6: Nominated

40 9 0
                                    


Nominated
Juv's POV

Rude? Maybe, Hallyx thinks that I am rude. Nagwalk-out lang naman ako sa harapan niya. She's just keep pushing Anisa on me. Even she knows that I'm into her. Ah... Alam niya kaya?

The woman that I staring at third floor is now my classmate. Imbis na magpadala sa galit ay inisip ko na lang na magiging masaya ako dahil magiging seatmate ko siya.

First day of the class, she prioritized sleep than eating. Fortunately, nakita ko si Kobi as what really my role is— I asked him, again, a favor. A bribe is always behind.

Kinabukasan n'on. Hundrath percent sure na that we are seatmate. Saktong nasa tapat pa rin ng pinto ang pwesto namin. I already surmise it, by the list, by counts of chairs.

At first time na makatabi ko siya. Something in me na masaya. I can't deny the fact that it was really absurd for me. Mas ginalingan ko tuloy sa klase. Nasabihan pa ako na, 'Paltan mo na kaya 'yong teacher.'

I gave no thought.

It was lunch time nang mapansin ang ube sa kamay niya. Its swollen, with a violet skin instead of her usual tone color.

What happened to her?

"Lunch?"

Nakakuha ako ng lakas na yayain siya dahil... pagka-arrange pa lang ng sitting arrangement namin ay kinausap na niya ako... she said, she will miss the electric fan daw.  So I concluded that we are that acquainted.

"Pa-clinic ako." Pinakita niya sa akin ang kamay niya.

"I'll go with you." Then, I will ask her what really happened.

"Ayoko ko nga," aniya at lumabas ng room.

Rejection is my greatest pal. Basta galing sa kanya, sulit ang sakit. I just bought myself an anesthesia.

Again.

I have no choice. I will just ask Kobi... again. Lunch time, he was heading to our room.

"Ingresio!"

He calls me by surname, yeah. I know after all that Hallyx knows my surname not my first name. Just planting a little hope. Gusto ko lang siya mahuli, nagulat kasi talaga ako na hindi  niya alam ang pangalan ko at inakala kong nagkukunwari lang siya.

This Kobi is not helping, sana pala hindi na lang niya lagi sinisigaw ang apelyido ko. Well... at least sa tulong niya ay nakilala ni Hallyx ang apelyido ko.

And what business that Kobi brought here?

Ako talaga ang pakay niya. Ako ang unang nag-approach sa kanya noon tapos sunod-sunod na ang pag-uusap namin, hanggang ngayon.

"Kobi, nagpuntang clinic siya. Hindi pa nag-lunch. Yayain mo na,"  sabi ko.

Ito talaga 'yon. Hindi na ako sanay magsalita ng Tagalog na may maayos na ibig-sabihin. Sa utak ko ang ayos naman, pagsinabi talaga ako nagugulo.  Is it because I just talk rarely?

"Kaklase mo na nga siya, wala ka pa ring kilos. Ano na? Ako na lang ba lagi ang kikilos para sa'yo? 'Pag sa akin 'yon nahulog... patay ka."

White Wall Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon