaloko lalo na kung madadamay ang mahal ko.." with that he left me in my room

F*CK!!!!!

F*CK!!!!

F*CK!!!!

Lumabas ako ng bahay ng hindi nagpapaalam.. Bahala na kung saan mapadpad..

***BRENT'S POV***

"Sir Brent, wala po si sir Dylan sa kwarto nya"

D*MN!!

Naiintindihan ko ang pinagdadaanan nya.. Kahit ako nawalan din ng isang mabuting kaibigan.. Pero hindi ko rin kinakalimutan ang responsibilidad ko lalo na sa pamilyang 'to..

Hindi ko na sana sya papatulan kanina kaso napuno na ako.. Gusto ko na syang sapakin pero nagpigil lang ako..

Kami na lang ni dadang pupunta..

"dad, wala si Dylan.. Hayaan na muna natin yung anak mong yon.. "

"ganun ba?? tsk tsk.. Hindi ko na masyadong nakakausap sina Margo.. Hindi ko man lang sila matulungan sa paghahanap sa anak nila.. Naaawa na nga ako kasi ang payat-payat na ng babaeng yon.. Sana lang mahanap na nila si Atheng.. anyway, umalis na tayo.. baka ma-late tayo.."